Κατά το έθιμο σήμερα τ' αυγά βάφονται κόκκινα. Όπως το αίμα του Χριστού που χύθηκε για μας. Παίρνουν το κόκκινο χρώμα του θείου Πάθους. Τα βάφουμε προς ανάμνησην. Μα μένουμε στο τσόφλι και στη φτηνή μπογιά. Που εκτός από κόκκινη, γίνεται κίτρινη, πράσινη ή και πολύχρωμη. Έτσι για να αρέσει στο μάτι. Κι όμως, εκτός από τ' αβγά, ο Χριστός περιμένει κάτι άλλο να βαφτεί κόκκινο. Όχι από τη φτηνή μπογιά της αγοράς. Αλλά από τη χρώμα του θείου αίματος του.
Την ψυχή μας. Αυτήν περιμένει ο Εσταυρωμένος και Αναστηθής Ιησούς να βάψουμε κόκκινη. Να την γεμίζουμε με το χρώμα του θείου Του Πάθους. Να αφήσουμε την άχρωμη χλωμάδα της αδιαφορίας και της πόρωσης του πνευματικού θανάτου. Να τη γεμίσουμε με το χρώμα της Ζωής! Να τη ζεστάνουμε από το ζεστό θείο Του αίμα! Έτσι θα είμαστε έτοιμοι για να σηκώσουμε το μικρό σταυρό μας για να ενωθούμε μα τον Χριστό, που σήκωσε το μεγάλο σταυρό, στη θέωση του παραδείσου. Ας βυθίσουμε λοιπόν την ψυχή μας στο βαθύ κόκκινο της Σταύρωσης.
