Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον. (Πραξ. 11, 21)
Και ήταν το χέρι του Κυρίου μαζί τους, και πολύς αριθμός πίστεψε και επέστρεψε στον Κύριο.
Μαζί με Κύπριους και Κυρηναίους που δίδασκαν στην Αντιόχεια το ευαγγέλιο σε Ελληνιστές, ήταν το χέρι του Κυρίου. Δηλαδή, η δύναμη του Ιησού Χριστού, η οποία φανερωνόταν με θαύματα και με την ευλογία του έργου των κηρύκων να αυξάνεται ο αριθμός των πιστευσάντων. Η θεία χάρη επενεργούσε στις καρδιές των ακροατών διότι πολλοί παρότι έβλεπαν θαύματα δεν πίστευαν. Φώτιζε τη διάνοια των επιδεκτικών ακροατών και έκλιναν προς την αποδοχή του ευαγγελίου. Κι όμως, αυτοί που κήρυτταν δεν ήταν απόστολοι αλλά διάκονοι ή απλοί χριστιανοί. Κυρίως όμως, ήταν πολύ πιστοί στον Χριστό. Και αυτή η βαθιά πίστη είναι η βασική προϋπόθεση επιτυχίας για όσους υπηρετούν τον Κύριο. Ούτε η ρητορική δεινότητα, ούτε η κατά κόσμον καλή εντύπωση. Με αφοσιωμένη ζωή στον Χριστό, επιτυγχάνεται η καρποφορία σε κάθε διακονία στην Εκκλησία. Γι' αυτό και πολλοί επέστρεψαν από τον αμαρτωλό βίο, στην ουράνια και αγία ζωή. Παραδειγματίστηκαν από τους πιστούς διάκονους του κηρύγματος και η χάρη του Κυρίου τους ενίσχυσε πνευματικά.
