Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· (Εβρ. 11, 34)
έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα·
Ο απ. Παύλος αναφερόμενος στους απεσταλμένους του Θεού στην Παλ. Διαθήκη (προφήτες, κριτές, βασιλείς), μας αναφέρει τα δώρα της χάρης που έλαβαν από το Θεό (παρακάτω σε αντιδιαστολή, αναφέρει και τα μεγάλα δεινά που υπέστησαν). Βέβαια, όλα αυτά τα θαύματα δεν έγιναν προς επίδειξη δύναμης, αλλά ως ανταπόδοση της μεγάλης πίστης που έδειξαν αυτοί οι άνθρωποι. Παρότι αυτή η χάρη ήταν ορατή στον περιούσιο λαό, οι περισσότεροι όχι μόνο δεν κατάφεραν να γίνουν για τους σύγχρονούς τους Ισραηλίτες παράδειγμα προς μίμησιν αλλά αρκετές φορές είτε αγνοήθηκαν, είτε κυνηγήθηκαν. Ωστόσο, δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζουν τα θαυμαστά που έγιναν διά της πίστης, αλλά η ίδια η πίστη. Πίστη που επέδειξαν άνθρωποι που δεν γνώρισαν τον Χριστό και τον περίμεναν. Δυνάμεθα να πούμε ότι αυτά τα σπουδαία και εντυπωσιακά, μπορούν να συμβούν και σήμερα; Και μάλιστα από εμάς που γνωρίζουμε για τον Ιησού Χριστό; Προφανώς και είναι αυτά εφικτά, αλλά η θεία χάρη δίχως μεγάλη πίστη δεν επενεργεί. Και μάλιστα, δεν έχουμε μόνο παραδείγματα από την περίοδο της Παλ. Διαθήκης, αλλά και από την περίοδο της εν Χριστῷ διαθήκης (από την Κ.Δ. έως σήμερα). Δεν είναι τυχαία άλλωστε η επιλογή αυτής της περικοπής από την Εκκλησία, σήμερα της εορτής των Άγιων Πάντων (=όλων των αγίων, είτε μας είναι γνωστοί, είτε μας έμειναν άγνωστοι). Δυστυχώς η πίστη ολοένα εξασθενεί και η άσκηση για την καλλιέργειά της είναι φθίνουσα...
