Με το τσεκούρι του ακονισμένο, έφτασε στο δάσος ένας ξυλοκόπος για να κόψει δέντρα. Διάλεξε ένα μεγάλο με χοντρό κορμό. Μιας και έκανε ζέστη και είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του εκείνη την ημέρα, σκέφτηκε να ξαπλώσει κάτω από τη σκιά του να πάρει έναν υπνάκο. Όταν ξύπνησε έπιασε το τσεκούρι και άρχισε να το κόβει.
- Ωχ, με πονάς! Ακούστηκε μια φωνή, καθώς έριξε την πρώτη τσεκουριά στο δέντρο.
- Μα ποιός μίλησε; Ρώτησε απορημένος ο ξυλοκόπος.
- Εγώ, το δέντρο! Μη με πληγώνεις με το τσεκούρι σου!
- Μπα, μιλάνε και τα δέντρα; Και δεν σε πληγώνω, θα σε κόψω για να σε κάνω καυσόξυλα!
- Μη με κόψεις, παρακάλεσε το δέντρο. Σκέψου τα πουλιά που κάνουν φωλιές στα κλαδιά μου.
- Και τι με κόφτουν εμένα τα πουλιά! Δικό τους πρόβλημα!
- Σκέψου πως μαζί με τα άλλα δέντρα, δεσμεύουμε το διοξείδιο του άνθρακα παράγοντας οξυγόνο.
- Σαχλαμάρες! Οξυγόνο υπάρχει άφθονο!
- Συγκρατώ την ηλιακή ακτινοβολία και παρέχω δροσιά!
- Δεν σε έχω ανάγκη! Δροσιά βρίσκω και με τα κλιματιστικά μηχανήματα!
- Συγκρατώ το νερό της βροχής και δεν το αφήνω να διαβρώσει το έδαφος.
- Σκοτίστηκα! Στην πόλη που ζω, το έδαφος είναι από άσφαλτο και τσιμέντο και δεν παθαίνει τίποτα από το νερό της βροχής!
- Μα, καλά δεν έχεις καρδιά εσύ; Δεν αγαπάς το δάσος που είναι πηγή ζωής για τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους;
- Εγώ έχω το τσεκούρι μου! Κι όσο πιο ακονισμένο είναι, τόσο πιο δυνατός είμαι! Εσύ που μιλάς για αγάπη, το κάνεις γιατί είσαι αδύναμο!
- Μα με το τσεκούρι καταστρέφεις εμένα και το φυσικό σου περιβάλλον! Τόσο άκαρδος είσαι;
- Δεν είμαι άκαρδος! Κέρδος βγάζω! Θα πουλήσω τον κορμό σου για καυσόξυλα.
- Αν αγαπάς μόνο το συμφέρον σου, τότε δεν αγαπάς. Μισείς! Και αυτό θα στραφεί αργά ή γρήγορα στον εαυτό σου!
- Μαθήματα αγάπης θα μου κάνεις; Φώναξε θυμωμένα ο ξυλοκόπος!
- Σκέψου ότι ήξερα πως θα με κόψεις, αλλά δεν εμπόδισα τη σκιά μου να σε δροσίσει όταν ξάπλωσες στον ίσκιο μου! Αλλά καλύτερα να με κόψεις, απάντησε με θάρρος το δέντρο. Ίσως έτσι καταλάβεις πως δεν σου φτάνει μόνο το τσεκούρι σου για να επιβιώσεις.
- Όσο και να με παρακαλάς, εγώ θα σε κόψω!
Και συνέχισε με δύναμη ο ξυλοκόπος ώσπου έκοψε το δέντρο, όπως έκοψε και τα επόμενα. Χωρίς να αναλογιστεί αν κάνει κακό στον εαυτό του. Η «δύναμη» που νιώθει από το τσεκούρι του, είναι από την φύση της αυτοκαταστροφική...
- Ωχ, με πονάς! Ακούστηκε μια φωνή, καθώς έριξε την πρώτη τσεκουριά στο δέντρο.
- Μα ποιός μίλησε; Ρώτησε απορημένος ο ξυλοκόπος.
- Εγώ, το δέντρο! Μη με πληγώνεις με το τσεκούρι σου!
- Μπα, μιλάνε και τα δέντρα; Και δεν σε πληγώνω, θα σε κόψω για να σε κάνω καυσόξυλα!
- Μη με κόψεις, παρακάλεσε το δέντρο. Σκέψου τα πουλιά που κάνουν φωλιές στα κλαδιά μου.
- Και τι με κόφτουν εμένα τα πουλιά! Δικό τους πρόβλημα!
- Σκέψου πως μαζί με τα άλλα δέντρα, δεσμεύουμε το διοξείδιο του άνθρακα παράγοντας οξυγόνο.
- Σαχλαμάρες! Οξυγόνο υπάρχει άφθονο!
- Συγκρατώ την ηλιακή ακτινοβολία και παρέχω δροσιά!
- Δεν σε έχω ανάγκη! Δροσιά βρίσκω και με τα κλιματιστικά μηχανήματα!
- Συγκρατώ το νερό της βροχής και δεν το αφήνω να διαβρώσει το έδαφος.
- Σκοτίστηκα! Στην πόλη που ζω, το έδαφος είναι από άσφαλτο και τσιμέντο και δεν παθαίνει τίποτα από το νερό της βροχής!
- Μα, καλά δεν έχεις καρδιά εσύ; Δεν αγαπάς το δάσος που είναι πηγή ζωής για τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους;
- Εγώ έχω το τσεκούρι μου! Κι όσο πιο ακονισμένο είναι, τόσο πιο δυνατός είμαι! Εσύ που μιλάς για αγάπη, το κάνεις γιατί είσαι αδύναμο!
- Μα με το τσεκούρι καταστρέφεις εμένα και το φυσικό σου περιβάλλον! Τόσο άκαρδος είσαι;
- Δεν είμαι άκαρδος! Κέρδος βγάζω! Θα πουλήσω τον κορμό σου για καυσόξυλα.
- Αν αγαπάς μόνο το συμφέρον σου, τότε δεν αγαπάς. Μισείς! Και αυτό θα στραφεί αργά ή γρήγορα στον εαυτό σου!
- Μαθήματα αγάπης θα μου κάνεις; Φώναξε θυμωμένα ο ξυλοκόπος!
- Σκέψου ότι ήξερα πως θα με κόψεις, αλλά δεν εμπόδισα τη σκιά μου να σε δροσίσει όταν ξάπλωσες στον ίσκιο μου! Αλλά καλύτερα να με κόψεις, απάντησε με θάρρος το δέντρο. Ίσως έτσι καταλάβεις πως δεν σου φτάνει μόνο το τσεκούρι σου για να επιβιώσεις.
- Όσο και να με παρακαλάς, εγώ θα σε κόψω!
Και συνέχισε με δύναμη ο ξυλοκόπος ώσπου έκοψε το δέντρο, όπως έκοψε και τα επόμενα. Χωρίς να αναλογιστεί αν κάνει κακό στον εαυτό του. Η «δύναμη» που νιώθει από το τσεκούρι του, είναι από την φύση της αυτοκαταστροφική...
(αφιερωμένο στη φίλη «σ΄ αγαπώ»)