Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν. (Β' Κορ. 4, 12)
Ώστε, ο μεν θάνατος ενεργείται μέσα σε μας, η ζωή όμως μέσα σε σας.
Με αυτή τη λεκτική αντίθεση ο απ. Παύλος συνοψίζει το μας δίνουν οι απόστολοι και με ποιό αντίτιμο. Τι μας προσέφεραν οι απόστολοι; Μια απλή κατήχηση περί του ευαγγελίου του Κυρίου; Ή μια ενημέρωση περί του τι δίδαξε ο Ιησούς Χριστός; Κάτι πολύ περισσότερο από αυτά. Μας μεταλαμπάδευσαν τη θεία χάρη που τους έδωσε ο Κύριος. Μας άνοιξαν τον πνευματικό μας ορίζοντα. Μας έκαναν κοινωνούς με το σώμα του Κυρίου (ως μέλη της Εκκλησίας, της οποία είναι κεφαλή). Έτσι, το ευαγγέλιο που μας δίδαξαν, μπορεί να γίνει από εμάς βίωμα και διά της χάρητος του Κυρίου να ξανακερδίσουμε την ουράνια βασιλεία. Κατ' αυτόν τον τρόπο μέσα μας θα ενεργήσει η αιώνια ζωή. Για να το πετύχουν αυτό οι απόστολοι, δεν περιορίστηκαν μόνο στο κήρυγμα. Το έργο τους ήταν δύσκολο και έδειξαν σε αντίξοες συνθήκες την πίστη τους, θυσιάζοντας τη ζωή τους για το θέλημα του Χριστού. Δεν ήταν μόνο διδάσκαλοι, αλλά ήταν και μάρτυρες. Με το σωματικό τους θάνατο, τον γήινο, έγιναν παραδείγματα σ' εμάς για να κερδίσουμε την αιώνια ζωή. Ο θάνατος ήταν η επίγεια τιμωρία τους για τη δράση τους, αλλά η ανταμοιβή τους είναι η αιώνια ζωή και γι' αυτούς και κυρίως για εμάς. Δεν φοβήθηκαν λοιπόν το σωματικό θάνατο, λόγῳ της δυνατής πίστης που είχαν, και αυτό καλούμαστε κι εμείς να πράξουμε.
