Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. (Β' Κορ. 7, 1)
Αφού λοιπόν, αγαπητοί μου, έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Ας ζήσουμε μια άγια ζωή με φόβο Θεού.
Προηγουμένως ο απ. Παύλος μας θύμισε τις υποσχέσεις του Χριστού προς τους χριστιανούς, ότι θα μας δεχτεί στη βασιλεία του εφόσον απομακρυνθούμε από την αμαρτία. Γι' αυτό μας προτρέπει (μάλιστα εντάσσει και τον εαυτό του στις προτροπές, διότι δεν είναι ξεκομμένος από την Εκκλησία) να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε τι που μολύνει και το σώμα και την ψυχή. Εννοώντας να αποφύγουμε τις αμαρτίες που αφενός σχετίζονται με το σώμα, όπως η πορνεία και η μοιχεία, και αφετέρου τις αμαρτίες που σχετίζονται με την ψυχή, όπως η υπερηφάνεια και η αλαζονεία. Οι μεν πρώτες σχετίζονται με τις αισθήσεις, οι δεύτερες με τους κακούς λογισμούς και τον εγωισμό. Εξίσου βαρύτατες είναι και οι δύο. Ο Κύριος εξάλλου διά του αίματός του εξαγόρασε και τις ψυχές μας και τα σώματά μας. Μας προτρέπει να ζήσουμε πράττοντας την αγιοσύνη. Δεν είναι μόνο να αποφύγουμε τις αμαρτίες, αλλά να πράττουμε το καλό. Κάτι που βέβαια χρειάζεται διαρκή προσπάθεια και πνευματικό αγώνα, διότι πρώτα οφείλουμε να έχουμε καθαρό νου και καρδιά. Δίχως αυτά, εύκολα θα παρεκκλίνουμε από το εκκλησιαστικό πνεύμα και θα υποπέσουμε σε πνευματικά ολισθήματα. Ο φόβος Θεού, που εύστοχα μας αναφέρει ο απ. Παύλος, δεν είναι ο τρόμος ενώπιον μιας αυστηρής τιμωρίας, ή ότι ο Θεός είναι σκληρός και φοβερίζει με τις δυνάμεις του εμάς που είμαστε αδύναμοι ενώπιόν του. Ο φόβος Θεού, είναι η υπενθύμιση όταν έχουμε πνευματικά ολισθήματα, πως δεν πρέπει να τον αψηφούμε και να μην τον λογαριάζουμε. Το πνευματικό ολίσθημα είναι ο εγωισμός που μας τυφλώνει το νου και μας παρασύρει στα πάθη και την αμαρτία. Για να ζήσουμε την άγια ζωή λοιπόν, πρέπει να «φοβόμαστε» το Θεό, δηλαδή να θυμόμαστε πως μας αγαπάει και δεν πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας ψηλότερα από Εκείνον.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ. (Β' Κορ. 7, 1)
Αφού λοιπόν, αγαπητοί μου, έχουμε αυτές τις υποσχέσεις, ας καθαρίσουμε τους εαυτούς μας από καθετί που μολύνει το σώμα και την ψυχή. Ας ζήσουμε μια άγια ζωή με φόβο Θεού.
Προηγουμένως ο απ. Παύλος μας θύμισε τις υποσχέσεις του Χριστού προς τους χριστιανούς, ότι θα μας δεχτεί στη βασιλεία του εφόσον απομακρυνθούμε από την αμαρτία. Γι' αυτό μας προτρέπει (μάλιστα εντάσσει και τον εαυτό του στις προτροπές, διότι δεν είναι ξεκομμένος από την Εκκλησία) να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε τι που μολύνει και το σώμα και την ψυχή. Εννοώντας να αποφύγουμε τις αμαρτίες που αφενός σχετίζονται με το σώμα, όπως η πορνεία και η μοιχεία, και αφετέρου τις αμαρτίες που σχετίζονται με την ψυχή, όπως η υπερηφάνεια και η αλαζονεία. Οι μεν πρώτες σχετίζονται με τις αισθήσεις, οι δεύτερες με τους κακούς λογισμούς και τον εγωισμό. Εξίσου βαρύτατες είναι και οι δύο. Ο Κύριος εξάλλου διά του αίματός του εξαγόρασε και τις ψυχές μας και τα σώματά μας. Μας προτρέπει να ζήσουμε πράττοντας την αγιοσύνη. Δεν είναι μόνο να αποφύγουμε τις αμαρτίες, αλλά να πράττουμε το καλό. Κάτι που βέβαια χρειάζεται διαρκή προσπάθεια και πνευματικό αγώνα, διότι πρώτα οφείλουμε να έχουμε καθαρό νου και καρδιά. Δίχως αυτά, εύκολα θα παρεκκλίνουμε από το εκκλησιαστικό πνεύμα και θα υποπέσουμε σε πνευματικά ολισθήματα. Ο φόβος Θεού, που εύστοχα μας αναφέρει ο απ. Παύλος, δεν είναι ο τρόμος ενώπιον μιας αυστηρής τιμωρίας, ή ότι ο Θεός είναι σκληρός και φοβερίζει με τις δυνάμεις του εμάς που είμαστε αδύναμοι ενώπιόν του. Ο φόβος Θεού, είναι η υπενθύμιση όταν έχουμε πνευματικά ολισθήματα, πως δεν πρέπει να τον αψηφούμε και να μην τον λογαριάζουμε. Το πνευματικό ολίσθημα είναι ο εγωισμός που μας τυφλώνει το νου και μας παρασύρει στα πάθη και την αμαρτία. Για να ζήσουμε την άγια ζωή λοιπόν, πρέπει να «φοβόμαστε» το Θεό, δηλαδή να θυμόμαστε πως μας αγαπάει και δεν πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας ψηλότερα από Εκείνον.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
