Μας λέει η σημερινή περικοπή:
ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ (Ρωμ. 13, 13)
Ας περπατήσουμε ευπρεπώς όπως την ημέρα, όχι σε οργιώδη
φαγοπότια και μεθύσια, όχι σε ανηθικότητες του κρεβατιού και σε
ασέλγειες, όχι σε έριδες και ζήλιες.
Η προτροπή του απ. Παύλου, είναι σαφέστατη. Ας είμαστε ευπρεπείς στη ζωή μας, όπως κάνουμε την ημέρα που μας παρακολουθούν πολλά βλέμματα. Και ειδικώς στην περίοδο που ξεκινά από σήμερα, της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ίσως αυτό να λέγεται τόσο εύκολα, εντούτοις δεν είναι το ίδιο εύκολο να το πράξουμε, μιας και ζούμε σ' έναν κόσμο που κυριαρχεί η ανοχή σε χαλαρού ήθους πράξεις... Η ευπρέπεια βέβαια, δεν γίνεται για βλέμματα του κόσμου, αλλά για εμάς. Για την απαλλαγή από πάθη που μας παρασύρουν μακριά από το δρόμο της αρετής. Για την δική μας καλυτέρευση. Όχι σε σαρκικές και πνευματικές ανηθικότητες λοιπόν. Όχι σε παρεκτροπές που μας μειώνουν και μας εξευτελίζουν. Η Εκκλησία γνωρίζει ότι αυτό το «όχι» για να επιτευχθεί, χρειάζεται όχι μόνο θέληση, αλλά αυτοέλεγχο και ισχυρή αυτοπειθαρχία. Δυνάμεις που μόνο με την άσκηση που μας προσφέρει η νηστεία (δες εδώ), θα καταφέρουμε να τις αναπτύξουμε ώστε να μας βοηθήσουν στον αγώνα μας για την ψυχοσωματική μας ευπρέπεια, δηλαδή την επαναφορά μας στον δρόμο της σωτηρίας.
