ΟΥΔΕΝ ΝΕΩΤΕΡΟΝ...

Η ζέστη συνεχίζεται, το χρήμα λιγοστεύει, η υποκουλτούρα της τηλεόρασης καλά κρατεί, απεργίες, ταλαιπωρίες και οι πολιτικοί συνεχίζουν το χαβά τους απτόητοι... Η διάθεση φυλλορροεί, η όρεξη πήγε διακοπές και άντε να βρεις τον οίστρο που έχασε το δρόμο του! Σκασμένο λάστιχο σ' έναν δρόμο γεμάτο πέτρες...

Και βλέποντας την οθόνη, αντιλαμβάνεσαι το υποβρύχιο να μην μπορεί να κάνει κατάδυση, να αιωρείται στην επιφάνεια ψάχνοντας να βρει τη βλάβη... Και κάπου εκεί λες, πέσανε οι μπαταρίες, κάτσανε τα αμορτισέρ, πιαστήκανε τα γόνατα! Το σκάφος της σκέψης σε άπνοια, η σκακιέρα άδειασε και ο σκελετός των γυαλιών εξέπνευσε σπασμένος με τα κουρασμένα μάτια έκθετα...

Αυτά και άλλα περισσότερα, χορεύουν στο μυαλό μου, ανακατεύονται στη σούπα της νόησης, χωρίς μίτο να βρουν την έξοδο! Ρουφάω το φραπέ μου, οι άμυνες Philidor και Caro-Kann δεν με βοήθησαν και πολύ στο τουρνουά σκακιού, και τα γυμνά μάτια κλείνουν... Κάπως έτσι, παραλαμβάνουν τη σκυτάλη τα όνειρα που κι αυτά ξεφούσκωτα, ξεμένουν από φαντασία και σου τραβάνε μια επανάληψη σαν τα σήριαλ στην τηλεόραση!

... μια ημέρα του Ιούλη του 2011, κατά την οποία δεν συνέβη τίποτε, και γι' αυτό το πολεμικό δελτίο ειδήσεων ήτανε πολύ περιληπτικό με τα λόγια: «Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο».