«ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ»

Πάει, μας τελείωσε! Δεν αναφέρομαι στην υπομονή, αυτή μας έχει τελειώσει προ πολλού! Για το 2024 λέω, που μας κουνάει το μαντήλι και δίνει τη σκυτάλη στο 2025 να συνεχίσει τα όσα δεν πρόλαβε να αποπερατώσει εντός των 365 ημερών. Αφού καταναλώσουμε ένα τάνκερ σάλιου σε ευχές (που δυστυχώς κατά 99,9% δεν πιάνουν), ας κάνουμε κάτι πιο... πρακτικό. Να κάνουμε έναν προγραμματισμό για το νέον έτος. Τι να κάνουμε, τι να κόψουμε, τι να επιδιώξουμε, κλπ, κλπ. Δύσκολο; Άμα είσαι του «βλέποντας και κάνοντας» ή του «όσα πάνε κι όσα έρθουν» μην κάνεις τίποτα. Δες τηλεόραση ή χάζευε στο ίντερνετ. Για τους προκομμένους που ζούνε βάσει προγράμματος το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 86 (30/12/1966) είναι ενδιαφέρον. Γιατί στο τέλος της χρονιάς θα μπορέσουν να κάνουν σωστή αξιολόγηση του απερχόμενου έτους (ή ενιαυτού, για να πούμε και κανένα καθαρευουσιάνικο!). 

Αυτά από την τελευταία ανάρτηση του 2024, και με το καλό να υποδεχτούμε το 2025. Πολλές ευχές για υγεία, ευημερία και ευτυχία. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (29/12/2024) ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἔπειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· (Γαλ. 1, 18)

Έπειτα, μετά από τρία χρόνια, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα να γνωρίσω από κοντά τον Πέτρο, κι έμεινα κοντά του δεκαπέντε μέρες.

Όπως μας έχει πει στον στίχο 17, ο απ. Παύλος, μετά την αποκάλυψη του ευαγγελίου από τον Κύριο, δεν συνάντησε κανέναν από τους μαθητές και έφυγε στην Αραβία για να διδάξει. Δεν ζήτησε κάποια αναγνώριση από αυτούς, ούτε να αντιπαραβάλει τα όσα εξ αποκαλύψεως έμαθε με τα όσα γνώριζαν εκείνοι. Μετά από τρία χρόνια πήγε στα Ιεροσόλυμα και βρήκε τον Πέτρο. Μεγάλο αυτό το χρονικό διάστημα μεν, εντούτοις η επαφή ασφαλώς και ήταν αναγκαία. Στον επόμενο στίχο (19) συνάντησε και τον Ιάκωβο τον αδελφόθεο. Δεν κράτησε απόσταση από τους αποστόλους, αλλά δεν ήταν το πρωταρχικό μέλημά του η επαφή μαζί τους. Στις 15 ημέρες που έμεινε μαζί με τον Πέτρο δεν μας αναφέρει τι είπαν. Είναι προφανές το ότι θα επικεντρώθηκαν στο αποστολικό λειτούργημα και στην μεταξύ τους γνωριμία. Το τι καρπούς απέδωσε ή μη το ταξίδι στην Αραβία δεν μας το αναφέρει ο απ. Παύλος, οπότε αυτή του η εμπειρία θα ήταν κάτι που θα έχρηζε συμβουλών ή γιατί όχι, να έκαναν κι έναν άτυπος σχεδιασμό της αποστολικής τους δράση. Πέραν των λογικών εικασιών, αυτό που κρατάμε είναι ότι αργότερα περί το 49 μ. Χ. παρουσιάζονται (Πέτρος και Παύλος) να υποστηρίζουν την ενότητα της Εκκλησίας και την βάπτιση νέων μελών από τους εθνικούς χωρίς να χρειάζεται πρώτα να ασπαστούν το Μωσαϊκό νόμο και να κάνουν περιτομή. Ενδεχομένως αυτά τα θέματα να τα είχαν ήδη συζητήσει από τη συνάντησή τους στο στίχο 18.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΘΡΟΥ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ακούμε στον όρθρο, το παρακάτω τροπάριο από τη γ' ωδή σε ήχο πρώτο:

Βηθλεὲμ εὐφραίνου, Ἡγεμόνων Ἰούδα βασίλεια· τὸν Ἰσραὴλ γὰρ ὁ ποιμαίνων, Χερουβὶμ ὁ ἐπ᾿ ὤμων, ἐκ σοῦ προελθὼν Χριστὸς ἐμφανῶς, καὶ ἀνυψώσας τὸ κέρας ἡμῶν, πάντων ἐβασίλευσεν.

Ευφραίνου Βηθλεέμ, η βασίλισσα των ηγεμόνων του Ιούδα, διότι ο ποιμένας του Ισραήλ, αυτός που κάθεται στους ώμους των Χερουβίμ, ο Χριστός, που προήλθε φανερά από σένα, και αφού ανύψωσε τη δύναμή μας, βασίλευσε σε όλα τα έθνη.

Προτρέπει ο ιερός υμνογράφος τη μικρή και ασήμαντη τότε πόλη Βηθλεέμ να απολαύσει μεγάλη χαρά γιατί γεννήθηκε σ' αυτήν ο βασιλεύς όλων των ηγεμόνων. Μας θυμίζει την προφητεία του Μιχαία (5, 1) που αναφέρεται στην μικρή πόλη, κάτω των χιλίων κατοίκων, Βηθλεέμ. Δείγμα και αυτή της ταπεινότητας του Χριστού που όχι μόνο δεν γεννήθηκε σε παλάτια, αλλά ούτε καν σε κάποια ξακουστή πόλη της περιοχής. Από τον 79 ψαλμό (στχ. 1) η επόμενη φράση, που μας εξηγεί την χαρά της Βηθλεέμ. Γεννήθηκε ο ποιμένας του περιούσιου λαού, ο Θεός που κάθεται στους ώμους των Χερουβείμ, εννοώντας αφενός τα δύο χρυσά Χερουβείμ στην κιβωτό της διαθήκης και αφετέρου το ότι είναι ο αφέντης των ουρανίων δυνάμεων. Φανερά προήλθε, δίχως προσπάθεια απόκρυψης ή αποσιώπησης της γέννησης του. Είναι ο Μεσσίας ο οποίος θα μας ενδυναμώσει ενάντια στην αμαρτία και θα μας κάνει ικανούς να εισέλθουμε στην ουράνια βασιλεία. Διά του ευαγγελίου Του, που οι απόστολοι κήρυξαν σ' όλα τα έθνη, μας θέτει κάτω από τη βασιλεία Του, και μας ενώνει στο σώμα Του την Εκκλησία. 

Άλλα τροπάρια από τον όρθρο των Χριστουγέννων, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

* * * * * * * 

  Το blog της Αποκαλύψεως του 999 εύχεται σε όλους τους αναγνώστες, επισκέπτες του, υγεία ευτυχία και κυρίως πνευματική προκοπή για τα φετινά Χριστούγεννα. Μακριά από τα λαμπάκια και τα στολίδια του κόσμου, αλλά με το Φως του Κυρίου, που κοσμεί τις καθαρές ψυχές.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΚΟΙΤΑΧΘΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ»!

Τα Χριστούγεννα έφτασαν. Όχι τα κανονικά, αυτά που γιορτάζει η Εκκλησία και έχουν σχέση με το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Αυτά είναι για τις 25/12. Εννοώ τα άλλα, που διαρκούν πολλές μέρες και ουδεμία σχέση έχουν με το Χριστό! Αυτά στα οποία κυριαρχεί η ματαιοδοξία της βιτρίνας! Με μια λέξη, τα κοσμικά Χριστούγεννα (ή εξ-μας που λένε και οι αγγλομαθείς, που αφαίρεσαν το Χριστό από τη λέξη αφού δεν τον γιορτάζουν). Σε αυτά τα κοσμικά Χ-ΜΑS 3 πράγματα τα διέπουν: τα λεφτά για πέταμα, τα εδέσματα και η ματαιοδοξία! Για το τελευταίο, ειδικώς των γυναικών όσον αφορά την εμφάνισή τους, κάνει λόγο το παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 189 (19/12/1968). Όσα χρόνια και να περάσουν, η ψωνάρα των γυναικών για την βιτρίνα τους, θα παραμένει κραταιά και ακμαία! 

Για όσες λοιπόν θα πάνε σε ρεβεγιόν, θα βρουν οδηγίες τι να κοιτάξουν να έχουν στην εντέλεια στον καθρέφτη ώστε να μην βρουν οι φίλες τους κανένα ψεγάδι! Το πιο σημαντικό όμως δεν το λέει: Να μην μιλάνε καθόλου! Διότι με την τόση φροντίδα που ρίχνουν στην βιτρίνα τους, έχουν αφήσει το πνεύμα απότιστο και ακαλλιέργητο! Οπότε με τη μούγγα θα αποφύγουν να αμολάνε κοτσάνες! Δυστυχώς η παιδεία και το νιο, όταν δεν υπάρχουν, γίνονται άμεσα αντιληπτά από τα όσα ξεστομίζει κάθε κοκέτα ωραιπαθής και βιτρινατζού! Αυτά, και καλό ρεβεγιόν...    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (22/12/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς·  (Εβρ. 11, 9)

Με πίστη εγκαταστάθηκε στη γη που του είχε υποσχεθεί ο Θεός, ως ξένη, ζώντας σε σκηνές με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, που κι αυτοί ήταν κληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως.

