Ἰδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας (16, 19)
«Όταν είδαν οι κύριοι αυτής (της δούλης) ότι έφυγε η ελπίδα της προσοδοφόρου εργασίας τους, συνέλαβαν τον Παύλο και το Σίλα και τους έφεραν στην αγορά προς τους άρχοντες.»
Ο Παύλος έβγαλε ένα δαιμόνιο από μία νεαρή δούλα, που την έκανε να έχει μαντικές ικανότητες. Βλέποντάς το αυτό οι κύριοι της δούλας κατήγγειλαν τον Παύλο και το Σίλα στις αρχές. Και αυτό γιατί εκμεταλλεύονταν αυτήν τη μαντική ικανότητα προς απόκτηση κέρδους. Το δαιμόνιο, είχε στόχο στο να εγείρει το πάθος της φιλαργυρίας, και το μόνο που έβλεπαν οι αφέντες της, είναι το πως θα βγάλουν περισσότερο χρήμα «πουλώντας» τις μαντικές ικανότητες. Αγνοώντας την ανθρώπινη αξία της δούλας. Ο Παύλος ελευθερώνοντάς την από το δαιμόνιο, παρότι την σώζει, γίνεται μισητός αφού στερεί την αυτήν την πηγή χρημάτων. Και αυτό συμβαίνει πάντοτε όταν κάτι καλό περιορίζει ή καταργεί υλικά κέρδη. Γίνεται μισητό, και διώκεται. Μόνο που η σωτηρία δεν έχει υλικές απολαβές, οπότε και δεν γίνεται εύκολα αρεστή στον εγωπαθή και παραδόπιστο άνθρωπο.
Ο Παύλος έβγαλε ένα δαιμόνιο από μία νεαρή δούλα, που την έκανε να έχει μαντικές ικανότητες. Βλέποντάς το αυτό οι κύριοι της δούλας κατήγγειλαν τον Παύλο και το Σίλα στις αρχές. Και αυτό γιατί εκμεταλλεύονταν αυτήν τη μαντική ικανότητα προς απόκτηση κέρδους. Το δαιμόνιο, είχε στόχο στο να εγείρει το πάθος της φιλαργυρίας, και το μόνο που έβλεπαν οι αφέντες της, είναι το πως θα βγάλουν περισσότερο χρήμα «πουλώντας» τις μαντικές ικανότητες. Αγνοώντας την ανθρώπινη αξία της δούλας. Ο Παύλος ελευθερώνοντάς την από το δαιμόνιο, παρότι την σώζει, γίνεται μισητός αφού στερεί την αυτήν την πηγή χρημάτων. Και αυτό συμβαίνει πάντοτε όταν κάτι καλό περιορίζει ή καταργεί υλικά κέρδη. Γίνεται μισητό, και διώκεται. Μόνο που η σωτηρία δεν έχει υλικές απολαβές, οπότε και δεν γίνεται εύκολα αρεστή στον εγωπαθή και παραδόπιστο άνθρωπο.
