Ἀπολυτίκιον (Ἦχος γ')
Σοφίας χάριτι πάτερ κοσμούμενος, σάλπιγξ θεόφθογγος ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε· πᾶσι γὰρ παρέθηκας σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητος διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων, δι ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας.
Κοσμούμενος με τη χάρη της σοφίας, πάτερ, σάλπιγγα που μιλά περί της θεότητας φανερώθηκες του Αγίου Πνεύματος, και διδάσκαλος των αρετών Νικόδημε που μίλησες περί του Θεού. Διότι παρέθεσες τα διδάγματα της σωτηρίας σε όλους φανερώνοντας την λάμψη της καθαρότητας του βίου, με τον πλούτο των θεόπνευστων λόγων σου διά των οποίων έλαμψες ως φως στον κόσμο.
Ἕτερον, (Ἦχος α')
Τὸν τοῦ Ἄθω φωστῆρα καὶ τῆς Νάξου τὸ βλάστημα, καὶ Ἐκκλησίας ἁπάσης τὸν θεόπνουν διδάσκαλον, Νικόδημον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς ἔμπλεων σοφίας θεϊκῆς· διδαχὰς γὰρ οὐρανίους καὶ δαψιλεῖς βλυστάνει τοῖς κραυγάζουσι· δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ ἡμῖν τὰ πρόσφορα.
Τον φωστήρα του Άθωνα και το γέννημα της Νάξου και ολόκληρης της Εκκλησίας το θεόπνευστο διδάσκαλο, το Νικόδημο ας τιμήσουμε πιστοί, ως αυτόν που κολυμπά στη σοφία του Θεού. Διότι αναβλύζει πάρα πολλές ουράνιες διδαχές σ' αυτούς που (τιμώντας τον) κραυγάζουν· Δόξα στο Χριστό που σε δόξασε, δόξα στο Χριστό που σε στεφάνωσε (με το στέφανο της αγιότητος), δόξα στο Χριστό που διά σου μας χορηγεί τις προσφορές Του.