Τόση ήταν η πίστη του Αβραάμ, ώστε υπακούοντας το Θεό έφυγε από τη χώρα του και πήγε και εγκαταστάθηκε στη γη της επαγγελίας μένοντας εκεί ως ξένος. Σ' αυτήν τη γη δεν έχτισε σπίτι, έμενε σε σκηνές, όπως και ο γιος του ο Ισαάκ και ο γιος του ο Ιακώβ. Παρότι βρισκόταν στο έδαφος που του υποσχέθηκε ο Θεός, δεν άφησε τη νομαδική νοοτροπία του. Η περιοχή δεν του άνηκε, ούτε ένιωθε εκεί ντόπιος. Κάτι που άρχιζε να αλλάζει από τη στιγμή που απέκτησε τάφο για τη γυναίκα του τη Σάρα (Γεν. 23, 4). Αυτή τη νομαδική νοοτροπία την είχαν και ο γιος του και ο εγγονός του. Και αυτό, όχι γιατί είχαν αμφιβολίες για το Θεό, αλλά επειδή αυτοί ήταν συγκληρονόμοι της υπόσχεσης για τη γη, αλλά όχι της γης. Το γεγονός ότι σ' αυτή τη γη άρχισαν να έχουν θαμμένους δικούς τους ανθρώπους συνέβαλε στην αλλαγή από τη νομαδική ζωή στην ιδιόκτητη περιουσία. Η δε υπόσχεση δεν δόθηκε αποκλειστικώς στον Αβραάμ και μετά το θάνατό του θα την κληρονομούσε ο πρωτότοκός του. Δόθηκε σ' αυτόν και σε όλους τους απογόνους του ταυτόχρονα, επειδή θα αποτελούσαν τον περιούσιο λαό. Η απόκτηση της υποσχεθείσας γης έγινε μετά από πολεμικές συγκρούσεις με τους λαούς που ήδη βρίσκονταν εκεί. Κάτι που για να επιτευχθεί χρειαζόταν επίσης μεγάλη πίστη.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΘΙΣΙΟ... ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ!

Η χριστουγεννιάτικη περίοδος έφτασε, και από την άλλη εβδομάδα ξεκινά το καθισιό (κυρίως των μαθητών, αλλά και των εκπαιδευτικών!) για τους κοινούς θνητούς, 2 μέρες τα Χριστούγεννα, 1 μέρα την πρωτοχρονιά και 1 μέρα τα Φώτα. Ως εδώ, μια χαρά! Ωστόσο το καθισιό εκτός από το ότι ξεκουράζει, είναι επιβλαβές για την υγεία. Και για να εξηγούμεθα, εννοούμε το καθισιό κυριολεκτικώς: επί του καναπέως ή των καρεκλών! Θα μου πεις, άλλο αυτό, και άλλο το καθισιό από τις αργίες. Αμ δε! Στις αργίες δεν θα στρογγυλοκάτσεις να δεις τηλεόραση; Όσο δε για το καμπιούτερ, εκεί είναι που δεν σηκώνεσαι με τίποτα! Συνδύασε τη μάσα από τα γλυκά και τα γιορτινά τραπέζια, οπότε... μετά του Αη Γιάννη ξεκίνα δίαιτα και γυμναστική (ταυτοχρόνως)! Από τον Καζαμία του 2012 (εκδόσεις Υδρόγειος) η είδηση περί του «κακού καθισιού» για την υγεία. Και αν σου φαίνεται παλιό το δημοσίευμα, σε πληροφορώ ότι βρήκα και πιο πρόσφατα σχετικά με το αυτό θέμα, αλλά είναι ακόμα πιο ανησυχητικά ενώ αυτό είναι πιο... ελαφρύ! Για να μην σε πνίγουν από τώρα οι ενοχές... δε λέει... μέρες που έρχονται! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΑΛΟΠΟΥΛΑ ΓΕΜΙΣΤΗ (ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ)

Σε λιγότερο από 10 μέρες θα γιορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα. Επιτέλους πλησίασαν και η καλή νοικοκυρά, εκτός από δούλα και κυρά, πρέπει να ετοιμαστεί και για το γιορτινό τραπέζι. Το κλασσικό έδεσμα βέβαια είναι η ακριβή και δυσκολομαγείρευτη γαλοπούλα. Η παρακάτω συνταγή προέρχεται από έναν τσελεμεντέ της Σοφίας Σκούρα, εκδόσεις Φυτράκη 1966 που τον συμβουλεύονταν η αείμνηστη μητέρα μου και αναφέρεται σε γαλοπούλα γεμιστή. Το ότι την ονομάζει πρωτοχρονιάτικη, δεν σημαίνει ότι δεν τρώγεται και χρστουγεννιάτικα! Ίσως όταν γράφτηκε ο εν λόγῳ τσελεμεντές, να έτρωγαν δυό φορές γαλοπούλα! Ίσως πάλι, να μην προλάβαιναν να την φτιάξουν τα Χριστούγεννα. Είναι και μπελαλίτικες οι συνταγές για τις γαλοπούλες συν τοις άλλοις...! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (15/12/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τοῦ σώσαντος ἡμᾶς καὶ καλέσαντος κλήσει ἁγίᾳ, οὐ κατὰ τὰ ἔργα ἡμῶν, ἀλλὰ κατ᾿ ἰδίαν πρόθεσιν καὶ χάριν, τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ πρὸ χρόνων αἰωνίων (Β' Τιμ. 1, 9)

ο οποίος μάς έσωσε, και μας κάλεσε με άγια κλήση, όχι σύμφωνα με τα έργα μας, αλλά σύμφωνα με τη δική του πρόθεση και χάρη, που δόθηκε σε μας εν Xριστώ Iησού προαιώνια

Η κλήση του Θεού είναι στενά συνδεδεμένη με τη σωτηρία μας. Προηγείται της σωτηρίας ασφαλώς, και όπως λέει ο απ. Παύλος, είναι αγία. Δηλαδή δεν είναι ένα απλό κέλευσμα ή προσκάλεσμα. Προέρχεται από την πηγή της αγιότητας (Θεός) και μας καλεί να συμμετάσχουμε σ' αυτήν. Συνεπώς μας παρέχει αγιασμό εφ' όσον την αποδεχτούμε. Είναι η ιδιαίτερη τιμή που μας κάνει ο Θεός δίχως να τη δικαιούμαστε εξαιτίας των πεπραγμένων μας, οπότε και δεν πρέπει να την απαιτούμε, αλλά έγκειται στη δική του βούληση και πρόθεση. Μας την παρέχει λόγῳ της αγάπης του προς εμάς χωρίς να εξαναγκασμό. Την έχει απευθύνει δε προς όλους μας διά του Χριστού, χωρίς να έχει αποκλείσει κανέναν. Η κλήση ως μέρος της σωτηρίας μας, ανήκει στο προαιώνιο σχέδιο Του, πριν δηλαδή δημιουργήσει τον χρόνο, την ύλη και τα πλάσματά και εν γένει τον κόσμο. Και διά του Χριστού, όχι μόνο κληθήκαμε προς τη σωτηρία, αλλά από δι' Εκείνου θα την αποκτήσουμε παραμένοντας ενωμένοι μαζί Του, κάτι που απαιτεί από μας συνεχή προσπάθεια και μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΣΤΕΙΕΣ ΑΤΑΚΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΕΣ

Καταφθάνουν οι γιορτινές ημέρες και όλοι επιδίδονται στο να σου προτείνουν το πως να σπαταλήσεις τα ωραία σου (και όχι πολλά όμως) λεφτουδάκια σου. Εκδρομές, δώρα, φαγάδικα, κλπ. κλπ. Κανείς δεν σου λέει το πως να κάνεις οικονομία, ώστε μετά τας εορτάς να μην έχεις αδειανό το πορτοφόλι σου! Και κυρίως κανείς δεν σε προειδοποιεί εγκαίρως στο να μην πάρεις κιλά! Να τα μελομακάρονα, να οι κουραμπιέδες, να οι δίπλες, να η γαλοπούλα, να το ένα να το άλλο, και μετά αναρωτιέσαι πως και έβαλες σωσίβιο στη μέση σου! Ναι, ξέρω. Μόλις φύγουν οι εορτές, από την επόμενη του Αι Γιάννη δηλαδή, θα πιάσεις μια ξεγυρισμένη δίαιτα μέχρι τελικής πτώσεως! Αλλά επειδή πρέπει να φας τα περισσευούμενα γλυκά την μεταθέτεις μέχρι την... Καθαρά Δευτέρα! Τι όχι; Αφού τη δίαιτα θα την ξεκινήσεις μόνο άμα στο πει μερικές φορές ο γιατρός... αφού σε πιάσουν τίποτε πονάκια στην καρδιά, ή δεν σου σηκώνεται... ο πετεινός, και πάλι είναι αμφίβολο αν θα την τελειώσεις! Από τον Καζαμία 2024 (εκδόσεις Ρουμελιώτη) το παρακάτω κειμενάκι με αστείες ατάκες για τις δίαιτες, κάτι που δείχνει το πόσο τις αγαπάμε και πόσο ευλαβικά τις τηρούμε!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΤΑΓΙΕΡ»

