Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε
καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν
(Εβρ. 11, 32)
Χρειάζεται να συνεχίσω; Δε θα με πάρει ο χρόνος να διηγηθώ για το Γεδεών, το
Βαράκ, το Σαμψών, τον Ιεφθάε, το Δαβίδ, το Σαμουήλ και τους προφήτες.
Ο απ. Παύλος (από τους προηγούμενους στίχους) αναφέρεται σε πρόσωπα της Παλ.
Διαθήκης που έδειξαν τη μεγάλη τους πίστη στο Θεό. Τα οποία γνώριζαν πολύ
καλά οι παραλήπτες της επιστολής, και ήταν πέραν πάσης αμφισβήτησης. Χωρίς
χρονολογική σειρά (προφανώς δεν ενδιαφέρεται για το τυπικό αλλά για την ουσία),
μας αναφέρει τέσσερις κριτές: Γεδεών (Κριτ. κεφ. 7, 8), Βαράκ (Κριτ. κεφ. 4, 5),
Σαμψών (Κριτ. κεφ. 13, 1) και Ιεφθάε (Κριτ. κεφ. 11, 12). Ο Γεδεών γκρέμισε τους
βωμούς του θεού Βάαλ και νίκησε τους Μαδιανίτες. Ο Βαράκ με την προτροπή της
προφήτιδας Δεββώρας νίκησε το στρατό του χαναναίου στρατηγού Σισάρα. Ο Σαμψών
μετανοήσας, κατάστρεψε το ναό του θεού των Φιλισταίων Δαγών. Ο Ιεφθαέ, γιος
εταίρας, πριν τη μάχη με τους Αμμωνίτες, υποσχέθηκε στο Θεό ότι θα θυσιάσει τον
πρώτο που θα τον υποδεχόταν στην επιστροφή του, σε περίπτωση νίκης. Όταν
επέστρεφε, έσπευσε η μικρή του θυγατέρα να τον προϋπαντήσει κρατώντας κύμβαλο,
την οποία θυσίασε! Τέλος προσθέτει τον βασιλιά και προφήτη Δαυίδ, ο οποίος έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες, μαζί με τον προφήτη Σαμουήλ, ευσεβέστατος στον βίο του, ο οποίος έχρισε τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ Σαούλ καθώς και το Δαυίδ. Και μόνο η αναφορά στα ονόματά τους, είναι δηλωτική της μεγάλης πίστης που επέδειξαν. Ήταν (εκτός από θρησκευτικά πρόσωπα) πρότυπα για τους Εβραίους και παραμένουν πρότυπα και για εμάς. Ακόμα κι αν έσφαλαν (Σαμψών, Δαυίδ) έδειξαν μεγάλη μεταμέλεια, κάτι που εμείς οφείλουμε να πράξουμε...
