ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. (Γαλ. 6, 14)
Σ’ εμένα όμως είθε να μη γίνει να καυχιέμαι παρά μόνο
στο σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου ο κόσμος έχει
σταυρωθεί ως προς εμένα κι εγώ ως προς τον κόσμο.
Το καύχημα για τους χριστιανούς είναι η σταυρική θυσία του Χριστού που έγινε για τους ανθρώπους, η οποία δείχνει την μεγάλη αγάπη Του προς εμάς. Από αυτήν πηγάζει η αισιοδοξία και η ελπίδα για τη μετοχή στην ουράνια βασιλεία του Θεού. Από αυτήν απορρέει η υπομονή στις δυσκολίες της ζωής. Με την μελέτη και προσήλωση σ' αυτήν, ο απ. Παύλος αδιαφορεί για τον κόσμο. Δηλαδή δεν ασχολείται με τα θέλγητρα και τις απολαύσεις που προσφέρει ο γήινος, υλικός και ανήθικος πολιτισμός. Γι' αυτό και θεωρεί εαυτόν νεκρό για τον κόσμο. Δεν έλκεται από αυτόν. Αυτή τη νέκρωση προς τον κόσμο, οφείλουμε να τη δείξουμε και οι χριστιανοί. Να μην αντιμετωπίζουμε ευμενώς τον κόσμο, και να στραφούμε στον Ιησού Χριστό.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