Το βάθος της βλακείας, έχω διαβάσει ότι είναι αμέτρητο! Το βάθος της αφέλειας όμως δεν το έχουν ακόμα! Ίσως γιατί η αφέλεια είναι μια ελαφριά μορφή της βλακείας... οπότε το βάθος της είναι ελαφρώς αμέτρητον! Πάντως την πρώτη φορά που θα δείξεις αφέλεια, έχεις κάποιο ελαφρυντικό. Για τη δεύτερη όμως... Το δίς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ που λέει και η αρχαία παροιμία. Από το Ρομάντσο Νο 927 (6/12/1960) η παρακάτω ιστορία του δις αφελούς πρωταγωνιστή, έτσι για να γελάσουμε λιγάκι, μέχρι επιτέλους να έρθουν τα Χριστούγεννα, να φύγουν και να ησυχάσουμε! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (8/12/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην (Εφεσ. 2, 15)

(γκρέμισε) την έχθρα που υπήρχε μεταξύ τους, καταργώντας με τον σωματικό του θάνατο το νόμο των εντολών που αποτελούνταν από διατάγματα, έτσι που τους δύο να τους ενώσει σε έναν καινούριο άνθρωπο, φέρνοντας ειρήνη μεταξύ τους.

Το περιβάλλον μεταξύ εθνικών και ισραηλιτών ήταν εχθρικό λόγῳ εδαφικών διεκδικήσεων και θρησκευτικών πιστεύω. Ούτε στους μεν, ούτε στους δε υπήρχε έστω και θεωρητικά η έννοια της συμφιλίωσης. Ο Νόμος προέτασσε την αντιπαλότητα προς τους εθνικούς (ειδωλολάτρες) ως εχθρούς του Θεού. Αυτήν την έχθρα ήρθε και γκρέμισε ο Χριστός, φέρνοντας ειρήνη. Όχι μόνο με το κήρυγμά του, αλλά κυρίως με τη σταυρική του θυσία. Κατήργησε το θάνατο όχι μόνο για τους κατά το νόμο πιστούς (ισραηλίτες) αλλά για όλους όσους τον ακολουθήσουν απ' όπου κι αν προέρχονται. Πλέον οι άνθρωποι αφήνουν πίσω τους είτε το νόμο, είτε τα είδωλα και ενωμένοι γίνονται νέοι (καινοί) όπου τους διέπει η αγάπη και η ειρήνη, με το περιεχόμενο που τους όρισε ο Κύριος: ανιδιοτελείς. 

Σε ένα περιβάλλον όπου άρχισαν να εμφανίζονται ιουδαΐζουσες απόψεις στις χριστιανικές κοινότητες,   ο απ. Παύλος τόνισε τα μεγάλα μειονεκτήματα του νόμου και πως αυτός τελειοποιήθηκε από τον Χριστό. Η ειρήνη στην Εκκλησία, είναι μια έννοια που αντανακλά τον Κύριο (ως πηγή της ειρήνης) και μόνο ως προς την καθολικότητά της μπορεί να εκληφθεί (απευθύνεται δηλ. προς όλους τους ανθρώπους όπως το ευαγγέλιο).   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΑΤΕΨΥΓΜΕΝΑ»

Η οικονομία ασφαλώς είναι ή πρέπει να είναι, η πρώτη μας προτεραιότητα. Και όταν λέω οικονομία, εννοώ σε όλα και παντού. Όχι, αγοράσαμε το ματσάκι του άνηθου με 0,50 λεπτά από τη λαϊκή, χρησιμοποιήσαμε το μισό και το άλλο μισό πέταμα! Ούτε να τρώμε 3, 4 καρότα και καναδυό που περίσσεψαν να τα ξεχνάμε και να χαλάνε. Από τα μικρά και φαινομενικώς ασήμαντα πράγματα οφείλουμε να ξεκινάμε την οικονομία και όχι να την περιορίζουμε στα μεγάλα. Τα μικρά αν τα μαζέψουμε και τα υπολογίσουμε σε ετήσια βάση, τότε μας προκύπτει κάποιο μη αμελητέο ποσόν... Από τον Καζαμία του 2012 (εκδόσεις Υδρόγειος) οι παρακάτω οδηγίες για να φτιάχνουμε τα δικά μας κατεψυγμένα είναι πολύ πολύ χρήσιμες. Και αν εσύ, που 'κονομάς πολλά και έχεις μάθει στις σπατάλες, κάνεις να προσπεράσεις επειδή νομίζεις ότι δεν τις χρειάζεσαι, ένα να σκεφτείς: ότι μια μέρα ίσως φτωχύνεις, και τότε ενδεχομένως αυτές οι συμβουλές να μην είναι πια προσβάσιμες και ματαίως θα τις αναζητάς!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ»

Μη μου πεις ότι δεν έχεις ακόμα στολίσει το χριστουγεννιάτικο δέντρο! Αν είναι δυνατόν! Εδώ άλλοι το στολίζουν πριν από την 28η Οκτωβρίου, και εσύ το έχεις ρίξει στο σορολόπ; Δεν σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος; Ούτε τι θα λένε για σένα οι κατίνες της γειτονιάς πίσω από την πλάτη σου; Όπως και να 'χει, κάλιο αργά παρά ποτέ. Γιατί να μπαίνεις σε μπελάδες αφού μετά τις γιορτές θα πρέπει να το ξεστολίσεις... Τέλος πάντων, και τώρα προλαβαίνεις να το στολίσεις. Έτσι, για τα μάτια του κόσμου βρε αδελφέ! Από την Βεντέτα Νο 292 (10/12/1970) ενδιαφέρουσες συμβουλές για το στόλισμα του δέντρου, μιας άλλης μακρινής εποχής, που το έθιμο είχε μεγαλύτερη επίδραση στα παιδιά απ' ότι σήμερα και ήταν επιβεβλημένο σε όποιον άνοιγε το σπίτι του τις γιορτινές μέρες. Τότε, για να δείξεις το στολισμό του σπιτιού εν γένει, καλούσες κόσμο, σήμερα αρκεί μια φωτογραφία στο φέισμπουκ! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (1/12/2014) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ᾿ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. (Εφεσ. 2, 7)

για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της χάρης του με την αγαθότητά του σε μας εν Xριστώ Iησού.

Εδώ ο απ. Παύλος αιτιολογεί τον προηγούμενο στίχο (6), όπου λέει ότι ο Θεός θα μας βάλει αναστημένους να καθίσουμε μαζί με τον Χριστό στην ουράνια βασιλεία. Για να δείξει διά μέσου όλων των αιώνων τον μεγάλο και τον υπερβολικό πλούτο της χάριτος του. Όχι, δεν το κάνει ασφαλώς για επίδειξη. Ο Θεός δείχνει απλώς την πραγματικότητα, δεν την επιδεικνύει. Και αυτή είναι ότι η χάρη την οποία έδωσε στον άνθρωπο παραείναι μεγάλη για εμάς. Και αυτήν την έδωσε με την καλοσύνη που μας έδειξε ο Χριστός, ο οποίος όχι μόνο ενανθρωπίστηκε αλλά και σταυρώθηκε. Αυτή του η προσφορά, είναι υπερβολική αλλά συνάμα δηλωτική της αγάπη του. Για να αντιληφθούμε, στον βαθμό που δυνάμεθα αυτό το μέγεθος, εξαντλούμε λέξεις και έννοιες μιας και με τη νόησή μας μόνο να προσεγγίσουμε (στην καλύτερη των περιπτώσεων) μπορούμε. Δίχως την υπαρκτή και ορατή προσφορά του Χριστού, προφανώς τίποτα δεν γίνεται αντιληπτό. Και βέβαια, όσοι αρνούνται τον Κύριο, βρίσκονται στο απόλυτο σκοτάδι. Οι πιστεύοντες (εμπράκτως), ακολουθώντας και εφαρμόζοντας το ευαγγέλιο, δεν ελπίζουν μόνο στην ουράνια βασιλεία, αλλά είναι βέβαιοι γι' αυτήν. Δεν είναι τυχαίο που άγιοι της Εκκλησίας κατά παραχώρηση Θεού, απέκτησαν εμπειρία από τον πλούτο της χάριτος πριν ακόμη πεθάνουν και μας την άφησαν παρακαταθήκη (είτε στα όσα είπαν και έγραψαν, είτε στα όσα έπραξαν) για να μην παρασυρόμαστε από αμφιβολίες και πλάνες.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΝ Η ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΕΠΕΦΤΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ...

