Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. (Ιω. 12, 16)
Αυτά στην αρχή δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του· όταν όμως ο Ιησούς ανυψώθηκε στη θεία δόξα, τότε τα θυμήθηκαν. Ότι είχε γράψει για Εκείνον η Γραφή, και αυτά του έκαναν.
Οι μαθητές δεν είχαν καταλάβει ότι η θριαμβευτική είσοδος στην Ιερουσαλήμ του Ιησού, πάνω σε ένα γαϊδουράκι είχε προφητευτεί από τον Ζαχαρία (στχ. 12, 15) και γενικώς δεν είχαν επίγνωση ότι μετείχαν σε γεγονότα που ανέφεραν οι προφητείες για το Μεσσία. Ο Ιωάννης μας τονίζει εδώ την άγνοια που είχαν δίχως να την στηλιτεύσει ή να τους κακολογήσει. Εξάλλου εκείνος μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο είχαν δείξει όχι μόνο άγνοια, αλλά και έπαρση στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε την περασμένη εβδομάδα (εδώ). Μη λησμονούμε ότι οι μαθητές του Κυρίου ήταν (οι περισσότεροι) ψαράδες και ταπεινοί άνθρωποι και όχι ιδιαιτέρως γραμματισμένοι και νομομαθείς. Ακολούθησαν τον Ιησού διότι πίστευσαν σε Εκείνον και όχι επειδή είχαν προηγουμένως μελετήσει τις γραφές και είχαν σιγουρευτεί ότι στο πρόσωπό Του εκπληρώνονταν συγκεκριμένες Μεσσιανικές προφητείες. Το τι συνέβαινε λοιπόν, οι μαθητές το κατάλαβαν πολύ αργότερα, όταν ο Κύριος δοξάσθηκε με την ανάστασή και την ανάληψή Του και εκείνοι φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα. Τότε, δεν είχαν αντιληφθεί πλήρως ότι ο Ιησούς ως Μεσσίας θα ήταν βασιλιάς σε μια υπερβατική και ουράνια βασιλεία και περίμεναν κι εκείνοι να εμφανιστεί με πομπές και επίδειξη δύναμης, όπως έκαναν οι επί της γης βασιλείς. Συνεργούσαν στην πλήρωση των γραφών χωρίς να τις γνωρίζουν αλλά ούτε και θα μπορούσαν να τις ερμηνεύσουν αν τις γνώριζαν. Το ότι αργότερα κατάλαβαν το τι είχε συντελεστεί, δεν σημαίνει ότι ήσαν αφελείς, αλλά ότι ακολούθησαν την πίστη τους στο πρόσωπο του Κυρίου. Και πιστοί σε Εκείνον, ούτε που σκέφτηκαν κάποια αντίρρηση για την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. (Ιω. 12, 16)
Αυτά στην αρχή δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του· όταν όμως ο Ιησούς ανυψώθηκε στη θεία δόξα, τότε τα θυμήθηκαν. Ότι είχε γράψει για Εκείνον η Γραφή, και αυτά του έκαναν.
Οι μαθητές δεν είχαν καταλάβει ότι η θριαμβευτική είσοδος στην Ιερουσαλήμ του Ιησού, πάνω σε ένα γαϊδουράκι είχε προφητευτεί από τον Ζαχαρία (στχ. 12, 15) και γενικώς δεν είχαν επίγνωση ότι μετείχαν σε γεγονότα που ανέφεραν οι προφητείες για το Μεσσία. Ο Ιωάννης μας τονίζει εδώ την άγνοια που είχαν δίχως να την στηλιτεύσει ή να τους κακολογήσει. Εξάλλου εκείνος μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο είχαν δείξει όχι μόνο άγνοια, αλλά και έπαρση στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε την περασμένη εβδομάδα (εδώ). Μη λησμονούμε ότι οι μαθητές του Κυρίου ήταν (οι περισσότεροι) ψαράδες και ταπεινοί άνθρωποι και όχι ιδιαιτέρως γραμματισμένοι και νομομαθείς. Ακολούθησαν τον Ιησού διότι πίστευσαν σε Εκείνον και όχι επειδή είχαν προηγουμένως μελετήσει τις γραφές και είχαν σιγουρευτεί ότι στο πρόσωπό Του εκπληρώνονταν συγκεκριμένες Μεσσιανικές προφητείες. Το τι συνέβαινε λοιπόν, οι μαθητές το κατάλαβαν πολύ αργότερα, όταν ο Κύριος δοξάσθηκε με την ανάστασή και την ανάληψή Του και εκείνοι φωτίστηκαν από το Άγιο Πνεύμα. Τότε, δεν είχαν αντιληφθεί πλήρως ότι ο Ιησούς ως Μεσσίας θα ήταν βασιλιάς σε μια υπερβατική και ουράνια βασιλεία και περίμεναν κι εκείνοι να εμφανιστεί με πομπές και επίδειξη δύναμης, όπως έκαναν οι επί της γης βασιλείς. Συνεργούσαν στην πλήρωση των γραφών χωρίς να τις γνωρίζουν αλλά ούτε και θα μπορούσαν να τις ερμηνεύσουν αν τις γνώριζαν. Το ότι αργότερα κατάλαβαν το τι είχε συντελεστεί, δεν σημαίνει ότι ήσαν αφελείς, αλλά ότι ακολούθησαν την πίστη τους στο πρόσωπο του Κυρίου. Και πιστοί σε Εκείνον, ούτε που σκέφτηκαν κάποια αντίρρηση για την είσοδό του στην Ιερουσαλήμ.
Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.
