ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (31/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

αὐτοὶ ἀπολοῦνται, σὺ δὲ διαμένεις· καὶ πάντες ὡς ἱμάτιον παλαιωθήσονται (Εβρ. 1, 11)

Αυτοί θα εξαφανιστούν, εσύ όμως παραμένεις (αιώνια)· και όλοι θα παλιώσουν σαν ιμάτιο

Ο απ. Παύλος, στο πρώτο κεφάλαιο της προς Εβραίους επιστολής, παρουσιάζει την υπεροχή του Υιού έναντι της κτίσης και των αγγέλων. Εδώ, παραθέτει το Ψαλμ. 101, 27, και αναφέρεται στους ουρανούς (από τον προηγούμενο στίχο). Αυτοί θα εξαφανιστούν, προφητεύει στον ψαλμό ο Δαυίβ, δεν είναι αιώνιοι. Δημιουργήματα είναι που θα έχουν ημερομηνία λήξεως. Το πότε, δεν το γνωρίζουμε και ούτε είναι στις προθέσεις του συγγραφέα να μας τρομάξει με αυτήν την αλήθεια. Μπορεί για εμάς οι ουρανοί να φαίνονται αιώνιοι μιας και παραμένουν σταθεροί από κτίσεως κόσμου, αλλά δεν είναι έτσι  στη σύγκριση με τον Κύριο. Ο Χριστός είναι αιώνιος και άφθαρτος. Το εν χρόνῳ δημιούργημά του όμως θα παλιώσει όπως τα ρούχα. Και τότε θα εξαφανιστεί. Πιθανώς όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Ίσως μετά να ανακαινισθεί. Όπως και να 'χει, το μέλλον του υλικού κόσμου βρίσκεται στο σχέδιο που έχει ο Θεός γι΄αυτόν. Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε την αιωνιότητα, εν αντιθέσει με το  υλικό σύμπαν, το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε, να οδεύσουμε προς τον Κύριο και να τον ενδυθούμε (Χριστὸν ἐνεδύσασθε Γαλ. 3, 27) πετώντας τα ρούχα που παλιώνουν (δηλ. την αμαρτία) και να φορέσουμε την αφθαρσία και την αθανασία (ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν Α' Κορ. 15, 53) που μας χαρίζει ο Χριστός.   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Β' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της στ' ωδής:

Χαρᾶς αἰτία χαρίτωσον, ἡμῶν τὸν λογισμὸν τοῦ κραυγάζειν σοι· Χαῖρε ἡ ἄφλεκτος βάτος, νεφέλη ὁλόφωτε, ἡ τοὺς πιστοὺς ἀπαύστως, ἐπισκιάζουσα.

Εσύ που είσαι αιτία χαράς, γέμισε με χαρά το λογισμό μας για να σου φωνάζουμε δυνατά, χαίρε άφλεκτη βάτος και ολόφωτη νεφέλη που αδιάκοπα επισκιάζει τους πιστούς.

Αιτία χαράς η Παναγία, γιατί γέννησε τη χαρά. Δι' αυτής η πηγή της χαράς, ο Υιός του Θεού, ήρθε να φέρει και πάλι τη χαρά στους ανθρώπους που παρασύρθηκαν στη λύπη και τη δυστυχία που τους οδηγεί η αμαρτία. Ο λογισμός μας πλέον (πρέπει να) οδηγείται εκεί που η αμαρτία νικιέται και χάνεται η πίκρα της. Ο ιερός υμνογράφος παρομοιάζει την Παναγία με την άφλεκτη βάτο που είδε ο Μωυσής στο όρος Χωρήβ (Εξ. 3, 2). Όπως η βάτος δεν καιγόταν παρότι ήταν γεμάτη φλόγες, έτσι και η Παναγία διατήρησε την ακεραιότητα της φύσης της από την χάρη του Θεού ώστε να παραμείνει παρθένος μετά τη γέννηση του Χριστού. Παρομοιάζει επίσης την Παναγία με τη νεφέλη που οδηγούσε τους Εβραίους στην έρημο στην πορεία τους προς τη γη της επαγγελίας (Εξ. 13, 21-22) και δεν τους εγκατέλειψε ποτέ. Εδώ, την λέει «ολόφωτη» διότι επισκιάζει τους πιστούς στην πορεία τους προς την ουράνια βασιλεία, την άνω Ιερουσαλήμ.   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΣΟΥΠΙΕΣ ΓΙΑΧΝΙ

