Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
38. καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με·
39. καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με.(Λουκ. 18, 38-39)
Τότε εκείνος άρχισε να φωνάζει δυνατά: «Ιησού, Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου με!»
Αυτοί που προπορεύονταν τον μάλωναν να σωπάσει, εκείνος όμως φώναζε ακόμη πιο πολύ: «Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου με!»
Ο τυφλός επαίτης στην Ιεριχώ, δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Με το που άκουσε από το πλήθος ότι περνάει από 'κει ο Ιησούς, αμέσως άρχισε να του φωνάζει να τον ελεήσει. Κάτι που ενόχλησε τους παριστάμενους, οι οποίοι του έκαναν παρατήρηση για να σιωπήσει. Κι εκείνος φώναζε ακόμη δυνατότερα! Σε ποιούς εμείς ανήκουμε άραγε; Μήπως σε 'κείνους που θεώρησαν ότι δεν αξίζει τον κόπο να ενοχληθεί ο Κύριος για έναν ασήμαντο τυφλό ζητιάνο και να διακόψει την πορεία του, που πιθανότατα δίδασκε ταυτοχρόνως; Ή μήπως στον κάθε ασήμαντο τυφλό επαίτη που παλεύει να δείξει την πίστη του και να ζητήσει ελεημοσύνη; Δύσκολη η απάντηση...
Εύκολα πολλοί, και σε αυτούς κι εμείς, με πρόσχημα την τήρηση της τάξεως και των τύπων, δεν δίνουμε καμία αξία σε κάποιον επαίτη τυφλό. Γιατί λοιπόν, κατά τη δική μας άποψη, να δώσει σημασία ο Κύριος; Ο καθωσπρεπισμός είναι ένα καλό πρόσχημα για να δείχνουμε ανώτεροι από άλλους που βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένα σοβαρό ελάττωμα... Ο τυφλός από την άλλη μεριά, κόντρα σε αυτό, έδωσε τη μάχη του να τον ακούσει ο Ιησούς. Όσο προσπαθούσαν να τον κάνουν να σιωπήσει, τόσο φώναζε περισσότερο. Αν ήταν επαγγελματίας ζητιάνος, θα ζήταγε χρήματα. Όχι μόνο από τον Ιησού αλλά απ' όλους τους παριστάμενους. Εκείνος όμως ζητούσε ευσπλαχνία και έλεος! Κάτι που θα έπρεπε όλοι εκεί να το ζητούσαν και όλοι εμείς να το ζητούμε καθημερινά. Αλλά όταν προτάσσουμε τον καθωσπρεπισμό και την τυπολατρεία αντί του ελέους και της ενίσχυσης που έχουμε πραγματικά ανάγκη, τότε απέχουμε πόρρω από τη θεία χάρη. Και η φωνή μας αντί να δυναμώνει σαν του τυφλού, θα σβήσει... Ας θυμηθούμε όμως ότι ο Κύριος τον τυφλό άκουσε και ελέησε!
