Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. (Ιω. 12, 9)
Πλήθος πολύ από τους Ιουδαίους της πόλεως έμαθαν ότι ο Ιησούς βρίσκεται εκεί και ήρθαν για να δουν όχι μόνο αυτόν αλλά και το Λάζαρο, που τον είχε αναστήσει από τους νεκρούς.
Το ενδιαφέρον των Ιουδαίων άρχισε να στρέφεται μαζικά προς τον Ιησού. Κάτι που όπως βλέπουμε στον επόμενο στίχο, εκνεύρισε τους αρχιερείς μιας και ως τώρα οι περισσότεροι που στρέφονταν στον Κύριο ήταν από τη Γαλιλαία. Οι Ιουδαίοι βρίσκονταν υπό την επιρροή των αρχιερέων. Το μεγάλο πλήθος από την Ιουδαία λοιπόν, έμαθε για το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου και πήγε στη Βηθανία για δει μεν τον Ιησού, αλλά κυρίως για δει και το Λάζαρο ως ζωντανή απόδειξη του θαύματος. Μέχρι τότε ο Κύριος, σε όλη τη διάρκεια της δραστηριότητάς του είχε κάνει πολλά θαύματα, ωστόσο αυτό ήταν που είχαν την ευκαιρία να ελέγξουν ιδίοις όμμασιν. Ίσως και να ήθελαν να μάθουν από το Λάζαρο πληροφορίες σχετικά με τη μεταθανάτια εμπειρία του. Οπωσδήποτε αυτό θα ενίσχυε την αδύναμη πίστη αρκετών και θα παρακινούσε πολλούς να πιστέψουν. Ο αριθμός των νέων πιστών που προήλθε από αυτήν την απλή περιέργεια, έγινε η αιτία για το φονικό συμβούλιο των αρχιερέων που ακολουθεί.
Ἔγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ᾿ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. (Ιω. 12, 9)
Πλήθος πολύ από τους Ιουδαίους της πόλεως έμαθαν ότι ο Ιησούς βρίσκεται εκεί και ήρθαν για να δουν όχι μόνο αυτόν αλλά και το Λάζαρο, που τον είχε αναστήσει από τους νεκρούς.
Το ενδιαφέρον των Ιουδαίων άρχισε να στρέφεται μαζικά προς τον Ιησού. Κάτι που όπως βλέπουμε στον επόμενο στίχο, εκνεύρισε τους αρχιερείς μιας και ως τώρα οι περισσότεροι που στρέφονταν στον Κύριο ήταν από τη Γαλιλαία. Οι Ιουδαίοι βρίσκονταν υπό την επιρροή των αρχιερέων. Το μεγάλο πλήθος από την Ιουδαία λοιπόν, έμαθε για το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου και πήγε στη Βηθανία για δει μεν τον Ιησού, αλλά κυρίως για δει και το Λάζαρο ως ζωντανή απόδειξη του θαύματος. Μέχρι τότε ο Κύριος, σε όλη τη διάρκεια της δραστηριότητάς του είχε κάνει πολλά θαύματα, ωστόσο αυτό ήταν που είχαν την ευκαιρία να ελέγξουν ιδίοις όμμασιν. Ίσως και να ήθελαν να μάθουν από το Λάζαρο πληροφορίες σχετικά με τη μεταθανάτια εμπειρία του. Οπωσδήποτε αυτό θα ενίσχυε την αδύναμη πίστη αρκετών και θα παρακινούσε πολλούς να πιστέψουν. Ο αριθμός των νέων πιστών που προήλθε από αυτήν την απλή περιέργεια, έγινε η αιτία για το φονικό συμβούλιο των αρχιερέων που ακολουθεί.
Ωστόσο, όπως φάνηκε στη συνέχεια, αυτή η πίστη δεν ήταν παρά ένας ενθουσιασμός που κόπασε. Αν βλέπαμε εμείς έναν αναστημένο όπως ο Λάζαρος, δεν θα πιστεύαμε; Ή θα είμασταν επιφυλακτικοί και καχύποπτοι εξ αρχής; Μήπως θα θέλαμε κι άλλα τέτοια θαύματα για να ενισχύουμε αυτήν την πίστη; Ο χρόνος από το ωσαννά μέχρι το «άρον άρον σταύρωσον αυτόν» δεν ήταν πολύς, μόλις πέντε ημέρες. Σε τόσο μικρό διάστημα, η πίστη όλων όσων είδαν το Λάζαρο ξεθύμανε. Τότε το ότι πήγαν στη Βηθανία ήταν μόνο η περιέργεια και τίποτα περισσότερο. Δεν τους συγκίνησε το θαύμα και η μνήμη τους το λησμόνησε. Η πίστη τους εφήμερη. Ο Κύριος δεν στηρίχθηκε σ' αυτούς, ούτε πτοήθηκε από αυτούς. Τέτοιοι πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν. Ο νους τους προσπερνάει εύκολα όποιο θαύμα και να δουν μπροστά τους. Εμείς, που πιθανότατα αν ζούσαμε τότε, θα πράτταμε διαφορετικά; Σήμερα δεν κάνουμε το ίδιο; Με το ένα πόδι στην Εκκλησία και με το άλλο αλλού; Ας μην μιμούμαστε λοιπόν εκείνο τον ενθουσιώδη όχλο...
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
