ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (23/06/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύμαζον λέγοντες πρὸς ἀλλήλους· οὐκ ἰδοὺ πάντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι; (Πραξ. 2, 7)

Είχαν μείνει όλοι εκστατικοί και με απορία έλεγαν μεταξύ τους: «Μα αυτοί όλοι που μιλάνε δεν είναι Γαλιλαίοι;

Τι πιο πιθανό να συμβεί σε όσους δουν ένα θαύμα, όπως αυτό που συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής, παρά μόνο η μεγάλη έκπληξη. (Παρακάτω ωστόσο στο στίχο 13 αναφέρονται και κάποιοι που χλεύασαν το θαύμα, αλλά ήταν λίγοι). Ξαφνικό και απρόσμενο δεν μπορούσε να μην εκπλήξει όλους αυτούς που βρίσκονταν μαζεμένοι αλλά προέρχονταν από διάφορα μέρη και δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα, κάτι που δυσχέραινε την επικοινωνία μεταξύ τους. Επίσης, δεν είχαν (οι περισσότεροι) την εμπειρία της θαυματουργικής ενέργειας από το Θεό. Και το κυριότερο, δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι όλο αυτό ήταν κάτι σκηνοθετημένο. Αναμεταξύ τους κυριάρχησε η αυτονόητη απορία, «Μα όλοι αυτοί που μιλάνε (ξένες γλώσσες και ιδιώματα) δεν είναι Γαλιλαίοι; Εδώ, δεν το λένε υποτιμητικά, ότι τάχα οι Γαλιλαίοι ήταν συνώνυμο του αγράμματου, αλλά διότι οι Γαλιλαίοι όπως και στην ευρύτερη περιοχή, εν πολλοίς ήταν αγράμματοι. Πόσο μάλλον να γνώριζαν και ξένες γλώσσες. Τους φάνηκε λοιπόν πολύ περίεργο, το ότι εκτός του ότι τους ένωνε η πίστη τους στον Ιησού Χριστό, τώρα τους ενώνει και η γλώσσα. Ένα λογικό εμπόδιο στην εξάπλωση του ευαγγελίου, κατά έναν θαυματουργικό τρόπο, ξεπερνιέται. Το Άγιο Πνεύμα έκανε αισθητή την παρουσία του σε πολύ κόσμο ταυτόχρονα, όχι για να εντυπωσιάσει και να προκαλέσει δέος, αλλά για να τους ενώσει πνευματικά. Είναι πολύ σημαντική η επικοινωνία για να αντιληφθούν το κήρυγμα της αποστόλων, και ακόμα σημαντικότερη η μελέτη του. Μετά την έκσταση και την έκπληξη, αυτό το θαύμα, μπήκε σε λειτουργία με την ομιλία του Πέτρου. Συνεπώς δεν έγινε για επίδειξη...   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ: ΓΡΑΝΙΤΕΣ

Τι είναι το καλοκαίρι; Ζέστη, ζέστη, ζέστη! Είναι και άλλα βέβαια, αλλά κυρίως είναι ζέστη και δη αφόρητη. Οπότε χρειαζόμαστε δροσιά... Για όσους θέλουν να καλύψουν τις χαμένες θερμίδες του χειμώνα, ή δεν χολοσκάνε για τη σιλουέτα τους, τότε βουρ στα παγωτά! Το εποχικό γλύκισμα. Για «ελαφρά» παγωτά, ιδανικές είναι οι γρανίτες. Από την Βεντέτα Νο 369 (1/6/1972), δύο συνταγές για γρανίτες: με μπανάνα και με φράουλες. Όρεξη να υπάρχει, και τη δροσιά τους να 'χουμε! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (16/6/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (318 ΠΑΤΕΡΩΝ Α' ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΥ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. (Πραξ. 20, 31)

Γι’ αυτό να αγρυπνείτε, και να θυμάστε ότι τρία χρόνια συνέχεια δεν έπαψα νύχτα και μέρα να νουθετώ με δάκρυα τον καθένα σας.