Δεν έχουμε τα δικά μας προβλήματα, τώρα έχουμε και την απειλή πυρηνικού πολέμου. Έδωσαν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στην Ουκρανία οι αμερικάνοι, απάντησαν με έναν καινούργιο σούπερ πύραυλο οι ρώσοι, και όπως πάει θα το φάνε το κεφάλι τους και μαζί μ' αυτούς ολόκληρος ο πλανήτης. Βέβαια, προς ώρας εξαπολύουν εκατέρωθεν απειλές, αλλά ποιός με βεβαιώνει ότι κάποιος εκ των δύο δεν θα πατήσει το ρημάδι το κουμπί; Και που να πας να κρυφτείς, μου λες; Όλα τα υπόγεια τα έχουν κάνει γκαρσονιέρες! Αλλά και να βρεις να κρυφτείς, πόσα τρόφιμα και νερό να έχεις μαζί σου, που τα πυρηνικά μολύνουν την ατμόσφαιρα για δεκάδες χρόνια, αιώνες θα έλεγα; 

Πριν ξεκινήσουμε την αποθήκευση, άλλωστε και με τι λεφτά αφού δεν περισσεύουν, ας δούμε τι θα γινόταν αν έπεφτε κανένα πυρηνικό κατά 'δω μεριά, στην Αθήνα φερ' ειπείν. Από τον κυριακάτικο Ελεύθερο Τύπο  (κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '90, δεν είχα σημειώσει την ημερομηνία) το παρακάτω απόκομμα αναφέρεται στο τι θα γινόταν αν έπεφτε στο κέντρο της Αθήνας η βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα το 1945. Εκείνη ήταν ατομική, όχι σαν τις σημερινές τις πυρηνικές που είναι ισχυρότερες... Δεν θέλω καν να σκεφτώ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά καλύτερα σε τέτοια περίπτωση να πας μια κι έξω, γιατί η ζωή μετά θα είναι μεγάλος εφιάλτης! Μπρρρ.... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ: «ΠΟΥΔΡΑ»

Μεγάλη υπόθεση η γυναικεία φάτσα. Για τον καλοπισμό της χρειάζονται ώρες ολόκληρες! Το τελευταίο στάδιο είναι το πουδράρισμα. Από τη Βεντέτα Νο 342 (25/11/1971) το παρακάτω αρθράκι δίνει συμβουλές για να γίνεται σωστά, τότε, όλη αυτή η διαδικασία με την πούδρα. Δεν ξέρω αν αυτές οι συμβουλές ισχύουν μέχρι σήμερα, ωστόσο η γυναικεία ματαιοδοξία σίγουρα ισχύει. Τελικά, όσο πιο άσχημη είναι ή νιώθει η γυναίκα, τόσο πιο πολύ πούδρα πρέπει να βάλει! Κάτι ξέρουν οι μουσουλμάνες που φοράνε μια μαντίλα που καλύπτει τη μούρη και... αποφεύγουν όλη αυτήν την ταλαιπωρία με τη φιάκα!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (24/11/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. (Γαλ. 6, 15)

Eπειδή, στον Iησού Xριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η καινούργια κτίση.

Στην νέα εποχή που έφερε ο Χριστός, καταργούνται τα εξωτερικά σημάδια που έφερε ο άνθρωπος ως απόδειξη για τη συμφωνία του με το Θεό. Εξάλλου η ύπαρξή τους δεν εμπόδισε κανέναν Ισραηλίτη στο να διαπράξει αμαρτίες. Αυτά τα έφεραν για να ξεχωρίζουν από τους ειδωλολατρικούς λαούς και δυστυχώς τους αρκούσε μόνο η ύπαρξή τους, δίχως να στραφούν στην πνευματική αυτοβελτίωσή τους. Μέχρι εκεί έφτανε ο νόμος και γι' αυτό ήταν ατελής. Πλέον τα εξωτερικά σημάδια, όπως η περιτομή, δίνουν τη θέση τους στην καινή κτίση που επιτυγχάνει ο άνθρωπος λαμβάνοντας αφενός τη θεία χάρη από τα μυστήρια και αφετέρου στο ότι ανακαινίζεται με βάση τον Ιησού Χριστό.  Δηλαδή ο άνθρωπος αλλάζει ριζικά, αποβάλλοντας τον παλιό αμαρτωλό εαυτό του και ενδύεται τον νέο άνθρωπο, ο οποίος στηρίζεται στον Κύριο που θυσιάστηκε για εμάς. Αυτή η μεταβολή δεν περιορίζεται μόνο εσωτερικά στον χριστιανό, αλλά αντανακλάται στον περίγυρο του καθ΄όλο το βίο του. Συνεπώς ως νέο σημάδι της συμφωνίας Θεού και ανθρώπου λογίζεται το παράδειγμα του ανακαινισμένου ἐν Χριστῷ εαυτού μας, που ασκείται πνευματικά, πολεμάει την αμαρτία και κοινωνεί με τον Κύριο διἀ των μυστηρίων. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΒΟΥΛΩΜΕΝΟ ΑΥΤΙ!

Στην Ελλάδα, αυτό που κυριαρχεί, είναι το μπλα μπλα! Οι μισοί μιλάνε και οι άλλοι μισοί περιμένουν να σωπάσουν οι πρώτοι για να μιλήσουν, διότι όλοι έχουν κάτι να πουν. Από λίγο έως... τα πάντα! Το μπούρου μπούρου πάει σύννεφο. Και βέβαια, κανένας, δεν ακούει! Ορθότερα, όλοι κάνουν πως ακούνε! Ενώ από στόμα τα πάμε μια χαρά, πάσχουμε από... αυτιά! Ακούμε μόνο ότι θέλουμε, ότι μας βολεύει και ότι μας συμφέρει. Όλα τ' άλλα περνάνε σαν αέρας από τα αυτιά μας, σαν να μην ειπώθηκαν. Έτσι απλά. 

Μιας και βλέπω πως με την ακοή δεν το 'χουμε και πολύ, βρήκα το παρακάτω «γιατροσόφι» για την αντιμετώπιση του βουλωμένου αυτιού από τον Καζαμία (εκδόσεις Ρουμελιώτη 2024). Δεν ξέρω κατά πόσο λειτουργεί, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε για να μάθουμε να ακούμε, και επειδή τα φάρμακα είναι ακριβά... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΥΣΤΙΚΑ» ΤΟΥ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟΥ

Αν για κάτι μου αρέσουν οι συμβουλές στο νοικοκυριό, είναι γιατί παραμένουν επίκαιρες παρά τις δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε που δημοσιεύτηκαν. Από την Βεντέτα Νο 237 (20/11/1969) αλίευσα δύο συμβουλές πολύ χρήσιμες. Η πρώτη αναφέρεται στο κατεψυγμένο κρέας, το οποίο τότε ήταν πρωτοεμφανιζόμενο και δεν καλοήξεραν οι τότε νοικοκυρές τα μυστικά του. Το κακό είναι πως υπάρχουν και σήμερα νοικοκυρές που δεν τα ξέρουν! Η δεύτερη, αναφέρεται στο ρουφηχτό αυγό. Τουλάχιστον το τρώγαμε και μ' αυτόν τον τρόπο στην παιδική ηλικία. Ανοίγαμε μια μικρή τρυπούλα στο τσόφλι από πάνω και μια από κάτω. Αμέσως πριν μας χυθεί, το βάζαμε στο στόμα, κοιτώντας ψηλά, και το ρουφούσαμε. Άλλες εποχές τότε. Σήμερα για να βρεις αυγό ημέρας, πρέπει να είσαι σε κανένα χωριό...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (17/11/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος; (Γαλ. 2, 17)

Αν όμως, ζητώντας να σωθούμε από το Χριστό, βρεθήκαμε να είμαστε κι εμείς αμαρτωλοί όπως οι εθνικοί, σημαίνει τάχα πως ο Χριστός οδηγεί στην αμαρτία;

