Ακούμε σήμερα το εξής τροπάριο στην θ' Ωδή του α' Κανόνα σε ήχο β':
Ἀφορῶντες εἰς ἐμέ, εἶπας Κύριε τοῖς σεαυτοῦ Μαθηταῖς, μὴ φρονεῖτε ὑψηλά, ἀλλὰ συναπάχθητε τοῖς ταπεινοῖς, ἐμὸν ὅπερ πίνω, πίεσθε ποτήριον, ὅτι ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Πατρός, ἐμοὶ συνδοξασθήσεσθε.
Κοιτάζοντας εμένα, είπες Κύριε στους μαθητές σου, να μην υπερηφανεύεστε αλλά να είστε κοντά στους ταπεινούς. Το ποτήριο του μαρτυρίου που πίνω, θα το πιείτε κι εσείς διότι στη βασιλεία του Πατρός μου θα δοξαστείτε μαζί μου.
Ο Κύριος συμβουλεύει τους μαθητές του να μην υπερηφανεύονται. Η υπερηφάνεια, είναι όχι μόνο το μεγαλύτερο αμάρτημα αλλά η ρίζα πολλών αμαρτημάτων. Το ότι έγιναν μαθητές Του, δεν θα πρέπει να τους φουσκώνει τα μυαλά από εγωισμό. Εξάλλου ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερήφανους και τους αποστρέφεται. Μέγα παράδειγμα υπερηφάνειας, ο Εωσφόρος. Η υπερηφάνεια οδηγεί στη μοναξιά με συνέπεια την απώλεια... Αντίθετα, τους προτρέπει να ακολουθήσουν το δρόμο της ταπείνωσης. Από εκεί μπορούν να οδεύσουν προς το Θεό. Αν ο υπερήφανος δεν βλέπει την αρρώστια του και τυφλώνεται από τα πάθη του, ο ταπεινός αισθάνεται την αμαρτωλότητά του, νιώθει τύψεις στη συνείδησή του για τα παραπτώματα του, και με το βάρος της ενοχή του ζητά το έλεος του Θεού. Οι πιστοί οφείλουν να μην τάσσονται μαζί με τους εγωιστές και τους επηρμένους και να ακολουθούν όσους έχουν γήινη εξουσία, δύναμη και πλούτο. Αλλά να βρίσκονται με τους ταπεινούς, που βρίσκονται μακριά από τα υλιστικά ιδεώδη και βρίσκονται στο περιθώριο του κόσμου. Η ζωή της ταπείνωσης, προσφέρει μεν το ποτήριο των θλίψεων, όπως ήπιε ο Σωτήρας μας, στην παρούσα ζωή, αλλά θα τους οδηγήσει αυτό το ποτήριο στην αιώνια ζωή και δόξα.
