Τώρα που οι τράπεζες στένεψαν τις κάνουλες για δάνεια, οι τοκογλύφοι κάνουν χρυσές δουλειές. Εκεί που μέχρι χθες είχαν κάμψη στις δανειομπίζνες τους, η κρίση τους ξανάνιωσε για τα καλά. Και για ψίχουλα εξαργυρώνουν ότι πολύτιμο υπάρχει με προτίμηση στα κοσμήματα. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος δεν ψάχνει για χρήματα; Τι συμβαίνει όταν το έλλειμμα δεν είναι χρηματικό; Μήπως υπάρχουν και σε άλλα επίπεδα αντίστοιχοι τοκογλύφοι που να παίρνουν πολλά δίνουν λίγα;
Κι όμως, δυστυχώς υπάρχουν! Μόνο που δεν έχουν τη «στάμπα» του τοκογλύφου, μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει. Και ούτε βάζουν ταμπέλες ή χαρτιά στις κολώνες που να διαφημίζουν την «πραμάτεια» τους. Μιλάω για όσους εύκολα δίνουν όνειρα, αισθήματα, υποσχέσεις. Για όσους και όσες παίρνουν από το ταίρι τους την ψυχή του και ανταποδίδουν ελάχιστα ψίχουλα. Και μετά κορδόνονται πως είναι... καρδιοκατακτητές, γόησσες, ντίβες κ.α. Εκμεταλλεύονται το έλλειμμα συναισθημάτων και τη μοναξιά ευαίσθητων ανθρώπων που θέλουν να νιώσουν τον έρωτα, και «προσφέρουν» ένα μικρό δείγμα, διανθισμένο με βαρύγδουπα λόγια, αντλώντας πολύ περισσότερο απ΄ότι δίνουν.
Τι κάνει κάποιον να καταφεύγει στον τοκογλύφο; Η ανάγκη. Τουλάχιστον ξέρει πως ο δανειστής του είναι τοκογλύφος. Όταν όμως μιλάμε για συναισθήματα, ο τοκογλύφος καμουφλάρεται έξυπνα. Εκμεταλλεύεται την ανάγκη και περνάει τον καιρό του αποκομίζοντας ότι περισσότερο μπορεί, ανταποδίδοντας το ελάχιστο δυνατό. Και στο τέλος κάνει το αφελές ταίρι του δυστυχισμένο.
Δεν θα το αναλύσω άλλο. Λίγο πολύ, όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους ή έχουμε γίνει ενίοτε σαν κι αυτούς. Αλλά όταν βλέπω κοντινά μου πρόσωπα να έχουν παγιδευτεί σε τέτοιους τοκογλύφους, αναρωτιέμαι πως θα μπορούσα να βοηθήσω. Όχι όταν πια έχουν συναισθηματικώς δεθεί, εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα και πολλές φορές δημιουργείται ένα μανιώδες πείσμα πως ίσως καταφέρουν να «αλλάξουν» τον ερωτικό τοκογλύφο και να τον κάνουν σωστό άνθρωπο. Αλλά πριν δεθεί. Όταν βιώνει την ανάγκη ενός έρωτα, όταν η μοναξιά γίνεται δύσκολη.
Ένα κοντινό μου πρόσωπο που βιώνει μια τέτοια κατάσταση, μου είπε πως δεν μπορεί να λειτουργήσει η λογική μπροστά στη μοναξιά, οι αντιστάσεις εξασθενούν. Δυστυχώς όταν το έλλειμμα του έρωτα είναι έντονο, δεν μπορεί ο φίλος να δώσει δάνειο... Και τότε είναι θέμα τύχης να πέσεις σε ένα υπεύθυνο άτομο. Μα τα βέλη του έρωτα δεν γνωρίζουν από λογική. Οπότε είναι τυχεροί όσοι δαμάζουν τη μοναξιά τους... δεν έχουν την ανάγκη κανενός τοκογλύφου.
