ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. (Πραξ. 20, 29-30)
Γνωρίζω, λέει ο Παύλος στους πρεσβύτερους της Εκκλησίας της Εφέσου, πως μετά την αναχώρησή μου, θα μπουν μεταξύ σας άγριοι λύκοι που δεν θα λυπηθούν το ποίμνιο· και από σας τους ίδιους θα εγερθούν άνδρες που θα διαστρέψουν την αλήθεια ώστε να παρασύρουν τους μαθητές για να τους ακολουθήσουν. Με λύκους παρομοιάζει ο Παύλος τους ψευτοδιδάσκαλους που με τις αιρετικές τους δοξασίες (=διδασκαλίες) θα προσπαθήσουν να παρασύρουν το ποίμνιο των πιστών. Διότι θα προσεγγίσουν την αλήθεια του Χριστού μόνο με τη λογική τους, και επιπλέον λόγω του εγωισμού τους θα επιχειρήσουν να αποκτήσουν οπαδούς. Με συνέπεια την παρέκκλιση από το δρόμο της αλήθειας.
Η διαστροφή της αλήθειας πηγάζει από τα εγωπαθή δεσμά και όπως βλέπουμε, ενυπάρχει και στους κόλπους της Εκκλησίας. Γι' αυτό ο Παύλος μας εφιστά την προσοχή σε προερχόμενους από τον χώρο της Εκκλησίας. Η είσοδος μας στην Εκκλησία σημαίνει και τον αδιάκοπο αγώνα κατά των παθών μας και κυρίως του εγωισμού. Ώστε να μην παρασυρθούμε αφενός, ή να παρασύρουμε αφετέρου...