Για τον φόβο της παρουσίας αιρετικών,  ο Παύλος προτρέπει τους πρεσβύτερους να επαγρυπνούν νυχθημερόν, φέρνοντας ως παράδειγμα τη δική του δράση στην Έφεσσο. Ένα εκ των καθηκόντων των πρεσβυτέρων είναι η εγρήγορση. Δεν αρκεί μόνο η διδασκαλία και η τέλεση των μυστηρίων στην ποιμαντική δραστηριότητα. Άνθρωποι από το ποίμνιο με αιρετικές διδασκαλίες που θα προσπαθήσουν να τις διασπείρουν, είναι πολύ εύκολο να παρουσιαστούν. Έχοντας ως πεποίθηση μόνο σε ότι νομίζουν οι ίδιοι, και με αυξημένο τον εγωισμό τους ώστε να γίνουν οι ίδιοι το επίκεντρο και να θέλουν να αποκτήσουν οπαδούς να τους υπακούν. Για να προλάβουν τέτοιους κινδύνους οι πρεσβύτεροι, οφείλουν να μην εφησυχάζουν με την σκέψη ότι όλα βαίνουν καλώς, κάτι που θα τους χαλάρωνε το φόρτο της ποιμαντικής εργασίας τους. Ο Παύλος για περίπου τρία χρόνια (εν προκειμένῳ για λόγους συντομίας το στρογγύλεψε), ακατάπαυστα δεν σταμάτησε να έρχεται σε επαφή με τον καθένα ξεχωριστά και να τον συμβουλεύει για θέματα πίστεως. Θυσίασε δηλαδή την προσωπική του ανάπαυση για να μην αφήσει το ποίμνιο ούτε στιγμή χωρίς πνευματική καθοδήγηση. Κάτι που είναι πολύ κοπιαστικό, γι' αυτό μας αναφέρει ότι το έκανε με δάκρυα. Για να είναι εφικτό αυτό, πρέπει οι πρεσβύτεροι να μελετούν ώστε να είναι προετοιμασμένοι σε οποιαδήποτε αιρετική διδασκαλία εμφανιστεί αφενός και αφετέρου να επιδιώκουν την επαφή τους με όλους. Ούτε να είναι ακριβοθώρητοι, ούτε να κρατούν αποστάσεις λόγῳ... κοινωνικής θέσης. Και κυρίως, να μην δουν αυτή τους τη διακονία ως επάγγελμα. Για να βρίσκονται στις επάλξεις ανά πάσα ώρα και στιγμή, οφείλουν να έχουν μεγάλη και στέρεη πίστη.  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΠΩΛΟΎΝΤΑΙ ΝΗΣΙΑ»!

Λόγῳ καύσωνος, η διάθεση και η έμπνευση πήραν εκτάκτως ρεπό! Μετά την... λαίλαπα που έφερε στα κόμματα το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, τώρα πλάκωσε και ο καύσων! Υπομονή και... βλέπουμε. Από το Ρομάντσο Νο 1310 (9/4/1968) το παρακάτω χιουμοριστικό ποιηματάκι που αναφέρεται στην πώληση ημετέρων νήσων! Άμα είχα τα φράγκα θα είχα αγοράσει ένα για να την αράζω όταν έρχεται καύσωνας!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ ΣΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ...

Έφυγε προχθές (7/06/2024) από κοντά μας γνωστή ηθοποιός η Δέσποινα Στυλιανοπούλου. Παρότι είχε συμμετοχές σε δραματικές ταινίες, καθιερώθηκε στο ρόλο της οικιακής βοηθού με πολλά γλωσσικά λάθη. Από τις χαρακτηριστικότερες φιγούρες στους δεύτερους ρόλους, αλλά και στους πρωταγωνιστικούς. Συμμετείχε σε κάμποσες ταινίες και ως εκ τούτου βρήκα πολλά αποκόμματα γι' αυτήν στα παλιά περιοδικά μου. Κατ' επιλογήν τα παρακάτω, σαν ένα αντίο σ' αυτήν την καλή ηθοποιό.  

1. Βεντέτα Νο 80 (18/11/1966)

2. Βεντέτα Νο 152 (4/4/1968)

3. Βεντέτα Νο 165 (4/7/1968)

4. Βεντέτα Νο 214 (12/6/1969)

5. Βεντέτα Νο 268 (25/6/1970)

6. Βεντέτα Νο 312 (29/4/1971)

7. Βεντέτα Νο 325 (29/7/1971)

8. Βεντέτα Νο 345 (16/12/1971)

9. Βεντέτα Νο 361 (6/4/1972)

10. Βεντέτα Νο 379 (10/8/1972)

11. Ρομάντσο Νο 1212 (24/5/1966)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (09/06/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

οἱ δὲ εἶπον· πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου. (Πραξ. 16, 31)

Αυτοί του είπαν: «Πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και θα σωθείς κι εσύ και η οικογένειά σου».