Ο συλλογισμός του απ. Παύλου, ξεχωρίζει τον Κύριο από το αποτέλεσμα της δικής μας προσπάθειας, ειδικά αν αυτή αποδίδει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αν δηλαδή εμείς ενώ θέλαμε να σωθούμε ακολουθώντας τη διδασκαλία του Χριστού, καταλήξαμε να γίνουμε αμαρτωλοί, φταίει ο Χριστός γι' αυτό; Πρώτα πρέπει να εξετάσουμε το γιατί βρεθήκαμε στην λάθος κατεύθυνση. Μήπως δεν κατανοήσαμε σωστά το ευαγγέλιο; Μήπως πέσαμε θύματα πλανεμένων αιρετικών και απορρίψαμε τις υποδείξεις της Εκκλησίας; Μήπως ενώ γνωρίζαμε το τι πρέπει να κάναμε αλλά το κάναμε πλημμελώς και παράλληλα πράτταμε και αμαρτίες; Ή μήπως κουραζόμαστε εύκολα και αναβάλουμε την προσπάθεια; Μετά, πρέπει να δούμε τι μπορούμε να διορθώσουμε και πως, ώστε να αλλάξουμε ρότα. Έπειτα, να κάνουμε μια αυτοκριτική, εστιάζοντας στο αν όντως έχουμε τη δύναμη να πάμε κόντρα στην εγωπάθεια και να τιθασεύσουμε τον εγωκεντρισμό  που μας σπρώχνουν στην αμαρτία. Όντως, αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι της όλης διαδικασίας. Και τέλος, κάτι αυτονόητο. Να στραφούμε για βοήθεια στην Εκκλησία. Εκεί υπάρχουν ικανοί και έμπειροι ιερείς που ως πνευματικοί και εξομολόγοι, μπορούν να βοηθήσουν. Βέβαια, ελλοχεύει η παγίδα, να νομίσουμε ότι η ἐν Χριστῷ σωτηρία είναι πάνω από τις δυνάμεις μας, είναι ανέφικτη ή απευθύνεται μόνο σε άγιους, και παρά την καλή μας θέληση, δεν είναι τελικά για εμάς. Αν υποτιμάμε τον εαυτό μας ή μας έχει κυριεύσει η ραθυμία, τότε βρήκαμε έτσι το κατάλληλο άλλοθι! Όπως και να 'χει, αν θέλουμε τη σωτηρία, χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, γνωρίζοντας ότι είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι για τη λάθος πορεία. Ο Χριστός μπορεί ασφαλώς να βοηθήσει, αρκεί να θέλουμε να δεχτούμε τη βοήθειά του...      

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΔΑΚΡΥΑ»

Όταν το φθινόπωρο προαναγγέλλει το χειμώνα, τότε ο μουντός καιρός αποπνέει λίγη μελαγχολία και σε συνδυασμό με τη βροχούλα και τη σκοτεινή μέρα, η διάθεση χάνεται, το κέφι φυλλοροεί και η όρεξη παίρνει ρεπό! Οι βαρετές μέρες μόνο με υπομονή περνάνε και με ότι διεγείρει το πνεύμα... Το παρακάτω ποίημα της Κωνσταντίνα Γεωργαντοπούλου, από τη συλλογή «Αθόρυβοι Μύθοι» (Ζάθεον Πυρ, Κύθηρα 2015) μου θυμίζει το φθινόπωρο ή κάτι από τη μελαγχολία του. Αλήθεια, υπάρχουν σύννεφα που να ρίχνουν ασημένια δάκρυα; Μπορεί να υπάρχουν, ποιός ξέρει;  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΤΟΥΡΤΑ ΜΕ ΚΑΣΤΑΝΑ

Συννεφιά, βροχούλα και λίγη ψύχρα δίνουν το παρών για να μας θυμίσουν τον χειμώνα που σιγά σιγά έρχεται, και παράλληλα να μελαγχολήσουμε ολίγον τι, μιας και είναι φθινόπωρο. Τα Χριστούγεννα έχουν ακόμα κάμποσο καιρό μέχρι να έρθουν, οπότε τι χρειαζόμαστε για να ανέβει η διάθεση; Μεταξύ άλλων, ένα γλυκό είναι ότι πρέπει! Από την Βεντέτα Νο 394 (23/11/1972) η παρακάτω συνταγή για τούρτα με κάστανα, η οποία και μόνο στο άκουσμά της, ανοίγει την όρεξη!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (10/11/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους, ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. (Γαλ. 1, 17)

ούτε ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα να δω εκείνους που ήταν απόστολοι πριν από μένα, αλλά έφυγα στην Αραβία, και ύστερα ξαναγύρισα στη Δαμασκό.

Με το που έλαβε την αποκάλυψη από το Θεό ο Παύλος, ξεκίνησε αμέσως την αποστολική του δράση. Δεν ήρθε σε επαφή με κανέναν, ούτε καν με τους αποστόλους στα Ιεροσόλυμα. Από κανέναν δεν ζήτησε καθοδήγηση, από κανέναν δεν ζήτησε βοήθεια, από κανέναν δεν ζήτησε συμβουλή. Ούτε καν με τους απόστολους δεν επιδίωξε κάποια επαφή, οι οποίοι αν μη τι άλλο, είχαν την εμπειρία να συναναστραφούν με τον Χριστό! Όχι, δεν ήταν υπερόπτης ο Παύλος, ούτε υποτίμησε κανέναν. Ωστόσο, εμείς πρέπει να καταλάβουμε ότι οι γνώσεις που έλαβε εκ Θεού, δεν χρειάζονταν ούτε επιβεβαίωση, ούτε εξακρίβωση, ούτε εμπλουτισμό από τους αποστόλους. Επίσης, η άμεση επαφή μαζί τους, θα σήμαινε αφενός ότι ο Παύλος επιδίωκε την αποδοχή και την αναγνώρισή τους στο να κατέχει το αποστολικό αξίωμα και αφετέρου να τους διδάξει τα όσα έμαθε, για να μην έχουν εκείνοι τυχόν ελλείψεις. Αν ο Θεός ήθελε να επικοινωνήσει πρώτα με τους απόστολους ο Παύλος, αυτό θα είχε συμβεί. Συνεπώς ο Θεός τον έστειλε κατευθείαν στην δράση, ως ισότιμο των υπολοίπων. Δίχως την «έξωθεν» αναγνώριση. Κάτι που πιστοποιεί ότι όντως ο Παύλος είχε όραμα εκ Θεού και όχι εκ της φαντασίας του. Για την πρώτη του αποστολή ο Παύλος, απλώς την αναφέρει, δίχως περισσότερες λεπτομέρειες. Η επιτυχής ή μη, έκβασή της δεν υποβιβάζει ούτε τον Παύλο ως απόστολο, ούτε την αποκάλυψη που έλαβε.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ 50/30/20!

Δεν είναι λίγοι αυτοί που με τα νούμερα δεν τα πάνε καλά. Και κατ' επέκτασιν τα οικονομικά τους. Δημοσιεύονται κατά καιρούς, διάφορες τεχνικές τρόπους διαχείρισης των εσόδων, ώστε να μην περιμένεις με άδειες τσέπες την πολυπόθητη ημέρα πληρωμής... Το παρακάτω σύστημα προέρχεται από τον Καζαμία 2024 (Εκδόσεις Ρουμελιώτη). Ενδιαφέρον φαίνεται, όπως όλα τα παρόμοια που έτυχε να δω κατά καιρούς. Μόνο που όλα αυτά έχουν ένα μεγάλο μειονέκτημα: Άμα ο μισθός είναι μικρός, ή οι υποχρεώσεις είναι πολύ μεγάλες, τότε όλα αυτά τα συστήματα είναι για πέταμα! 

50/30/20 σου λέει, βάζοντας το 50% του μισθού για τις βασικές ανάγκες. Δηλαδή άμα παίρνεις 500 ευρώ, με 250 ευρώ βγαίνουν τα έξοδα για φαΐ, βενζίνη, ρεύμα και ίντερνετ; Μόνο στις φανταστικές χώρες των παραμυθιών! στην πραγματικότητα, τσου! Άμα όμως έχεις μισθό 2000 ευρώ, τότε μάλιστα! Άμα είσαι μεγαλόμισθος δεν χρειάζεσαι διαχείριση. Εκτός κι αν δουλεύεις στην εταιρία του μπαμπά σου οπότε δεν σε απολύει επειδή δεν έχεις επάρκεια στοιχειώδους νοήσεως! Ο κανόνας λοιπόν είναι διττός και απλούστατος: Προσπάθησε να μην ξοδεύεις χωρίς να ψάχνεις αφενός τις τιμές για να βρεις την πιο συμφέρουσα και αφετέρου μείωσε όσο μπορείς τις βασικές σου ανάγκες! Παράλληλα να ξεκινήσεις την αδιάλειπτο προσευχή στο μεγαλοδύναμο για ενίσχυση! Ποτέ δεν ξέρεις...    

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ: ΘΕΡΜΑΝΣΗ»

Ψυχρούλα κάνει τα πρωινά και βράδια, ε; Ε, καιρός είναι να τσεκάρουμε τη θέρμανσή του σπιτιού, μιας και όπου να 'ναι, σόμπες και καλοριφέρ θα ξεκινήσουν την φετινή παραγωγή θερμότητας. Στο παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 183 (7/11/1968) γίνεται λόγος για τις σόμπες πετρελαίου, οι οποίες χρειάζονται μια ειδική μεταχείριση. Παρά τον μισό αιώνα και βάλε, που πέρασε από τότε που δημοσιεύτηκε το αρθράκι, οι σόμπες πετρελαίου παρέμειναν πάνω κάτω οι ίδιες, δίχως καμιά τεχνολογική διαφορά. Παρά την τεχνολογική ανάπτυξη, δεν έχουν παρουσιάσει οι επιστήμονες καμιά σόμπα πετρελαίου που να συνδέεται με το wi-fi, να έχει ενσωματωμένο ραδιόφωνο ή τηλεόραση και να ανάβει από μόνη της! Ας ελπίσουμε ότι ο επερχόμενος χειμώνας θα είναι πολύ ήπιος και δεν θα χρειαστεί να ανάψουμε σόμπα, γιατί ότι και να καίει, το καίει! Όπερ κοστίζει...

