Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει. (Β' Κορ. 9, 6)
Πρέπει να ξέρετε πως όποιος σπέρνει με φειδώ θα έχει λίγη σοδειά· κι όποιος σπέρνει απλόχερα η σοδειά του θα είναι άφθονη.
Απλή λογική χρησιμοποιεί ο απ. Παύλος, όσον αφορά την ελεημοσύνη και τα οφέλη της, παρομοιάζοντας τον ελεήμονα με τον γεωργό. Όποιος σπέρνει με τσιγκουνιά, θα θερίσει λίγο καρπό. Δηλαδή, όποιος ελεεί λίγο, μετρημένα, χωρίς διάθεση, αραιά και που, δεν θα λάβει από το Θεό την ώρα της κρίσεως παρά μικρή, ή και καθόλου αμοιβή. Αντιθέτως, εκείνος που ελεεί απλόχερα θα λάβει ανάλογη ευλογία από το Θεό. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί το εξής. Πως δεν αναφέρεται σ' εκείνον δεν έχει για να ελεήσει. Εκείνος, ίσα ίσα αν δώσει από το υστέρημά του, όπως η χήρα (Λουκ. 21, 4) θα λάβει πολλά περισσότερα από τον Κύριο. Αλλά στη διάθεση που δείχνει κανείς. Διότι η τσιγκουνιά έχει πρόσχημα την σύνεση και την οικονομία, αλλά κρύβει πονηριά, δέσιμο με τον υλικό πλούτο και κυρίως καμιά ελπίδα προς τον Κύριο. Διότι Εκείνος ξέρει αν θα δώσουμε, που θα δώσουμε και με τι διάθεση, και δεν θα μας αφήσει στις δύσκολες στιγμές. Ας το έχουμε υπ' όψιν όταν αναζητούμε δικαιολογίες για ν' αποφύγουμε κάτι που ίσως ανακουφήσει το συνάνθρωπό μας!