Το ότι μπήκαμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (και όχι σαρακοστής) για κάποιους σημαίνει νηστεία. Για κάποιους άλλους η νηστεία περιορίζεται σε ένα μεσημεριάτικο δύωρο της Καθαράς Δευτέρας! Όποιος θεωρεί ότι τα νηστίσιμα φαγητά δεν είναι νόστιμα όμως τα αρτύσιμα κοιμάται ολόρθος! Η παρακάτω συνταγή από την Βεντέτα Νο 204 (3/4/1969) είναι εύκολη, νοστιμότατη και προορίζεται για καλοφαγάδες! Απ' τις αγαπημένες μου, και όχι μόνο σε περιόδους νηστείας! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΛΕΦΤΗΣ»

Πως ξεκίνησε η επανάσταση του 1821; Όταν ο ραγιάς δεν κοίταξε την καλή του βόλεψη εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους ομοεθνείς του, και προτίμησε την διεκδίκηση της ελευθερία του διά των όπλων. Από τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα Στ' τάξης 1930, το παρακάτω δημοτικό τραγούδι, που τονίζει το φρόνημα του νέου παρά τις αντίθετες υποδείξεις της μάνας του. Επαναστάτησε πρώτα στο κοινωνικό «κατεστημένο» της οικογένειάς του. Νίκησε τον φόβο, και μετά ξεκίνησε. Ένα δημοτικό που εξυμνεί τη λεβεντιά των επαναστατών. Παράδειγμα για τις μελλοντικές γενιές...  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (24/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Α' ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν (Εβρ. 11, 32)

Χρειάζεται να συνεχίσω; Δε θα με πάρει ο χρόνος να διηγηθώ για το Γεδεών, το Βαράκ, το Σαμψών, τον Ιεφθάε, το Δαβίδ, το Σαμουήλ και τους προφήτες.

Ο απ. Παύλος (από τους προηγούμενους στίχους) αναφέρεται σε πρόσωπα της Παλ. Διαθήκης που έδειξαν τη μεγάλη τους πίστη στο Θεό. Τα οποία γνώριζαν πολύ καλά οι παραλήπτες της επιστολής, και ήταν πέραν πάσης αμφισβήτησης. Χωρίς χρονολογική σειρά (προφανώς δεν ενδιαφέρεται για το τυπικό αλλά για την ουσία), μας αναφέρει τέσσερις κριτές: Γεδεών (Κριτ. κεφ. 7, 8), Βαράκ (Κριτ. κεφ. 4, 5), Σαμψών (Κριτ. κεφ. 13, 1) και Ιεφθάε (Κριτ. κεφ. 11, 12). Ο Γεδεών γκρέμισε τους βωμούς του θεού Βάαλ και νίκησε τους Μαδιανίτες. Ο Βαράκ με την προτροπή της προφήτιδας Δεββώρας νίκησε το στρατό του χαναναίου στρατηγού Σισάρα. Ο Σαμψών μετανοήσας, κατάστρεψε το ναό του θεού των Φιλισταίων Δαγών. Ο Ιεφθαέ, γιος εταίρας, πριν τη μάχη με τους Αμμωνίτες, υποσχέθηκε στο Θεό ότι θα θυσιάσει τον πρώτο που θα τον υποδεχόταν στην επιστροφή του, σε περίπτωση νίκης. Όταν επέστρεφε, έσπευσε η μικρή του θυγατέρα να τον προϋπαντήσει κρατώντας κύμβαλο, την οποία θυσίασε! Τέλος προσθέτει τον βασιλιά και προφήτη Δαυίδ, ο οποίος έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες, μαζί με τον προφήτη Σαμουήλ, ευσεβέστατος στον βίο του, ο οποίος έχρισε τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ Σαούλ καθώς και το Δαυίδ. Και μόνο η αναφορά στα ονόματά τους, είναι δηλωτική της μεγάλης πίστης που επέδειξαν. Ήταν (εκτός από θρησκευτικά πρόσωπα) πρότυπα για τους Εβραίους και παραμένουν πρότυπα και για εμάς. Ακόμα κι αν έσφαλαν (Σαμψών, Δαυίδ) έδειξαν μεγάλη μεταμέλεια, κάτι που εμείς οφείλουμε να πράξουμε... 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (Α' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ)

Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της στ' ωδής:

Ἰδοὺ σοι Χαῖρε κραυγάζομεν, λιμὴν ἡμῖν γενοῦ θαλαττεύουσι καὶ ὁρμητήριον, ἐν τῷ πελάγει τῶν θλίψεων, καὶ τῶν σκανδάλων πάντων, τοῦ πολεμήτορος.

Ιδού, σου φωνάζουμε δυνατά «χαίρε». Γίνε λιμάνι σε μας που θαλασσοδερνόμαστε και ορμητήριο στο πέλαγος των θλίψεων και όλων των παγίδων που μας βάζει ο εχθρός μας (ο διάβολος).

Ο ιερός υμνογράφος παρομοιάζει τη ζωή σαν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα που απειλεί να βουλιάξει και να καταπιεί το πλοίο με το οποίο ταξιδεύουν οι πιστοί. Την προβάλει ως πέλαγο γεμάτο θλίψη και δυστυχία, στο οποίο συνεχώς ελλοχεύει ο διάβολος που μας βάζει σκάνδαλα και παγίδες. Δύσκολη η πορεία των πιστών, μιας και η οδός για την ουράνια βασιλεία, περνά μέσα από βάσανα και δοκιμασίες. Σ' αυτήν την συνεχή τρικυμία, που τα κύματα απειλούν να μας 'ξοκείλουν, το λιμάνι στο οποίο μπορούμε να βρούμε προστασία και απάγκιο είναι η Παναγία. Σ' αυτήν θα βρούμε παρηγοριά και ελπίδα και θα προστρέξουμε να μεσιτεύσει στον Κύριο για μας. Σ' αυτήν θα βρούμε την εσωτερική γαλήνη για να διώξουμε τον φόβο και την αγωνία. Γι' αυτό και την χαιρετίζουμε, για να είναι δίπλα μας, σε ότι εμπόδιο μας παρουσιάζεται.     

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΤΟΥ... ΜΑΘΟΥΣΑΛΑ!

Διαβάζοντας το παρακάτω ανέκδοτο (από τον Καζαμία Υδρόγειος 2012), γέλασα μεν, ωστόσο άρχισα να αναρωτιέμαι. Θα γέλαγαν το ίδιο, αυτοί που θα διάβαζαν αυτό το ανέκδοτο μετά από... 500 χρόνια; Τότε που λογικά, το προσδόκιμο της ζωής θα έχει πάει τουλάχιστον στα 200 έτη περίπου; Με τόσα φάρμακα που φτιάχνονται, συν με την πρόοδο της ιατρικής, το προσδόκιμο αυξάνεται. Όπερ σημαίνει ότι όσοι δεν πάνε από κανένα ατύχημα, θα... βαρεθούν να ζούνε! Λογικά, θα αλλάξουν τα νούμερα στο ανέκδοτο για να παραμένει γελαστικό! Μάλλον. Ευτυχώς που δεν θα ζούμε μέχρι τότε... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΝΗΣΤΕΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ... ΥΓΕΙΑΣ!»

