Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν (Β' Κορ. 4, 7)
Έχουμε όμως το θησαυρό τούτο μέσα σε πήλινα σκεύη, για να είναι του Θεού η υπερβολή της δύναμης και όχι από εμάς.
Οι χριστιανοί κατέχουμε τη δόξα της γνώσης του Θεού, όπως μας την δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Αυτός είναι ο θησαυρός τον οποίο οφείλουμε να τον δαπανούμε ανιδιοτελώς για να κερδίσουμε την ουράνια βασιλεία. Αυτόν το θησαυρό τον φυλάσσουμε στα φθαρτά, χωμάτινα σκεύη μας, τα σώματά μας. Εντός μας φυλάσσεται και η δύναμη που υπάρχει στο ευαγγέλιο, η οποία υπερνικά εμπόδια, φωτίζει την ανθρώπινη διάνοια, πείθει τις ανθρώπινες συνειδήσεις και γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση τις καρδιές μας. Αυτή η δύναμη προέρχεται αμέσως και αποκλειστικώς μόνο από το Θεό, και όχι από τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι μόνο όργανα και δι' αυτών δοξάζεται ο Θεός. Αυτό είναι το μεγαλείο της θεϊκής δύναμης, ότι μπορεί να τη φυλάσσει ένα πήλινο και φθαρτό σκεύος. Για να το καταφέρουμε αυτό, οφείλουμε να ασκούμαστε στην πνευματική προκοπή και την πίστη.
