τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον,
οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. (Εφεσ. 2, 8-9)
Γιατί με τη χάρη είστε σωσμένοι διαμέσου της πίστης. Και αυτό δεν προέρχεται από εσάς, του Θεού είναι το δώρο. Δεν είναι από έργα, για να μην καυχηθεί κανείς.
Διαμέσου της πίστης σωζόμαστε. Της έμπρακτης πίστης. Όταν αυτή εκδηλώνεται στις πράξεις μας. Αυτήν τη βαθιά πίστη ζητά ο Θεός από μας για να μας δώσει τη χάρη του. Δηλαδή την εύνοια και την αγάπη του, καθώς και τη δύναμη που μας βοηθά στην εν Χριστῷ αναγέννηση. Αυτή η χάρη, είναι κάτι που προέρχεται αποκλειστικά από το Θεό. Μας τη δωρίζει γιατί το θέλει. Δεν την κερδίζουμε εξαναγκάζοντας τον ή εκβιάζοντάς τον. Μας την παρέχει από αγάπη όταν βλέπει ότι προσβλέπουμε σ' Εκείνον και προσπαθούμε να βαδίσουμε στην οδό που μας έδειξε. Μας την παρέχει ακόμη και για να μας υπενθυμίσει την παρουσία του όταν ξεστρατίζουμε... Δεν είναι τρόπαιο, το οποίο κερδίζεται από ανθρώπινα έργα, οπότε οφείλουμε να μην καυχόμαστε και κομπάζουμε για τις αγαθοεργίες μας. Είναι εκδήλωση της αγάπης Του προς εμάς, και την αγάπη μας προς Εκείνον πρέπει να έχουμε ως αφετηρία στις καλές μας πράξεις και όχι στο πόσο μεγάλες δείχνουν ώστε να προκαλούν θαυμασμό και κατ' επέκτασιν, εγωιστικά, να αποβλέπουμε σε αντίστοιχη ανταμοιβή...
