Θα ακούσουμε σήμερα σε ήχο δ' το μεθεπόμενο τροπάριο της δ' ωδής μετά τον ειρμό:
Ἱλαστήριον τοῦ κόσμου, χαῖρε ἄχραντε Δέσποινα, χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν, πάντας ἀνυψώσασα χάριτι, χαῖρε ἡ γέφυρα ὄντως, ἡ μετάγουσα, ἐκ θανάτου πάντας, πρὸς ζωήν τοὺς ὑμνοῦντάς σε.
Χαίρε άχραντε Δέσποινα, που δι' εσού εξιλεωθήκαμε (ἱλαστήριο). Χαίρε κλίμακα που με τη χάρη σου ανύψωσες όλους από τη γη στον ουρανό. Χαίρε η γέφυρα που πραγματικά περνάς από τον θάνατο στη ζωή όλους όσοι σε υμνούν.
Ἱλαστήριον τοῦ κόσμου, χαῖρε ἄχραντε Δέσποινα, χαῖρε κλῖμαξ γῆθεν, πάντας ἀνυψώσασα χάριτι, χαῖρε ἡ γέφυρα ὄντως, ἡ μετάγουσα, ἐκ θανάτου πάντας, πρὸς ζωήν τοὺς ὑμνοῦντάς σε.
Χαίρε άχραντε Δέσποινα, που δι' εσού εξιλεωθήκαμε (ἱλαστήριο). Χαίρε κλίμακα που με τη χάρη σου ανύψωσες όλους από τη γη στον ουρανό. Χαίρε η γέφυρα που πραγματικά περνάς από τον θάνατο στη ζωή όλους όσοι σε υμνούν.
Όπως διαβάζουμε στην Α' επιστολή του Ιωάννου, ο Χριστός είναι ο ιλασμός [καὶ αὐτὸς ἱλασμός ἐστι περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν (2, 2), ἀπέστειλε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἱλασμὸν περὶ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν (4,10)] που με το λυτρωτικό του έργο μας εξιλέωσε από τα δεινά της αμαρτίας. Με το πάθος και την ανάστασή Του μας άνοιξε και πάλι το χαμένο δρόμο προς την ουράνια βασιλεία. Μέσο αυτής της εξιλέωσης λοιπόν, είναι η Θεοτόκος. Η δική της συμβολή μας ένωσε με τον ιλασμό μας. Γι' αυτό και ο ιερός υμνογράφος την παρομοιάζει με κλίμακα (σκάλα) και γέφυρα. Στο νου μας αμέσως έρχεται η εικόνα της κλίμακας που είδε στον ύπνο του ο Ιακώβ, η οποία ένωνε τον ουρανό και τη γη, την ανεβοκατέβαιναν άγγελοι και στην κορυφή της στηρίζονταν ο Θεός (Γεν. 28, 12-13). Σαν μια ανάλογη νοητή κλίμακα η Παναγία ανυψώνεται στον ουρανό και μεταφέρει το ανθρώπινο γένος προς τη σωτηρία. Γίνεται έτσι αυτή η σκάλα μια γέφυρα για να μπορέσει να ξεπεράσει ο άνθρωπος το χάσμα και την άβυσσο που έφερε η αμαρτία, και να μπορέσει να ξαναγυρίσει πίσω, στον χαμένο παράδεισο. Σ' αυτήν τη γέφυρα ο Χριστός γεφύρωσε την απομάκρυνση του ανθρώπου από το Θεό. Στο πρόσωπό του η ανθρωπότητα και η θεότητα συνήλθαν σε μια αδιάσπαστη ενότητα καταργώντας το φράγμα της εχθρότητας (ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας Εφ. 2, 14).