Δεν βάζω το ποίημα, για να πω τι θέλει ο ποιητής να πει. Αλλά κοιτώντας από το παράθυρο τον καιρό να δείχνει επιτέλους το χειμωνιάτικο πρόσωπό του, στράφηκα στο ημερολόγιο με τα ποιήματα και άφησα λίγο να με συνεπάρει η σουρεαλιστική διάθεση των στίχων του. Ο καφές μου εκτός της μουσικής που πάντα βάζω, βρήκε και άλλον ένα συνοδοιπόρο σήμερα, το ποίημα ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ. Και άφησα για λίγο έστω, τη σκέψη να πετάξει στο παρελθόν χωρίς θρηνητικές αναπολήσεις και επιτύμβια που γράφει και ο ποιητής!