Η δεύτερη μέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ποιά είναι; Η Δευτέρα φυσικά, που καλείται Καθαρά. Η πρώτη μέρα είναι η Κυριακή που προηγείται, αλλά επειδή τα Σ/Κ επιτρέπεται η λαδοφαγία (!) νομίζουμε ότι με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η περίοδος της νηστείας. Ωραίο πράγμα η νηστεία, ε; Ζοριλίκι στο φαΐ, αν μη τι άλλο. Επτά εβδομάδες αντέχονται; Τα πάντα αντέχονται αν υπάρχει θέληση. Εκεί δυστυχώς βρίσκεται το πρόβλημα σε πολλούς. Η θέληση... Από το Ρομάντσο Νο 889 (15/3/1960) το παρακάτω άρθρο που αναφέρεται στη νηστεία και στην θετική της επίδραση με βάση τα τότε επιστημονικά δεδομένα. Όχι ότι σήμερα άλλαξε τίποτα, το ίδιο ευεργετική παραμένει, αλλά σήμερα είναι ακόμα πιο αναγκαία, αν αναλογιστούμε τι ποιότητος είναι οι τροφές που καταναλώνουμε... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (17/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. (Ρωμ. 13, 14)

αλλά να ντυθείτε τον Kύριο Iησού Xριστό, και να μη φροντίζετε για τη σάρκα, στο να εκτελείτε τις επιθυμίες της.

Δεν αρκεί να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό, αλλά να τον ενδυόμαστε, μας προτρέπει ο απ. Παύλος. Ναι, αφού πετάξουμε από πάνω μας το ένδυμα της αμαρτίας, οφείλουμε να καλύψουμε τον εαυτό μας (ψυχῇ τε σώματι). Το να πάψουμε να πράττουμε το κακό, δεν σημαίνει ότι αυτομάτως πράττουμε το καλό. Το αν σταματήσουμε να ακολουθούμε τον αμαρτωλό δρόμο δεν σημαίνει ότι βαδίζουμε στην οδό της σωτηρίας. Οφείλουμε να ντυθούμε με τον Κύριο, ο οποίος είναι ένδυμα το οποίο μας ζεσταίνει, μας καλλωπίζει και μας προστατεύει. Και πως ντυνόμαστε με τον Κύριο; Πρώτον, πράττοντας αυτά που μας δίδαξε. Όχι βέβαια τυπολατρικά, όπως εφάρμοζαν οι εβραίοι το νόμο. Η αγάπη και η δικαιοσύνη Του βρίσκονται στο πνεύμα και όχι στο γράμμα. Δεύτερον, προσευχόμενοι. Τακτική επικοινωνία με τον Κύριο και όχι μόνο όταν έχουμε σοβαρά προβλήματα. Τρίτον, λήψη της θείας χάριτος μέσῳ των μυστηρίων της Εκκλησίας (κυρίως της θείας μετάληψης και της εξομολόγησης).  Και τέταρτον, ασκώντας εαυτόν για να μην είναι επιρρεπής στην αμαρτία. Ειδικώς στα σαρκικά πάθη. Οι επιθυμίες της σάρκας, δεν ταυτίζονται με τις ανάγκες της σάρκας. Άλλο η τροφή για την επιβίωση και άλλο η βουλιμία. Άλλο η επιθυμία της αναπαραγωγής και άλλο η στιγμιαία απόλαυση (εκτός γάμου)...  Άλλο η ξεκούραση και άλλο η οκνηρία... Οι επιθυμίες της σάρκας, όπως τις λέει ο απ. Παύλος, στην ουσία είναι επιθυμίες της ατημέλητης και ασθενούς βούλησἠς μας. Η έλλειψη άσκησης (πνευματικής) οδηγεί σε επικίνδυνο τέλμα. 

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΙΑ ΚΥΡΙΑ ΤΗΝ ΤΡΩΕΙ ΛΥΠΗ»!

