Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι (...) (Τιτ. 3, 8)
Πιστός είναι ο λόγος· και θέλω αυτά να τα διαβεβαιώνεις
Αυτά που έγραψε στους παραπάνω στίχους (4-7) ο απ. Παύλος, ότι δικαιωθήκαμε και ότι θα κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή, είναι λόγος αληθινός και αξιόπιστος. Κάτι που προτρέπει ο απόστολος τον Τίτο να το διαβεβαιώνει στους πιστούς. Θα μπορούσαν να ήταν ψέματα; Για τους πιστούς της Κρήτης αλλά και για τους χριστιανούς που γνώρισαν τον Χριστό διά του κηρύγματος των αποστόλων και των συνεργατών τους, η διαβεβαίωση της αλήθειας ήταν και είναι πάρα πολύ σημαντική. Μη λησμονούμε ότι υπήρξαν κακεντρεχείς και κακοπροαίρετοι που είδαν θαύματα από τον ίδιο τον Κύριο και δεν τον πίστεψαν. Πόσο μάλλον λοιπόν, όταν δεν τα βλέπουν αλλά τα ακούν. Πως λοιπόν να πεισθούν οι καλοπροαίρετοι ότι τα όσα ακούν περί του Κυρίου, είναι αληθή; Η διαβεβαίωση της αλήθειας του ευαγγελίου, δεν προέρχεται μέσα από ωραία λόγια και δικηγορίστικα επιχειρήματα. Είναι ουσιαστικά σημαντικό μέρος της ιεραποστολής και της διαποίμανσης. Και έχει σχέση με τη συμπεριφορά των ποιμένων και των διακόνων της Εκκλησίας, δηλαδή των επισκόπων και των ιερέων. Αν οι ίδιοι πράττουν τα όσα διδάσκουν, κάνουν βίωμα το ευαγγέλιο του Κυρίου, θα πείσουν με το προσωπικό τους παράδειγμα υπέρ των όσων ευαγγελίζονται. Το ευαγγέλιο είναι αληθινό και αξιόπιστο, αλλά αν το κηρύττουν άτομα που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, άτομα που εφαρμόζουν στην καθημερινότητά τους τα αντίθετα απ' όσα λέει, τότε δεν θα βοηθηθεί δυστυχώς κανείς από αυτό. Συνεπώς λοιπόν, ο απ. Παύλος δίνει εδώ, όχι απλά μια συμβουλή στον Τίτο, αλλά μία σοβαρή υπόδειξη για να έχει πετυχημένο έργο στην Εκκλησία της Κρήτης.