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (3/11/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. (Β' Κορ. 12, 5)

Γι’ αυτόν τον άνθρωπο θα καυχηθώ· για τον εαυτό μου όμως δε θα καυχηθώ, παρά μόνο για τις ασθένειες μου.

Θα καυχηθεί ο απ. Παύλος για τον εαυτό του, ο οποίος αξιώθηκε από τον Θεό να βρεθεί στον παράδεισο και να ακούσει αλήθειες που δεν επιτρέπεται να αποκαλύψει, αλλά ταυτοχρόνως δεν θα καυχηθεί για τον εαυτό του! Όχι, ο Παύλος δεν αναφέρεται σε κάποιον άλλο, ο ίδιος παραμένει. Όμως θέλει ουσιαστικά να αποφύγει την καύχηση και τον κομπασμό για την εκ Θεού ύψιστη τιμή που έλαβε. Σκοπός του είναι να δείξει ότι παραμένει ως ένας απλός άνθρωπος που βρίσκεται σε διαρκή αγώνα για βρίσκεται στην οδό προς τη σωτηρία. Δεν επαφίεται στο θαύμα του παρελθόντος και ούτε ενδιαφέρεται να δρέπει δάφνες γι' αυτό. Γι' αυτό και «αποστασιοποιείται» τρόπῳ τινά από τον τότε εαυτό του και επικεντρώνεται στον ίδιο, όταν επικοινωνεί με τους Κορίνθιους. Θέλει να μεταδώσει το παράδειγμά του και προς τούτο λέει ότι θα καυχηθεί για τις ασθένειές του. Συνήθως καυχόμαστε για την καλή μας υγεία, αλλά όχι για τις ασθένειες μας. Το εξηγεί παρακάτω (στχ. 9-10), με το να έχει ασθένειες, φαίνεται καλύτερα η δύναμη που του δίνει ο Κύριος για να ανταπεξέλθει στο έργο του. Αυτή η «καύχηση» του Παύλου, δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να επιδιώκουμε να ασθενούμε, αμελώντας για την υγεία μας. Ουσιαστικώς δεν είναι καύχηση αλλά μια διαπίστωση που πρέπει να μας ενισχύει στα δύσκολα. Να γνωρίζουμε δηλαδή, ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τον πνευματικό μας αγώνα λόγῳ μιας ασθένειας και αντί να απογοητευόμαστε να στρεφόμαστε για ενδυνάμωση στον Κύριο. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ»

Τι είναι η επιτυχία; Η επίτευξη κάποιου στόχου, λέει το λεξικό. Το πως επιτυγχάνεται δεν μας το λέει. Συχνά-πυκνά κυκλοφορούν λίστες από διάφορες κινήσεις που αν συνδυαστούν, φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το σύνηθες νούμερο σ' αυτές τις λίστες είθισται να είναι στρογγυλός αριθμός. Τα δέκα, τα πέντε, τα είκοσι κλπ. Δύσκολα βλέπεις το έντεκα ή το δεκατρία φερ' ειπείν! Ο στρογγυλός αριθμός γεμίζει το μάτι αφενός και αφετέρου φτιάχνει και την αντίστοιχη λέξη! Όπως στο παρακάτω αρθράκι από την Ελευθεροτυπία 6/8/2001, όπου λέει για τους 10 λόγους, τη λέξη δεκάλογο. Αν οι λόγοι ήταν 11 όμως; Θα έλεγε ενδεκάλογο; Δεν θα ήταν εύηχο... Δεκάλογο της επιτυχία για επιτήδειους εραστές, μας προτείνει, ξεχνώντας έναν ακόμη παράγοντα ο οποίος δυστυχώς ήταν, είναι και θα είναι καταλυτικός: Να είσαι πλούσιος! Μπροστά στα λεφτά. και ποια δεν θα σου κάτσει! Και χωρίς να εφαρμόσεις τους υπόλοιπους 10... Δεν τον αναφέρει βέβαια, γιατί όπως προείπα, ο ενδεκάλογος δεν ακούγεται καλά, όπως ο δεκάλογος! Ο φτωχός ωστόσο, θα αρκεστεί στους 10..., ειδικά να δεν είναι πάρα πολύ εμφανίσιμος! Καλή επιτυχία!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ»

Και μιας και πέρασε η εθνική εορτή της 28ης/10, οδεύουμε προς τα Χριστούγεννα μη έχοντας άλλη αργία μέχρι τότε. Οπότε γυρνάμε στην καθημερινότητα με τα προβλήματά της. Από την Βεντέτα Νο 237 (20/11/1969) το παρακάτω αρθράκι, το οποίο αναφέρεται στο οικονομικό πρόβλημα της οικογένειας, και στο ρόλο της γυναίκας επ' αυτού. Αέναο πρόβλημα στις φτωχές και μικρομεσαίες οικογένειες το οικονομικό, και όσο και να το αναλύεις, τόσο δεν βγάζεις άκρη. Είναι να μην σου τύχει, γιατί άμα σου τύχει, τότε ουκ ολίγες γυναίκες δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο... Βλέπεις, αγαπάνε τον άντρα τους, όσο αυτός τους πληρώνει τα έξοδά τους! Υπάρχουν και κάποιες, λιγότερες, που παλεύουν την κατάσταση και δεν το ρίχνουν στην γκρίνια! Δεν συνεχίζω άλλο, είναι ένα θέμα που δίνει πολύ τροφή για σκέψη... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (27/10/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδία, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. (Β' Κορ. 9, 7)

Ο καθένας ας δώσει ό,τι του λέει η καρδιά του χωρίς να στενοχωριέται ή να εξαναγκάζεται, γιατί ο Θεός αγαπάει αυτόν που δίνει με ευχαρίστηση.

Το να δίνουμε στην ελεημοσύνη, δεν έχει τόση σημασία παρά το πως το δίνουμε, μας τονίζει ο απ. Παύλος. Αν είναι να δώσουμε (είτε πολλά, είτε λίγα) και το κάνουμε με δυσαρέσκεια, ας μην το πράξουμε. Εφόσον θεωρούμε ότι η ελεημοσύνη θα μας στερήσει το υστέρημα ή το περίσσευμα, δεν είμαστε έτοιμοι για να την επιτελέσουμε. Ας την πράξουμε όταν όντως αυτή μας γεμίζει με ευχαρίστηση. Διότι η δυσαρέσκεια ουσιαστικά την ακυρώνει ως θεάρεστη πράξη και την υποβιβάζει στο επίπεδο της αγγαρείας και της υποχρέωσης... Επίσης, να μην δίδουμε και λόγῳ εξαναγκασμού, κυρίως από αυτούς που διενεργούν τον έρανο. Η ηθική πίεση που ασκούν ενίοτε, μπορεί μεν να έχει εκείνη τη στιγμή κάποιο αποτέλεσμα, ωστόσο μακροπρόθεσμα καλλιεργεί για την ελεημοσύνη, την απροθυμία  έως και την αντιπάθεια! Δεν είναι υποχρεωτική, και δεν γίνεται ούτε για να αποδεικνύουμε ότι έτσι είμαστε καλοί χριστιανοί, ούτε για να κάνουμε επίδειξη ώστε να αποσπάσουμε τον θαυμασμό και την εκτίμηση στην ενορία. Ο Θεός εν προκειμένῳ, θυμίζοντας μας ο Παύλος περίπου το Παροιμιών 22, 8α, αγαπά τον «ἱλαρόν δότην». Δηλαδή αυτόν που δίδει γιατί αυτό τον γεμίζει χαρά. Αυτόν που ευχαριστιέται να βοηθάει, ασχέτως αν αυτό παραμένει κρυφό. Αυτόν που δεν νοιάζεται για το πόσα θα «χάσει», αλλά ενδιαφέρεται για το πόσο θα ευχαριστήσει αυτόν που ανακουφίζει. Η διάθεση λοιπόν είναι που μετράει στην ελεημοσύνη, κάτι πηγάζει από το πόσο καλλιεργούμε πνευματικώς εαυτόν. Διότι η προσφορά, δεν είναι κάτι που επιβάλλεται. Είναι δείγμα της αγάπης μας προς τον Κύριο, ο οποίος προσέφερε το αίμα του για τη σωτηρία μας. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ»

Φθινόπωρο χωρίς ψυχρούλα και μελαγχολία δεν γίνεται. Μπροστά στο φυλλορόισμα των δέντρων, στην αισθητή μείωση της ημέρας έναντι της νύχτας, που και που ο νους κάπου θα ανατρέξει στο παρελθόν να βρει παρηγοριά σε αναμνήσεις είτε ευχάριστες, είτε συναισθηματικά φορτισμένες. Έτσι, για να διακόψει τη ρουτίνα. Από την Βεντέτα Νο 192 (9/1/1969) το παρακάτω αισθηματικό διηγηματάκι συνάδει με τον φθινοπωρινό καιρό που διανύουμε και σχετίζεται με ανεκπλήρωτους έρωτες κλπ, κλπ. Για όσους έχουν μπροστά τους ένα βαρετό Σαββατοκύριακο, το οποίο δεν λέει να περάσει για να ξανάρθει η Δευτέρα που μας θέτει, θέλοντας και μη, εν κινήσει!  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΓΙΑ Ν' ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΛΕΠΤΑ ΠΟΔΙΑ»

