Πόρνη προςῆλθέ σοι, μύρα σὺν δάκρυσι, κατακενοῦσά σου ποσί Φιλάνθρωπε, καὶ δυσωδίας τῶν κακῶν, λυτροῦται τῇ κελεύσει σου, πνέων δὲ τήν χάριν σου, μαθητὴς ὁ ἀχάριστος, ταύτην ἀποβάλλεται, καὶ βορβόρω συμφύρεται, φιλαργυρίᾳ ἀπεμπολῶν σε. Δόξα Χριστέ τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου.
(Μια πόρνη σε πλησίασε (Κύριε) και άδειασε στα πόδια σου μύρα ανακατεμένα με δάκρυα μετανοίας, φιλάνθρωπε, και με το πρόσταγμά Σου λυτρώθηκε από τη δυσωδία των αμαρτημάτων της. Ενώ ο αχάριστος μαθητής σου (ο Ιούδας) αν και ανέπνεε την ευωδία της χάριτος Σου, την απέβαλλε και αναμίχθηκε με τη δυσοσμία του οχετού της αμαρτίας, πουλώντας σε γιατί ήταν φιλάργυρος. Δόξα Χριστέ στην ευσπλαχνία σου.)
Αυτήν την εύστοχη αντίθεση μας δείχνει ο ιερός υμνογράφος: Της μετανοούσας πόρνης και του προδότη μαθητή. Η πόρνη μέσα από το βούρκο της αμαρτίας και ανθρώπινου εξευτελισμού, βρίσκει το κουράγιο να συναισθανθεί την αμαρτωλότητά της και να προσέλθει στον Κύριο μετανιωμένη. Με αληθινά δάκρυα προσέφερε ακριβό μύρο στον Ιησού σαν τάμα, διότι έβλεπε στον Ιησού την ελπίδα της σωτηρία της (βλέπε Λουκ. 7, 38 - 39)
Αντίθετα, ο Ιούδας, που είχε το προνόμιο να γίνει μαθητής του Κυρίου, άφησε τα αμαρτωλά πάθη να τον κυριεύσουν τυφλώνοντας το νου και την καρδιά του. Ας θυμηθούμε πως αντέδρασε ότν και η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο του πόδια του Ιησού (Ιωαν. 12, 4-7). Απομακρύνθηκε από τη θεία χάρη που απέπνεε ο Ιησούς. Παραδομένος στα πάθη του δεν δίστασε να προδώσει για τα χρήματα τον Κύριο!
Εξαιρετική λοιπόν η αντίθεση: Η αληθινή μετάνοια που οδηγεί στη λύτρωση και η πόρωση της συνείδησης που οδηγεί στην απώλεια. Αυτό είναι το δίλημμα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε γνωρίζοντας πως η μεν μετάνοια δεν επιτυγχάνεται εύκολα και χρειάζεται αγώνα ενώ η οδός της αμαρτίας θέλγει και δείχνει τις πρόσκαιρες ηδονές της.
Αντίθετα, ο Ιούδας, που είχε το προνόμιο να γίνει μαθητής του Κυρίου, άφησε τα αμαρτωλά πάθη να τον κυριεύσουν τυφλώνοντας το νου και την καρδιά του. Ας θυμηθούμε πως αντέδρασε ότν και η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου άλειψε με μύρο του πόδια του Ιησού (Ιωαν. 12, 4-7). Απομακρύνθηκε από τη θεία χάρη που απέπνεε ο Ιησούς. Παραδομένος στα πάθη του δεν δίστασε να προδώσει για τα χρήματα τον Κύριο!
Εξαιρετική λοιπόν η αντίθεση: Η αληθινή μετάνοια που οδηγεί στη λύτρωση και η πόρωση της συνείδησης που οδηγεί στην απώλεια. Αυτό είναι το δίλημμα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε γνωρίζοντας πως η μεν μετάνοια δεν επιτυγχάνεται εύκολα και χρειάζεται αγώνα ενώ η οδός της αμαρτίας θέλγει και δείχνει τις πρόσκαιρες ηδονές της.
