Τι καλά! Επιτέλους έφθασε το Σάββατο του Λαζάρου και ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα. Η ζωή του Χριστού, καθώς των ηρώων της Παλαιάς Διαθήκης και κάποιων ιστορικών ταινιών με φόντο τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, θα παρελάσουν και πάλι από τη μικρή οθόνη. Υπερπαραγωγές του '50 με '60 με χιλιάδες κομπάρσους και σκηνικά που εντυπωσιάζουν ακόμη και σήμερα. Μιλάμε για πολύ χλιδή... Να χορταίνει το μάτι! Ε, όσον αφορά την ιστορία καθ' εαυτή, κάποια λαθάκια συγχωρούνται μπροστά στο επικό υπερθέαμα!
Από μικρό με εντυπωσίαζαν αυτές οι ταινίες. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την Αγία Γραφή. Σε συνδυασμό με την έντονη «πομπική» τελετουργία της Εκκλησίας, ήταν και παραμένει η καλύτερη μου περίοδος. Για να μην αναφέρω και τις επικές μουσικές που συνοδεύουν τις ταινίες! Ακούσματα που τα συνδέω ακόμα με το Πάσχα. Κατάφερα και μάζεψα σχεδόν όλα τα soundtracks αυτών ταινιών, τουλάχιστον όσα κυκλοφόρησαν. Βινύλια και C.D. Τέτοιες μέρες τα βάζω στο στερεοφωνικό και μου φτιάχνουν τη διάθεση.
Δεν ήταν εύκολο να τα μαζέψω, κόστισε χρόνο και χρήμα. Ευτυχώς τελευταίως που βγαίνουν παλιά soundtracks σε C.D. που δεν είχαν εκδοθεί ποτέ σε βινύλιο. Άσε που βγαίνουν και ολοκληρωμένα. Τι να χωρέσει το βινύλιο των περίπου 40 λεπτών... Και όλος αυτός ο μουσικός πλούτος περιμένει να «ακουστεί» από την TV μόνο την Μεγάλη Εβδομάδα. Λες και οι θρησκευτικοϊστορικές ταινίες δεν έχουν χώρο για άλλες μέρες. Έστω! Προς ώρας δεν έχω να περιμένω να δω όσες ταινίες παιχτούν εφέτος, και να απολαύσω τις σκηνές που ντύνουν τα επικά soundtracks.
Υ.Γ. Το μόνο παράπονο που έχω, είναι όταν τη Μεγάλη Παρασκευή πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί παίζουν κλασσική μουσική. Αγνοώντας τις υπέροχες μελωδίες του Miklos Rozsa, του Elmer Bernstein, του Alferd Newman, του Alex North κ.α. Επικά έργα με συμφωνικές ορχήστρες που γνώρισαν κάμποσες επανεκδόσεις και διακρίσεις, μιας και άντεξαν στο πέρασμα του χρόνου και αγαπήθηκαν από όσους γνωρίζουν από καλή μουσική.