Ο Παύλος και ο Σίλας απάντησαν στο ερώτημα του ρωμαίου δεσμοφύλακα τι να κάνει για να σωθεί. Απλά να πιστέψει στον Ιησού Χριστό. Καμία αναφορά στη μετάνοια των όσων βασανιστηρίων είχε πιθανώς διαπράξει στις φυλακές, ή γενικότερα των όσων αδικιών εναντίον των Ιουδαίων ή άλλων. Καμία αναφορά σε μεταμέλεια ως προς τον μετέπειτα βίο του. Μόνο πίστη. Και μάλιστα, αν πιστέψει αυτός θα σωθούν και τα μέλη της οικογένειας του. Ασχέτως αν πιστέψουν ή όχι! Μήπως οι απόστολοι εδώ, φέρθηκαν χαριστικώς στο ρωμαίο και δεν έπραξαν ορθά; Κατ' αρχάς, αν περίμεναν να προηγηθεί η μετάνοια από κάποιον ειδωλολάτρη (ο οποίος γαλουχημένος από το 12θεο δεν γνώριζε την έννοια της μετάνοιας αφού αυτή δεν υπήρχε στη θρησκεία του) όπως θα περίμεναν από κάποιον Ιουδαίο, ή θα περίμεναν μάταια ή θα χρονοτριβούσαν πολύ. [Εδώ να θυμίσω το ρωμαίο εκατόνταρχο που έδειξε πίστη στον Ιησού για να του θεραπεύσει το δούλο και όχι μετάνοια, (Ματθ. 8, 5-13)] Εντούτοις, η πίστη στον Ιησού Χριστό, εμπεριέχει και την μετάνοια. Δεν μπορεί κάποιος να ενστερνιστεί το ευαγγέλιο του Κυρίου και να το κάνει πράξη αν παραμένει αμετανόητος για ότι αδίκημα έχει διαπράξει. Συνεπώς, για κάποιον που ήταν ξένος ως προς το Θεό του Ισραήλ και το νόμο, αρκούσε να πιστέψει και εφαρμόζοντας την πίστη του, και η μετάνοια θα ήταν φυσικό επακόλουθο. Όσον αφορά τα μέλη της οικογένειας του ρωμαίου δεσμοφύλακα, όπως βλέπουμε στον επόμενο στίχο, άκουσαν το κήρυγμα των αποστόλων. Δεν σώθηκαν ντε φάκτο επειδή πίστεψε ο αρχηγός της οικογένειας. Απλά η προτροπή για την πίστη δεν ήταν αποκλειστικό προνόμιο για το ρωμαίο. Όλη η οικογένεια είχε την ευκαιρία να κατηχηθεί. Ελεύθερα δέχτηκαν τη διδασκαλία της Εκκλησίας, μιας και άδραξαν την ευκαιρία που τους δόθηκε σε δύσκολους καιρούς για την Εκκλησία. Ενώ σήμερα που υπάρχουν πάμπολλες ευκαιρίες, πολλοί είτε δεν θέλουν, είτε αναβάλλουν επ' αόριστον...   

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΖΗΤΩ»

Ακόμα δεν συνήλθαμε από την κατάκτηση του Conference από τον Ολυμπιακό, πλάκωσε ο καύσωνας και ακόμη χειρότερα, πλησίασαν οι ευρωεκλογές! Και εκεί που ζεσταινόμαστε, στα κανάλια παρελαύνουν οι κοκορομαχίες των πολιτικάντηδων που τάχα κόπτονται για τα συμφέροντά μας και ζητούν την ψήφο μας, για να πάνε μερικά κοπρόσκυλα στις Βρυξέλες και να ξεκοκκαλίζουν τον παχυλό μισθό τους μες τις ξάπλες και το αραλίκι! Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε δεν είναι παρά ένας μαξιλαροπόλεμος βολεμένων και ανεπρόκοπων αρχηγών που νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους. Όσο για εμάς, αν έχουμε ολίγη αξιοπρέπεια, καλύτερα αντί να οδεύσουμε προς το εκλογικόν κέντρον, ας οδεύσουμε προς τας παραλίας δι' εύρεσιν δροσιάς! Ή ας μείνουμε σπίτι. Όπως λένε οι ειδικοί σε περιόδους υψηλών καλοκαιρινών θερμοκρασιών, ας περιορίσουμε τις μετακινήσεις μας και να μείνουμε σπίτι! Ειδάλλως ούτε για ζήτω δεν κάνουμε...

