Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. (Τιτ. 3, 9)
να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια.
Είναι μάταιη και ανόητη η έρευνα των γενεαλογικών καταλόγων και του ιουδαϊκού νόμου; Όχι. Δεν λέει ούτε εννοεί αυτό ο απ. Παύλος. Μάταιες και ανόητες είναι οι διαμάχες με τους ιουδαίους που μάχονταν τους χριστιανούς. Χριστιανός γίνεται κανείς μόνο αν πιστέψει τον Κύριο και κάνει βίωμα το ευαγγέλιό Του, και όχι μέσῳ αντιμαχιών διά ερμηνευτικών επιχειρημάτων επί του νόμου της Π. Διαθήκης. Η έρευνα, σαφώς και πρέπει να γίνεται, μιας και στην Π. Διαθήκη υπάρχει η παρουσία του Θεού και προφητεύονται /προτυπώνονται γεγονότα της Κ. Διαθήκης. Όμως δεν χρειάζονται οι αντιπαραθέσεις με άτομα που δεν έχουν στόχο να μάθουν ή να πληροφορηθούν για την αλήθεια που έφερε ο Κύριος. Αυτός είναι ένας άγονος και στείρος διάλογος που ευτελίζει ακόμη και αυτήν την έρευνα. Αυτό που χρειάζεται είναι να χρησιμοποιηθεί σωστά η μελέτη των ιερών κειμένων προς την οικοδόμηση και την καλλιέργεια της πνευματικής προκοπής. Να μη σπαταλείται ενέργεια λοιπόν εκεί που δεν αξίζει...
Άλλα σχόλια για τη σημερινή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.
