Aκούμε σήμερα το εξής κάθισμα Τριωδίου μετά τα εγκώμια και τα ευλογητάρια, σε ήχο α':
Ἐξέστησαν χοροί, τῶν Ἀγγέλων ὁρῶντες, τὸν ἐν τοῖς τοῦ Πατρός, καθεζόμενον κόλποις, πῶς τάφῳ κατατίθεται, ὡς νεκρὸς ὁ ἀθάνατος, ὃν τὰ τάγματα, τὰ τῶν Ἀγγέλων κυκλοῦσι, καὶ δοξάζουσι, σὺν τοῖς νεκροῖς ἐν τῷ ᾍδῃ, ὡς Κτίστην καὶ Κύριον.
Εξεπλάγησαν οι στρατιές των Αγγέλων, βλέποντας Εκείνον που κάθεται στους κόλπους του Πατέρα, να τοποθετείται σε τάφο σαν νεκρός ο Αθάνατος. Αυτόν που τα τάγματα των Αγγέλων περικυκλώνουν και δοξάζουν, τώρα τον βλέπουν μαζί με τους νεκρούς στον Άδη, ως Δημιουργό και Κύριο.
Το (σωματικό) θάνατο του Ιησού, δεν τον είδαν μόνο οι άνθρωποι. Τον είδαν και τα άυλα όντα που υπηρετούν το Θεό, οι άγγελοι. Υπηρέτησαν πιστά το σχέδιο της θείας οικονομίας (το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου διά της ενανθρωπήσεως του Υιού Λόγου), και παρότι η δύναμή τους είναι πολύ μεγαλύτερη από των ανθρώπων, δεν έκαναν τίποτα εναντίον των εχθρών του Κυρίου. Αφού αυτό ήταν το θεϊκό θέλημα, δεν θα το παραβίαζαν. Όμως δεν μένουν, κατά τον ιερό υμνογράφο, απαθείς. Είναι τόσο μεγάλο και οξύμωρο το γεγονός του θανάτου και ενταφιασμού που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Τους κυριεύει κατάπληξη και απορία συνάμα, βλέποντας να κηδεύεται σαν νεκρός, ο Χριστός που είναι ως θεός, αθάνατος. Δεν είναι μόνο σε μας τους ανθρώπους μυστήριο η κάθοδος στον Άδη, αλλά και στους αγγέλους. Βλέπουν τον Κύριο να ταπεινώνεται τόσο, ώστε να βρίσκεται μαζί με τους νεκρούς στον Άδη. Το μυστήριο της κένωσης(1) του Λόγου, που σε μας τους ανθρώπους ήταν δύσκολο να το κατανοήσουμε, οι άγγελοι το βλέπουν και ξαφνιάζονται. Όμως δεν πτοούνται, ούτε τους κυριεύει ο φόβος, όπως έγινε με τους μαθητές. Γνωρίζουν καλύτερα από 'μας ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος και πράττει πάντα υπέρ του καλού.
(1) Δόγμα της Κενώσεως: Ο Υιός Λόγος ταπεινώθηκε εκούσια, χωρίς να παύσει να είναι Θεός, παίρνοντας μορφή δούλου και ανθρώπινη φύση, με σκοπό τη σωτηρία του ανθρώπου. Δεν εγκατέλειψε τη θεότητά Του, αλλά έκρυψε τη δόξα Του και δέχτηκε τα όρια της ανθρώπινης φύσης (πόνο, θάνατο κ.λπ.), ζώντας ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος
