Θα ακούσουμε σήμερα Μ. Παρασκευή (εσπέρα) σε ήχο πλ. β’:
Κύματι θαλάσσης, τὸν κρύψαντα πάλαι, διώκτην τύραννον, ὑπὸ γῆς ἔκρυψαν, τῶν σεσωσμένων οἱ Παῖδες· ἀλλ᾿ ἡμεῖς ὡς αἱ Νεάνιδες, τῷ Κυρίῳ ᾄσωμεν. Ἐνδόξως γὰρ δεδόξασται.
(Αυτόν που έκρυψε, παλαιότερα, τον διώκτη τύραννο (το Φαραώ της Αιγύπτου) στο κύμα της Ερυθράς Θάλασσας, τα παιδιά αυτών που τότε σώθηκαν, τον έκρυψαν κάτω από τη γη. Όμως εμείς σαν νεανίδες ας ψάλλουμε στον Κύριο, διότι δοξάστηκε με λαμπρότητα.)
Με μια εύστοχη παρομοίωση ο ιερός υμνογράφος μας παρουσιάζει την ταφή του Κυρίου. Μας θυμίζει την διάσωση των Εβραίων από τους Αιγύπτιους διώκτες τους στην Ερυθρά Θάλασσα.
Τότε τα ύδατα έκλεισαν και καταπόντισαν τους Αιγύπτιους που καταδίωξαν τους Εβραίους. Αυτόν που έκανε το αυτό το θαύμα, τον Κύριο, τα παιδιά των Εβραίων που σώθηκαν τότε, τον έκρυψαν σε μνήμα. Η αποκορύφωση της αχαριστίας! Αντί να δείξουν ευγνωμοσύνη μπροστά στον Λυτρωτή, τώρα που ήρθε να τους ελευθερώσει από έναν δυνάστη πολύ χειρότερο από τον Φαραώ, εκείνοι τον εξευτέλισαν και τον θανάτωσαν.
Αυτή είναι η ανταπόδοση μπροστά στην καλοσύνη που δέχθηκαν. Αυτός είναι ο καρπός της αμαρτίας. Η αμαρτία «οδήγησε» στο μνήμα τον Κύριο. Να μην μοιάσουμε με αυτούς τους αχάριστους Εβραίους, αλλά να παραμείνουμε πιστοί στην προσδοκία της ανάστασης σαν νεανίδες και ας ψάλλουμε στον Κύριο που τάφηκε και αναστήθηκε.
(Αυτόν που έκρυψε, παλαιότερα, τον διώκτη τύραννο (το Φαραώ της Αιγύπτου) στο κύμα της Ερυθράς Θάλασσας, τα παιδιά αυτών που τότε σώθηκαν, τον έκρυψαν κάτω από τη γη. Όμως εμείς σαν νεανίδες ας ψάλλουμε στον Κύριο, διότι δοξάστηκε με λαμπρότητα.)
Με μια εύστοχη παρομοίωση ο ιερός υμνογράφος μας παρουσιάζει την ταφή του Κυρίου. Μας θυμίζει την διάσωση των Εβραίων από τους Αιγύπτιους διώκτες τους στην Ερυθρά Θάλασσα.
Τότε τα ύδατα έκλεισαν και καταπόντισαν τους Αιγύπτιους που καταδίωξαν τους Εβραίους. Αυτόν που έκανε το αυτό το θαύμα, τον Κύριο, τα παιδιά των Εβραίων που σώθηκαν τότε, τον έκρυψαν σε μνήμα. Η αποκορύφωση της αχαριστίας! Αντί να δείξουν ευγνωμοσύνη μπροστά στον Λυτρωτή, τώρα που ήρθε να τους ελευθερώσει από έναν δυνάστη πολύ χειρότερο από τον Φαραώ, εκείνοι τον εξευτέλισαν και τον θανάτωσαν.
Αυτή είναι η ανταπόδοση μπροστά στην καλοσύνη που δέχθηκαν. Αυτός είναι ο καρπός της αμαρτίας. Η αμαρτία «οδήγησε» στο μνήμα τον Κύριο. Να μην μοιάσουμε με αυτούς τους αχάριστους Εβραίους, αλλά να παραμείνουμε πιστοί στην προσδοκία της ανάστασης σαν νεανίδες και ας ψάλλουμε στον Κύριο που τάφηκε και αναστήθηκε.
