Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το παρακάτω τροπάριο της ε' ωδής:
Πυρίμορφον ὄχημα, τοῦ Λόγου χαῖρε Δέσποινα, ἔμψυχε Παράδεισε τὸ ξύλον, ἐν μέσῳ ἔχων ζωῆς τὸν Κύριον, οὗ ὁ γλυκασμὸς ζωοποιεῖ, πίστει τοὺς μετέχοντας, καὶ φθορᾷ ὑποκύψαντας.
Χαίρε Δέσποινα που έγινες πύρινο άρμα του Λόγου, που είσαι έμψυχος Παράδεισος όπου στο μέσον του έχεις τον Κύριο της ζωής, του οποίου η γλυκύτητα ζωοποιεί αυτούς που με πίστη μετέχουν σ' αυτό και οι οποίοι προηγουμένως είχαν υποκύψει στη φθορά.
Όχημα που βγάζει φωτιά, παρομοιάζει ο ιερός υμνογράφος την Παναγία. Σ' αυτό το πυρίμορφο όχημα κάθησε ο Λόγος για να κατέβει στη γη. Και αυτό το όχημα, το ετοίμασε το Άγιο Πνεύμα το οποίο ευλογεί και αγιάζει την ενανθρώπιση. Την παρομοιάζει επίσης με έμψυχο Παράδεισο. Σε αντίθεση με τον επίγειο παράδεισο της Εδέμ, αντί για το δέντρο της ζωής, έχει στο μέσον του το νέο δέντρο της ζωής, τον Κύριο. Αυτό το δέντρο ρίζωσε στην άχραντη μήτρα της Παρθένου και άπλωσε τα κλαδιά του σ' όλο τον κόσμο. Δεν είναι σαν το παλιό δέντρο της παρακοής, απ' όπου οι άνθρωποι τρύγησαν την αμαρτία και το θάνατο. Οι καρποί του είναι γλυκείς και ζωοποιητικοί. Είναι αναλλοίωτοι και δεν τους αγγίζει η φθορά. Αυτοί που δρέπουν τους καρπούς του, δεν προέρχονται από την περιέργεια, όπως η Εύα, αλλά από την πίστη του θεομητορικού θαύματος. Η νέα Εύα της χάριτος νίκησε και μεταμόρφωσε την πρώτη Εύα της παρακοής.
Πυρίμορφον ὄχημα, τοῦ Λόγου χαῖρε Δέσποινα, ἔμψυχε Παράδεισε τὸ ξύλον, ἐν μέσῳ ἔχων ζωῆς τὸν Κύριον, οὗ ὁ γλυκασμὸς ζωοποιεῖ, πίστει τοὺς μετέχοντας, καὶ φθορᾷ ὑποκύψαντας.
Χαίρε Δέσποινα που έγινες πύρινο άρμα του Λόγου, που είσαι έμψυχος Παράδεισος όπου στο μέσον του έχεις τον Κύριο της ζωής, του οποίου η γλυκύτητα ζωοποιεί αυτούς που με πίστη μετέχουν σ' αυτό και οι οποίοι προηγουμένως είχαν υποκύψει στη φθορά.
Όχημα που βγάζει φωτιά, παρομοιάζει ο ιερός υμνογράφος την Παναγία. Σ' αυτό το πυρίμορφο όχημα κάθησε ο Λόγος για να κατέβει στη γη. Και αυτό το όχημα, το ετοίμασε το Άγιο Πνεύμα το οποίο ευλογεί και αγιάζει την ενανθρώπιση. Την παρομοιάζει επίσης με έμψυχο Παράδεισο. Σε αντίθεση με τον επίγειο παράδεισο της Εδέμ, αντί για το δέντρο της ζωής, έχει στο μέσον του το νέο δέντρο της ζωής, τον Κύριο. Αυτό το δέντρο ρίζωσε στην άχραντη μήτρα της Παρθένου και άπλωσε τα κλαδιά του σ' όλο τον κόσμο. Δεν είναι σαν το παλιό δέντρο της παρακοής, απ' όπου οι άνθρωποι τρύγησαν την αμαρτία και το θάνατο. Οι καρποί του είναι γλυκείς και ζωοποιητικοί. Είναι αναλλοίωτοι και δεν τους αγγίζει η φθορά. Αυτοί που δρέπουν τους καρπούς του, δεν προέρχονται από την περιέργεια, όπως η Εύα, αλλά από την πίστη του θεομητορικού θαύματος. Η νέα Εύα της χάριτος νίκησε και μεταμόρφωσε την πρώτη Εύα της παρακοής.