Διανύοντας τις τελευταίες μέρες της αποκριάς, είπα να βάλω ένα... ανάλαφρο ποίημα, όπως το βρήκα στο ημερολόγιο με τα ποιήματα. Και μόνο που βλέπεις ότι το έχει γράψει ο Γεώργιος Σουρής, τότε αμέσως το μυαλό σου το κατατάσσει στα σατυρικά ποιήματα, στα οποία ο εν λόγῳ ποιητής είχε μεγάλη έφεση. Εντούτοις με μια δεύτερη ματιά, λέει κάτι, όχι όμως σατυρικό. Πως άμα συντροφεύεις κάποιον που έχει ένα μόνιμο κόλλημα με κάτι ή κάποιον, πιθανότατα αντί να τον βοηθήσεις να αφήσει πίσω του την εμμονή του, αυτός να σου μεταδώσει το δικό του κόλλημα! Δυστυχώς σε τέτοια άτομα, χρειάζεται μια απόσταση ασφαλείας...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΟΥΤΣΗ...

Έφυγε προχθές (6/3/2024) από κοντά μας ο συνθέτης Δήμος Μούτσης. Φτώχηνε το μουσικό μας πεντάγραμμο, αν μη τι άλλο. Απ' τα τραγούδια του (ωραία τα περισσότερα), ξεχωρίζω δύο που μου αρέσουν πάρα πολύ: Το «Με ένα παράπονο» (Μητσιάς) και το «Έτσι ειν' η ζωή» (Μοσχολιού). Ευτυχώς βρήκα κάποια αποκόμματα από τα πρώτα του βήματα. Καλό του ταξίδι...
1. Βεντέτα Νο 296 (7/1/1971)

2. Βεντέτα Νο 355 (24/2/1972)

3. Βεντέτα Νο 367 (18/5/1972)

4. Βεντέτα Νο 372 (22/6/1972)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (10/3/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; (Α' Κορ. 9, 1)

Δεν είμαι απόστολος; Δεν είμαι ελεύθερος; Δεν είδα τον Iησού Xριστό τον Kύριό μας; Δεν είστε εσείς το έργο μου ἐν Kυρίῳ;

Απολογούμενος  ο απ. Παύλος, θέτει ερωτήματα-επιχειρήματα για το ποιός είναι και τι κάνει στην Εκκλησία. Όπως λέει και παρακάτω (στχ. 9, 3) απολογείται σε όσους καχύποπτα τον αμφισβητούν και τον ανακρίνουν για να μάθουν αν είναι απόστολος. Η αμφισβήτηση βεβαίως δεν είναι κακή, αλλά πρέπει να εκφράζεται όταν δεν παράγεται έργο ή όταν γίνεται αντιληπτό κάτι κακό. Και κυρίως χωρίς εμπάθεια. Εδώ ο απ. Παύλος δεν επιβάλλει εαυτόν στους υπόλοιπους αλλά απευθύνεται με πειθώ απολογούμενος, χωρίς να επιτίθεται προσωπικώς σ' όσους τον διαβάλουν. Θεωρούν ότι δεν είναι ελεύθερος και υπόκεινται στον περιορισμό των ιουδαϊκών συνηθειών; Νομίζουν ότι δεν είναι απόστολος; Εν προκειμένῳ, τους αναφέρει την επαφή του με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος του έδωσε το αποστολικό αξίωμα (το συγκεκριμένο αξίωμα μόνο από τον Κύριο έχει δοθεί). Και αν για αυτά αμφιβάλουν, ας δουν το έργο του, το οποίο είναι τα ίδια τα μέλη της Εκκλησίας της Κορίνθου. Δηλαδή, το ότι τους μετάδωσε το ευαγγέλιο, τους έκανε χριστιανούς και ότι οργάνωσε την εκεί τοπική εκκλησία. Και με επιστολές συνέδραμε στην επίλυση προβλημάτων που προέκυπταν. Αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι κατέχει το αξίωμα του από τον Κύριο. Διότι δίχως τη συνδρομή Του, δεν θα τα κατάφερνε μόνος του ο Παύλος. Χωρίς τη θεία χάρη Του, η Εκκλησία δεν θα επιβίωνε από τον ανθρώπινο εγωισμό και τα πάθη. Συνεπώς, αφού οι χριστιανοί της Κορίνθου γνωρίζουν το έργο του, οφείλουν να μην αφήνουν τους αμφισβητίες να φυτρώνουν αναμεταξύ τους σαν τα ζιζάνια. Το ἐν Κυρίῳ έργο (το έργο που γίνεται για τον Κύριο και έχοντας βάση Εκείνον) του Παύλου είναι ορατό και δεν χωράει καμία διαφωνία, καμία αντίρρηση και καμία αμφιβολία.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ»