Μετά από πρόσφατη επίσκεψη μου στις Μονές των Μετεώρων, ένα από τα σημαντικά που θα μου μείνει αξέχαστο, είναι η κούραση από τα πολλά σκαλιά! Καλή η εκδρομή, αλλά θέλει και πόδια. Κακά τα ψέματα, μάθαμε με το μετρό, το αυτοκίνητο, το ασανσέρ κλπ, και έχουμε αφήσει τα πόδια μας αγύμναστα. Από την Βεντέτα Νο 342 (25/11/1971) το παρακάτω αρθράκι μας δίνει δύο ασκήσεις για τα πόδια. Από τα ολότελα, καλές κι αυτές! Βέβαια, η γυμναστική για να έχει αποτελέσματα, πρέπει να συνοδεύεται από μια σχετική διαιτούλα... Διότι αν παραλλήλως δεν περιοριστεί η μάσα, τσάμπα η ταλαιπωρία! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (2/10/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἀδελφοί, ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. (Γαλ. 6, 1)

Αδελφοί, κι αν ακόμα δείτε πως κάποιος έπεσε σε κάποιο παράπτωμα, εσείς που ζείτε σύμφωνα με το Πνεύμα να διορθώνετε έναν τέτοιο άνθρωπο με πράο πνεύμα. Mόνο να προσέχεις τον εαυτό σου, εσύ που το κάνεις αυτό, μην κυριευτείς κι εσύ από τον πειρασμό.

Δύο πολύ σημαντικές προτροπές δίνει ο απ. Παύλος, σε όσους από εμάς ζούμε ζωή ἐν Πνεύματι, δηλαδή μελετάμε το ευαγγέλιο, ασκούμαστε πνευματικά και δεν παρεκτρεπόμαστε και λίγο και λιγάκι σε αμαρτωλά κελεύσματα. Οι προτροπές έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά μας απέναντι σε κάποιον που αντιληφθούμε ότι υπέπεσε στην αμαρτία. Πρώτον, να τον διορθώνουμε με πραότητα. Αυτό είναι δύσκολο, μιας και εμείς με ευκολία μετατρεπόμαστε σε παγερούς δικαστές που επικρίνουμε τους άλλους εξαντλώντας κάθε αυστηρότητα! Εδώ λοιπόν, χρειάζεται ακριβώς η αντίθετη τακτική. Αντί να μοιράζουμε επιτίμια ως αυτόκλητοι κήνσορες, πρέπει να πλησιάσουμε και να συμπεριφερθούμε νηφάλια και με ηρεμία. Σκοπός μας δεν είναι να δικάσουμε αλλά να βοηθήσουμε. Και αντί να προκαλέσουμε τον φόβο της τιμωρίας, κάτι που θα απομακρύνει ακόμη περισσότερο τον εκπεσόντα από την Εκκλησία, να προσφέρουμε τη δυνατότητα ανακούφισης και θεραπείας ώστε να τον έλξουμε προς αυτήν. Του υποδεικνύουμε το λάθος, και του προσφέρουμε το χέρι να επανέλθει. Κατανοούμε τους λόγους για τους οποίους ξεστράτισε και συμβάλουμε (όσο μπορούμε) στο να εξαλειφθούν. Σε αυτό το στάδιο, ο απ. Παύλος μας λέει τη δεύτερη προτροπή. Ερχόμενοι σε επαφή με την αμαρτία του εκπεσόντος (όχι ως εμπειρία, ασφαλώς δεν θα τη δοκιμάσουμε, αλλά ως γνώση μιας και θα την ακούσουμε για να δούμε πως θα αντιμετωπιστεί) να μην μας κυριεύσει ο πειρασμός! Η αμαρτία αν ήταν αποκρουστική, κανείς δεν θα την έπραττε. Αντιθέτως είναι ελκυστική, και μόνο στο άκουσμά της, κάποιοι ενδεχομένως να μπουν σε πειρασμό. Γι' αυτό και εξ αρχής αναφέρεται ο απ. Παύλος σε αυτούς που ζουν ἐν Πνεύματι, διότι αυτοί μπορούν να δείξουν σθεναρή αντίσταση. Δεν είναι πάντα εύκολο να βοηθήσουμε κάποιον εκπεσόντα, κι αν δεν μπορούμε να το πράξουμε, ας αποταθούμε σε κάποιον που μπορεί. Ειδάλλως ελλοχεύει ο κίνδυνος να παρασυρθούμε...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ»

Τι περίεργο πράγμα το λάθος. Κυρίως αφού το διαπράξεις. Πιο πριν, συνήθως το λογάς για σωστό. Ενίοτε το διαπράττεις εν γνώση σου. Όπως και να 'χει, το λάθος άμα δεν διορθώνεται είναι πιο ζόρικο. Και δυστυχώς το βιώνουμε παντού. Υπάρχει κανείς που να μην έχει κάνει λάθη; Μόνο τα μωρά... Όσο μεγαλώνουμε, μεγαλώνουν κι αυτά, μας λέει το παρακάτω ποίημα του Αριστοτέλη Νικ. Ραψομανίκη (όπως το βρήκα στο ημερολόγιο) και έχουν ενσωματωθεί στη ζωή μας τόσο πολύ που έγιναν δεύτερη φύση μας. Τελικά, μόνο όταν τα ξεχνάμε κάπως απαλλασσόμαστε από αυτά, πρόσκαιρα...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΜΠΡΙΖΟΛΕΣ Α ΛΑ ΒΙΛΕΡΟΥΑ

Όταν σε ένα κρεατικό φαΐ βλέπω μια γαλλικούρα (!) φαρδιά πλατιά στο όνομα, με πιάνει ένα δέος. Αλλιώς είναι να βλέπεις μια σύντομη και ξερή περιγραφή στα ελληνικά και αλλιώς μια γαλλική ονομασία. Έχει μια φινέτσα, μία αριστοκρατική καταγωγή ένα πράμα. Άσε δε, που συνήθως η γαλλικούρα είναι ακαταλαβίστικη. Εκεί να δεις φινέτσα! Το κατά πόσο λοιπόν είναι νόστιμο το φαΐ, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Από την Βεντέτα Νο 178 (3/10/1968) η παρακάτω συνταγή για μπριζόλες. Και τι μπριζόλες, ε; Αλά Βιλερουά! Και άντε να βγάλεις άκρη... τι σημαίνει αυτό! Όπως και να 'χει, δείχνει να είναι νόστιμη η συνταγή, και με κάμποσες θερμίδες, ότι πρέπει για το χειμώνα που έρχεται!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (13/10/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ (Τιτ. 3, 10)

Aιρετικόν άνθρωπο, ύστερα από μία πρώτη και δεύτερη νουθεσία, άφησέ τον 

Μια ενδιαφέρουσα προτροπή, την οποία «λησμόνησαν» στο μεσαίωνα οι ρωμαιοκαθολικοί και έριχναν στην πυρά οποιοδήποτε θεωρούσαν αιρετικό, δίνει ο απ. Παύλος, για την αντιμετώπιση κάποιου εχθρού της Εκκλησίας. Δεν αναφέρεται στην αιρετική διδασκαλία, αυτή είναι καταδικαστέα, αλλά σε αυτόν που την έχει ενστερνιστεί και προφανώς τη διαδίδει. Συμβουλές και παραινέσεις (νουθεσία) αλλά μέχρι ενός ορίου, μικρού μάλιστα. Μια ή δύο φορές το πολύ. Γιατί τόσο λίγο όμως; Δεν ενδιαφέρει την Εκκλησία να καταλάβει κάποιος την αλήθεια και να στραφεί σ' εκείνη αφήνοντας την πλάνη του; Μήπως κάποιοι χρειάζονται περισσότερες προσπάθειες απ' όσες προτρέπει ο Παύλος και έτσι χάνονται; Πριν κρίνουμε τον Παύλο για αυτήν του την παραίνεση, ας δούμε λίγο τον αιρετικό. Είτε προέρχεται από την Εκκλησία, είτε από τους εθνικούς. Αν ήταν μέλος της Εκκλησίας, τότε ή δεν κατάλαβε τη διδασκαλία της ή βρήκε ανάπαυση σε μια αλλοίωση της που τον βόλευε. Σε περίπτωση που ήταν εθνικός προφανώς δεν την γνώριζε. Και στις δύο περιπτώσεις, όταν ακούσει την αλήθεια και δεν τη δεχτεί, όταν την ξανακούσει και πάλι την απορρίπτει, τότε δεν πρέπει να επιμένουμε. Η επιμονή μας και ο υπερβάλλων ζήλος, δυστυχώς τις περισσότερες φορές, θα φέρει ανάλογη αντίδραση. Επιπλέον η επιμονή καταντά εμμονή, κάτι που κρύβει εντός της ατιθάσευτο εγωισμό! Συνεπώς, αν εμμένουμε σε κάποιον αμετανόητο, τότε κάνουμε κακό στον εαυτό μας. Ας δούμε εξάλλου το παράδειγμα του Ιησού. Ποτέ δεν επέμεινε σε κανέναν. Τον έδιωξαν φερ' ειπείν οι Γεργεσηνοί (Μαρκ. 5, 17-18) και χωρίς αντιρρήσεις έφυγε. Όπως είπε στην παραβολή του σπορέως, αλλού ο σπόρος θα ευδοκιμήσει και αλλού θα τον καταπνίξουν τα ζιζάνια ή θα τον φάνε τα πουλιά. Εν προκριμένῳ, αν δεν πείσουμε κάποιον αιρετικό για την πλάνη του, δεν χρειάζεται αυτό να μας γίνει έμμονη ιδέα, αλλά αφορμή για να καλυτερεύσουμε εαυτόν ώστε να τα καταφέρουμε σε κάποιον άλλο. Αν ο αιρετικός αντιληφθεί το λάθος του κάποια στιγμή, η Εκκλησία πάντα θα έχει γι' αυτόν μια θέση για να τον υποδεχτεί. Ή μία ή δύο προτροπές αρκούν σε κάποιον δεκτικό να καταλάβει το λάθος του. Και εμείς δεν σπαταλάμε έτσι πολύτιμο χρόνο σε περιπτώσεις στενοκεφαλιάς που δεν βγάζουν πουθενά. Και μη λησμονούμε, ότι ο καθένας έχει την ελευθερία από το Θεό για την κάθε επιλογή του.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ»!

