Ακούμε σήμερα στον α' Κανόνα, Ωδή η' το παρακάτω τροπάριο σε β' ήχο :
Ἱκανούσθω, τὸ κοινωνικόν, ψυχῆς ἡμῶν ἔλαιον ἐν ἀγγείοις, ὅπως ἐπάθλων μὴ θέντες καιρὸν ἐμπορίας, ψάλλωμεν· Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα, Κυρίου τὸν Κύριον.
Να έχουμε σε ικανή ποσότητα το κοινωνικό λάδι στα αγγεία (της ψυχής μας), για να μην κάνουμε τον καρό των βραβείων σε καιρό εμπορικής συναλλαγής, ψάλλοντας· Ευλογείτε τα έργα του Κυρίου, τον Κύριο.
Στην παραβολή των δέκα παρθένων (Ματθ. 25, 8-9) μας παραπέμπει το τροπάριο, όπου οι οκνηρές αναγκάστηκαν να τρέξουν να αγοράσουν λάδι και έχασαν την έλευση του νυμφίου. Ο ιερός υμνογράφος μας προτρέπει να έχουμε αρκετό το κοινωνικό μας λάδι. Εννοώντας τις αρετές τις οποίες δεν τις κρατάμε για τον εαυτό μας αλλά τις δαπανούμε προς τους άλλους ανιδιοτελώς. Μην μοιάσουμε στις μωρές παρθένες που αμέλησαν λόγῳ ραθυμίας να προμηθευτούν λάδι. Τα καλά έργα και οι αρετές για να τις έχουμε χρειάζεται να δουλέψουμε με τον εαυτό μας ασκούμενοι καθημερινά στο καλό. Η ραθυμία και η αμαρτία ελλοχεύουν παντού και μας παρασέρνουν στο να παραμελούμε επικίνδυνα την ψυχή μας. Δυστυχώς όμως ο καιρός είναι λίγος. Και αν δεν βρισκόμαστε σε πνευματική εγρήγορση δεν θα προλάβουμε να είμαστε έτοιμοι για την στιγμή που η παρουσία μας στη γη θα τελειώσει. Κι όταν θα έρθει η ώρα της κρίσεως τότε θα είναι αργά για όσους προτίμησαν την ευκολία και την άνεση που παρέχει διά της οκνηρίας η αμαρτία. Δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε τότε αρετές από όσους θα έχουν και σαν τις μωρές παρθένες θα μείνουμε στο σκοτάδι οριστικώς μακριά από τη χαρά του Νύμφιου.
Ἱκανούσθω, τὸ κοινωνικόν, ψυχῆς ἡμῶν ἔλαιον ἐν ἀγγείοις, ὅπως ἐπάθλων μὴ θέντες καιρὸν ἐμπορίας, ψάλλωμεν· Εὐλογεῖτε τὰ ἔργα, Κυρίου τὸν Κύριον.
Να έχουμε σε ικανή ποσότητα το κοινωνικό λάδι στα αγγεία (της ψυχής μας), για να μην κάνουμε τον καρό των βραβείων σε καιρό εμπορικής συναλλαγής, ψάλλοντας· Ευλογείτε τα έργα του Κυρίου, τον Κύριο.
Στην παραβολή των δέκα παρθένων (Ματθ. 25, 8-9) μας παραπέμπει το τροπάριο, όπου οι οκνηρές αναγκάστηκαν να τρέξουν να αγοράσουν λάδι και έχασαν την έλευση του νυμφίου. Ο ιερός υμνογράφος μας προτρέπει να έχουμε αρκετό το κοινωνικό μας λάδι. Εννοώντας τις αρετές τις οποίες δεν τις κρατάμε για τον εαυτό μας αλλά τις δαπανούμε προς τους άλλους ανιδιοτελώς. Μην μοιάσουμε στις μωρές παρθένες που αμέλησαν λόγῳ ραθυμίας να προμηθευτούν λάδι. Τα καλά έργα και οι αρετές για να τις έχουμε χρειάζεται να δουλέψουμε με τον εαυτό μας ασκούμενοι καθημερινά στο καλό. Η ραθυμία και η αμαρτία ελλοχεύουν παντού και μας παρασέρνουν στο να παραμελούμε επικίνδυνα την ψυχή μας. Δυστυχώς όμως ο καιρός είναι λίγος. Και αν δεν βρισκόμαστε σε πνευματική εγρήγορση δεν θα προλάβουμε να είμαστε έτοιμοι για την στιγμή που η παρουσία μας στη γη θα τελειώσει. Κι όταν θα έρθει η ώρα της κρίσεως τότε θα είναι αργά για όσους προτίμησαν την ευκολία και την άνεση που παρέχει διά της οκνηρίας η αμαρτία. Δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε τότε αρετές από όσους θα έχουν και σαν τις μωρές παρθένες θα μείνουμε στο σκοτάδι οριστικώς μακριά από τη χαρά του Νύμφιου.