Και μιας και ανέφερα αυτήν την τελευταία φράση, ας δούμε την προέλευσή της, όπως την αλίευσα από το βιβλίο της Αλεξίας Κιουρτσίδου «Γιατί το λέμε έτσι» (2010, Ελλ. Πρωτοβουλία). Καλό είναι να ξέρουμε αν κάνουμε ή όχι για... ζήτω! Ποτέ δεν ξέρεις...   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ

Μπήκε το καλοκαίρι και φέτος, όχι που δεν θα 'μπαινε δηλαδή, και όσοι προγραμματίζουν σαν καλά και φρόνημα παιδάκια τας διακοπάς τους για τον... Αύγουστο, ή και νωρίτερα, τι πρέπει να προσέξουν; Τι άλλο παρά την εμφάνιση στην παραλία. Κοινώς, δίαιτα μετά γυμναστικής. Εκτός κι αν επιλέξετε το βουνό οπότε τρώτε άφοβα όσο θέτε! Από την Βεντέτα Νο 213 (5/6/1969) το παρακάτω αρθράκι με 3 εύκολες (που λέει ο λόγος) ασκήσεις που διώχνουν, κατά πως λέει, κοιλιές, στομάχια, κυτταρίτιδα! Ξεκινάτε όσο το δυνατόν γρηγορότερα ειδάλλως... αδιαφορήστε και σ' όποιον αρέσετε!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (02/06/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ε' ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν· (Πράξ. 11, 27)

Εκείνες τις μέρες κατέβηκαν από τα Ιεροσόλυμα προφήτες στην Αντιόχεια.

Τον καιρό που ήταν ο Βαρνάβας και ο Σαύλος (Παύλος) στην Αντιόχεια ήρθαν από τα Ιεροσόλυμα κάποιοι προφήτες. Στον επόμενο στίχο ένας εξ αυτών ονόματι Άγαβος προφήτεψε κάτι το οποίο χωρίς αντίρρηση το δέχτηκαν οι μαθητές. Περί προφητών γίνεται λόγος και σε παρακάτω κεφάλαια των Πράξεων (13, 1 & 15, 22) καθώς μας τους αναφέρει και ο Παύλος στην προς Κορ. Α' επιστολή (14, 30). Πουθενά δεν αμφισβητείται το προφητικό τους χάρισμα, και γίνονται δεκτοί εντελώς φυσιολογικά δίχως το θαυμασμό ή την καχυποψία που θα δείχναμε εμείς απέναντί τους, αν τους είχαμε ενώπιον μας σήμερα. Ποιοί ήταν αυτοί οι  προφήτες που δρούσαν την εποχή της πρώτης εκκλησιαστικής κοινότητας; Προέρχονταν από τον ευρύτερο κύκλο των μαθητών του Κυρίου; Κατ' αρχάς, στην εποχή που ιδρύεται η Εκκλησία, υπήρξαν πιστοί που είχαν γνωρίσει τον Ιησού Χριστό και δέχτηκαν το κήρυγμά Του. Την ημέρα δε της Πεντηκοστής, τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος δεν τα δέχτηκαν μόνο οι μαθητές κατ΄ αποκλειστικότητα. Ούτε οι μαθητές έγιναν οι μοναδικοί που θα διαχειρίζονταν αυτά τα χαρίσματα. Υπήρξαν ευσεβείς χριστιανοί που είχαν μεγάλη πίστη και δέχτηκαν και αυτοί χαρίσματα. Γι' αυτό και ήταν οικείο στην πρωτοχριστιανική κοινότητα να συναντούν προφήτες, οι οποίοι ότι προφήτευαν το έκαναν στο όνομα του Αγίου Πνεύματος και δεν έδειχναν έπαρση για αυτό. Δυστυχώς με την πάροδο του χρόνου, η βαθιά και δυνατή πίστη εξασθένησε σε πολλούς χριστιανούς και τέτοιους χαρισματικούς ανθρώπους δεν συναντάμε πια, πλην κάποιους ελάχιστους μοναχούς, οι οποίοι ασκούνται καθημερινώς στον πνευματικό αγώνα και κάνουν πράγματα για εμάς αδιανόητα ώστε να προσπαθήσουμε να τα πράξουμε. Όπως η προσευχή, η ταπείνωση, η άσκηση εναντίον των παθών κ.α. Εκείνο τον καιρό λοιπόν, η πίστη ήταν μεγάλη και ανταμείβονταν από το Θεό. Όχι με υλικά αγαθά για τους πιστεύσαντες, αλλά με τη δυνατότητα να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους διά των θείων χαρισμάτων. Είναι (και πρέπει να επιδιώκεται) από τον κάθε χριστιανό, η χαρά της βοήθειας όπου υπάρχει ανάγκη. Το χάρισμα της προφητείας δεν δόθηκε ούτε για επίδειξη του προφήτη, ούτε για επίδειξη του Θεού, αλλά για να βοηθήσει και να ανακουφίσει τους έχοντας ανάγκη.    

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...