Τι απαντάνε στα τηλεγκάλοπ των δελτίων ειδήσεων οι πολίτες; Ότι παντού ακρίβεια. Ακρίβεια στα πάντα, και ενίοτε και σε περισσότερα κι από τα πάντα! Καλή η γκρίνια, δικαιολογημένη 100%, αλλά κατάσταση πριν από τον 19ο αιώνα δεν έχουμε βιώσει (ακόμα). Από τον Καζαμία (εκδ. Υδρόγειος 2022) αλίευσα το παρακάτω που μας λέει από που προήλθε η φράση με τα μαλλιά της κεφαλής που είτε τα πληρώνουμε, είτε τα χρωστάμε. Εκείνες τις εποχές να δεις ακρίβεια... όχι όπως σήμερα. Πάντως πλάκα πλάκα, ένας φόρος για τα μακριά μαλλιά, αν έμπαινε σήμερα θα έφερνε καλά λεφτουδάκια σε μπαρμπέρηδες και κομμώτριες...!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΜΙΜΗ ΠΛΕΣΣΑ

Έφυγε προχθές (5/10/2024) από τη ζωή ο Μίμης Πλέσσας. Ένα όνομα, το οποίο και μόνο που το προφέρεις, το μυαλό πάει σε τραγούδια και μουσικές που μεγάλωσαν γενιές και γενιές! Κλασσικά τα τραγούδια και η μουσική που έγραψε για τον παλιό κινηματογράφο, κλασσικά και τα τραγούδια του, κλασσικά και τα ορχηστρικά του... Το έργο που αφήνει πίσω του θα τον κρατά ζωντανό για πάρα πολλές γενιές στο μέλλον! Έψαξα στα παλιά περιοδικά μου, και κατ' επιλογήν βάζω τα παρακάτω αποκόμματα, σαν ένα αντίο στον αξεπέραστο αυτόν μουσικοσυνθέτη, που δύσκολα νομίζω, θα βρεθεί άλλος που να γράψει τόσες επιτυχίες!

1. Βεντέτα Νο 17 (3/9/1965)

2. Βεντέτα Νο 48 (8/1/1966)

3. Βεντέτα Νο 86 (30/12/1966)

4. Βεντέτα No 127 (12/10/1967)

5. Βεντέτα Νο 140 (11/1/1968)

6. Βεντέτα Νο 288 (12/11/1970)

7. Βεντέτα Νο 313 (6/5/1971)

8. Βεντέτα Νο 319 (17/6/1971)

9. Βεντέτα Νο 349 (13/1/1972)

10. Βεντέτα Νο 372 (22/6/1972)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (6/10/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. (Β' Κορ. 4, 11)

Eπειδή, εμείς που ζούμε παραδινόμαστε στον θάνατο για χάρη του Iησού, ώστε να φανερωθεί στο θνητό μας σώμα η ζωή του Ιησού.

Αναφερόμενος στους αποστόλους, ο Παύλος, λέει ότι παραδίδονται για χάρη του Ιησού στο θάνατο. Παραδέχεται ότι η διδασκαλία του ευαγγελίου όχι απλά έχει κούραση, αλλά είναι επικίνδυνη διότι το κήρυγμα ενοχλεί και απειλούνται με θάνατο από τους διώκτες τους. Για να διαδώσουν τη διδασκαλία του Κυρίου που οδηγεί προς τη ζωή, εκείνοι ρισκάρουν τη ζωή τους. Με τον τρόπο που παρεμβαίνει και τους προστατεύει ο Χριστός, φανερώνεται ότι είναι ζωντανός και παρών στο έργο τους. Με άλλα λόγια, μας λέει ο απ. Παύλος, ότι αν ο Κύριος δεν ήταν Θεός και υπήρχε μόνο στην φαντασία τους, δεν θα μπορούσαν οι απόστολοι να φέρουν σε πέρας το έργο της διδασκαλίας. Ήταν ζωντανός ο Παύλος όχι γιατί ήταν ικανός στο να προστατεύεται από μόνος του, αλλά λόγῳ θείας παρέμβασης. Προφανώς είδε δει αρκετές φορές το χάρο με τα μάτια του. Τι πιο μεγάλη λοιπόν παρότρυνση για εκείνον και τους υπόλοιπους να συνεχίσουν παρά την κόπωση ή την καταβολή (εξασθένηση) ή και την εξάντληση ενίοτε που τους έριχνε κάτω (στχ. 9). Τι πιο μεγάλη απόδειξη για εμάς! Εύκολα κουραζόμαστε, πέφτουμε, και αντί να δούμε ότι παραμένουμε ζωντανοί επειδή  έχει τρόπο να παρεμβαίνει ο Κύριος, παραπονιόμαστε και ψάχνουμε δικαιολογίες... Στο θνητό σώμα των αποστόλων φανερώθηκε η ζωή του Ιησού. Δηλαδή τους γέμισε ζωοποιό δύναμη και συνέχισαν αυτό που Εκείνος τους είχε δώσει εντολή να πράξουν (Ματθ. 28,19). Στο δικό μας θνητό σώμα, αν Τον δεχτούμε, θα φανερωθεί η ζωή του Ιησού για να σώσουμε εαυτόν (και τους γύρω μας, ως παράδειγμα τουλάχιστον)!  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥ ΣΕ ΤΟΚ ΣΟΟΥ»

Όσο και να περνούν τα χρόνια, η τηλεόραση παραμένει μια σταθερή αξία τόσο για όσους πολιτικάντηδες προβάλλονται μέσῳ αυτής, όσο και για τα τηλεκορόιδα που επηρεάζονται από αυτήν. Αυτές τις μέρες κοντράρονται οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ, μετά θα κοντράρονται οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ, πιο μετά τα κόμματα για τις εκλογές κλπ, κλπ. Τι βλέπουμε στην τηλεόραση; Ότι βλέπαμε εδώ και χρόνια. Το παρακάτω αρθράκι της Λεονί Σταφυλά, το αλίευσα από ΤΑ ΝΕΑ (14/12/1995), πριν από περίπου 30 χρόνια (29 για την ακρίβεια) που γράφει τις οδηγίες συμπεριφοράς για έναν πολιτικάντη που θα παρεβρεθεί σε κάποια τηλεοπτική συζήτηση (ή τοκ σόου όπως έλεγαν και αρχαίοι ημών πρόγονοι). 

 

Κρίνοντας από τα σημερινά τοκ σόου, αντιλαμβάνεται κανείς, που διαθέτει τη στοιχειώδη νοημοσύνη, ότι αυτές οι οδηγίες δεν άλλαξαν καθόλου! Τόσα χρόνια, πολιτικοί και τηλεθεατές έμειναν στάσιμοι άνευ βελτίωσης και προόδου σε σοβαρότητα και πνευματική ωριμότητα. Αντί περισσότερων, θα υπενθυμίσω κάτι που πολλοί ξεχνούν: Η τηλεόραση δεν έχει προτεραιότητα να ενημερώσει ή να προάγει πολιτισμό, αλλά να φέρει κέρδη στον καναλάρχη! Οπότε και οι δημοσιογραφικές εκπομπές πρωτίστως πρέπει να «τα φέρνουν», κι ας δείχνουν ότι να 'ναι! Το αυτό και για τον πολιτικάντη: Αν δεν πάει να καυγαδίζει και να συμπεριφέρεται σαν καραγκιόζης τότε δεν θα τον ξαναφωνάξουν...  Τον ψὀφιο μονομάχο δεν τον βάζουν στην τηλεαρένα...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...