Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ζ' ωδής:
Νηδύϊ τὸν Λόγον ὑπεδέξω,
τὸν πάντα βαστάζοντα ἐβάστασας,
γάλακτι ἐξέθρεψας,
νεύματι τὸν τρέφοντα,
τὴν οἰκουμένην ἅπασαν,
Ἁγνὴ ᾧ ψάλλομεν·
Τὸν Κύριον ὑμνεῖτε τὰ ἔργα,
καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
Στη μήτρα σου υποδέχτηκες και βάσταξες το Θεό Λόγο που βαστάζει τα πάντα. Εξέθρεψες με το γάλα σου αυτόν που με ένα νεύμα του τρέφει ολόκληρη την οικουμένη, προς τον οποίο ψάλλουμε «Τον Κύριο υμνείτε όλα τα δημιουργήματά του και υπερυψώνετε Τον σε όλους τους αιώνες».
Με μια ομηρική λέξη ξεκινάει το τροπάριο αυτό ο ι. υμνογράφος. Στη μήτρα (νηδύς) της βάσταξε το Λόγο η Θεοτόκος, αυτόν που βαστάει τα πάντα. Δηλαδή αυτόν που δίνει υπόσταση σε όλα. Δίχως το Λόγο τίποτα δεν μπορεί να σταθεί και να υπάρχει. Τον γέννησε και τον θήλασε με το μητρικό της γάλα. Αληθινός άνθρωπος ο Λόγος, με σώμα που είχε τις φυσιολογικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης (αδιάβλητα πάθη). Ούτε εμφανίστηκε ξαφνικά, ούτε δεν πήρε τίποτα από την Παναγία, όπως είπαν κατά καιρούς αιρετικοί. Και είχε μεν όλες τις ιδιότητες και ανάγκες της ανθρώπινης φύσης, αλλά δεν είχε το στοιχείο της αμαρτίας και την ροπή προς το κακό που ήταν αποτελέσματα της πτώσεως. Ολόκληρη η κτίση, αυτόν που τράφηκε με το μητρικό γάλα αλλά τη ζωοποιεί με τις άκτιστες ενέργειές του, στερεώνεται από το ευαγγέλιό του, τον υπερδοξάζει σε όλους τους αιώνες.