Το παρακάτω απόσπασμα, το αλίευσα από το αναγνωστικό της Γ' Δημοτικού (Αθήνα 1979, Α έκδοση). Δεν αναφέρει αν είναι απόσπασμα από κάποιο μυθιστόρημα, ή γράφτηκε για το εν λόγῳ βιβλίο. Όπως και να 'χει, εκτός του ότι είναι επίκαιρο, θυμίζει παλιότερες εποχές, με πολύ λιγότερη τεχνολογία (έως καθόλου) από τη σημερινή εποχή αλλά με πολύ διάθεση και κέφι. Πως να μην μελαγχολήσω ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο που διδάχτηκα στα τέλη του '70... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΗΛΙΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ...

Έφυγε προχθές (28/2/2024) κι ο γνωστός ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης. Πολύ χαρακτηριστική φιγούρα, δεν περνούσε ποτέ απαρατήρητος. Εντόπισα δύο σχετικά αποκόμματα στα παλιά περιοδικά μου, το ένα αναφέρεται στην ταινία Βαβυλωνία και το άλλο το δείχνει νεαρό με μαλλιά. Καλό του ταξίδι...

Βεντέτα Νο 284 (15/10/1970)

Βεντέτα Νο 328 (19/8/1971)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (3/03/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ. (Α' Κορ. 6, 20)

Έχετε ἀγορασθεί αντὶ τιμήματος. Δοξάσατε λοιπὸν το Θεό διὰ του σώματός σας καὶ διὰ τοῦ πνεύματός σας, τὰ οποία ανήκουν στὸ Θεό.

Σε ποιόν ανήκουμε; Στον εαυτό μας, θα απαντούσαμε εύκολα και αφελώς. Λάθος. Ανήκουμε σ' αυτόν που μας ορίζει και υπακούμε. Δηλαδή στο διάβολο εάν είμαστε έρμαια των παθών μας! Αν αντί να ζούμε κατά φύση ζούμε κατά πάθος. Αν ονομάζουμε οτιδήποτε διεστραμμένο που κάνουμε με το σώμα μας φυσιολογικό. Κι όμως, ο απ. Παύλος λέει το αντίθετο. Τουλάχιστον για τους χριστιανούς (τους ενεργούς και όχι τους κατ' όνομα). Ότι αγοραστήκαμε από τον παλιό αφέντη μας (το διάβολο) και ανήκουμε στο νέο μας αφέντη, ο οποίος μας χαρίζει την ελευθερία μας. Ο Χριστός μας αγόρασε πληρώνοντας με ακριβό νόμισμα: το αίμα του, κατά το σταυρικό πάθος. Αφού λοιπόν μας απελευθέρωσε από την αμαρτία, τι πρέπει να του κάνουμε ως ελάχιστη ανταπόδοση; Να τον ευχαριστήσουμε. Να του αποδώσουμε τη δόξα που του αρμόζει. Διά του σώματος μας και διά του πνεύματος μας. Όχι βέβαια μόνο με τα λόγια. Ο Κύριος πιο πολύ μετράει τα έργα. Και αφού θα τον ευχαριστήσουμε ψυχῇ τε και σώματι, οφείλουμε να κρατάμε και τα δύο καθαρά. Μακριά από κακούς λογισμούς, μακριά από τον εγωισμό, μακριά από την κακία για την ψυχή, μακριά από τις καταχρήσεις όπως η πορνεία και η λαιμαργία για το σώμα. Εφόσον ανήκουμε στο Θεό, ας συμπεριφερθούμε στον εαυτό μας όπως μας έπλασε ο Θεός. Αντί να τον αλλοιώνουμε και να τον ευτελίζουμε, να τον κρατάμε καθαρό και να τον οικοδομούμε με βάση τη διδασκαλία του Κυρίου.       

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...