Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το εξής τροπάριο της δ' ωδής μετά τον ειρμό:
Οὐρανῶν ὑψηλοτέρα, χαῖρε γῆς τὸ θεμέλιον, ἐν τῇ σῇ νηδύϊ, Ἄχραντε ἀκόπως βαστάσασα, χαῖρε κογχύλη πορφύραν θείαν βάψασα, ἐξ αἱμάτων σου, τῷ Βασιλεῖ τῶν Δυνάμεων.
Εσύ που είσαι υψηλότερη απ' τους ουρανούς, χαίρε Άχραντε, που στην κοιλιά σου βάσταξες δίχως κόπο το θεμέλιο του κόσμου (τον Χριστό). Χαίρε κογχύλι που με το αίμα σου έβαψες τη θεία πορφύρα, που φόρεσε ο Βασιλιάς των δυνάμεων.
Πόσο μεγάλη είναι η δόξα της Παναγίας; Ο ι. υμνογράφος την παρουσιάζει υψηλοτέρα απ' τους ουρανούς, δηλαδή υψηλοτέρα του παραδείσου, θυμίζοντάς μας τον απ. Παύλο που έφτασε έως τρίτου ουρανού, τον παράδεισο (Β' Κορ. 12, 2-4). Εφόσον χώρεσε στη μήτρα της τον απέραντο ποιητή του σύμπαντος, άυλου και υλικού, πως να μην υπερβαίνει ακόμη και αυτόν τον παράδεισο; Χωρίς πόνο συντελέστηκε αυτό το μεγαλειώδες μυστήριο, κάτι που με την περιορισμένη μας λογική αδυνατούμε να κατανοήσουμε.
Οὐρανῶν ὑψηλοτέρα, χαῖρε γῆς τὸ θεμέλιον, ἐν τῇ σῇ νηδύϊ, Ἄχραντε ἀκόπως βαστάσασα, χαῖρε κογχύλη πορφύραν θείαν βάψασα, ἐξ αἱμάτων σου, τῷ Βασιλεῖ τῶν Δυνάμεων.
Εσύ που είσαι υψηλότερη απ' τους ουρανούς, χαίρε Άχραντε, που στην κοιλιά σου βάσταξες δίχως κόπο το θεμέλιο του κόσμου (τον Χριστό). Χαίρε κογχύλι που με το αίμα σου έβαψες τη θεία πορφύρα, που φόρεσε ο Βασιλιάς των δυνάμεων.
Πόσο μεγάλη είναι η δόξα της Παναγίας; Ο ι. υμνογράφος την παρουσιάζει υψηλοτέρα απ' τους ουρανούς, δηλαδή υψηλοτέρα του παραδείσου, θυμίζοντάς μας τον απ. Παύλο που έφτασε έως τρίτου ουρανού, τον παράδεισο (Β' Κορ. 12, 2-4). Εφόσον χώρεσε στη μήτρα της τον απέραντο ποιητή του σύμπαντος, άυλου και υλικού, πως να μην υπερβαίνει ακόμη και αυτόν τον παράδεισο; Χωρίς πόνο συντελέστηκε αυτό το μεγαλειώδες μυστήριο, κάτι που με την περιορισμένη μας λογική αδυνατούμε να κατανοήσουμε.
Ο ι. υμνογράφος προχωρά σε μια πολύ εμπνευσμένη παρομοίωση. Σαν το κογχύλι που παράγει την πορφύρα, το βαθυκόκκινο χρώμα που η παραγωγή του ήταν επίπονη και κοστοβόρα και ήταν σύμβολο των θεών και των βασιλιάδων, η Παναγία με το αγνό αίμα της έβαψε την θεία πορφύρα του Χριστού. Το αίμα που έχυσε στο σταυρό ο Κύριος, ως Βασιλεύς των δυνάμεων, για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους, το αίμα με το οποίο ποτίστηκε ο χιτώνας Του, ήταν η βασιλική πορφύρα που έλαβε κατά την ενσάρκωσή Του στην κοιλιά της Θεοτόκου. Αυτό είναι το ασύγκριτο μεγαλείο της Παναγίας και γι' αυτό την χαιρετίζουμε με ευλάβεια.
