Ακούμε σήμερα μετά την γ' περικοπή του ευαγγελίου, το εξής αντίφωνο σε ήχο πλ. δ':
Τρίτον ἀρνησάμενος ὁ Πέτρος, εὐθέως τὸ ῥηθὲν αὐτῷ συνῆκεν· ἀλλὰ προσήγαγέ σοι δάκρυα μετανοίας. Ὁ Θεὸς ἱλάσθητί μοι καὶ σῶσόν με.
Αφού σε αρνήθηκε τρεις φορές ο Πέτρος, αμέσως κατάλαβε αυτό που του είπες (Χριστέ). Όμως σου πρόσφερε δάκρυα μετανοίας. Θεέ μου σπλαχνίσου με και σώσον με.
Ο ιερός υμνογράφος μας θυμίζει την παρόρμηση του Πέτρου, που είπε στον Ιησού ότι θα τον ακολουθήσει έτοιμος να θυσιάσει και τη ζωή του για Εκείνον. Για να λάβει την απάντηση του Κυρίου, ότι όχι μόνο δεν θα θυσιάσει τη ζωή του αλλά θα τον αρνηθεί τρεις φορές πριν ξημερώσει (Ιω. 13, 37-38). Παρορμητικός και ενθουσιώδης ο Πέτρος δεν είναι πρώτη φορά που δρα κατ' αυτόν τον τρόπο. Ας θυμηθούμε το περιστατικό στην φουρτουνιασμένη λίμνη που θέλησε κι εκείνος να περπατήσει στο νερό (Ματθ. 14, 28). Παρότι γνώριζε την προφητεία για τον εαυτό του ο Πέτρος δεν μπόρεσε να υπερβεί τον εαυτό του και να μη δειλιάσει. Πόσο λίγος ένιωσε όταν συνειδητοποίησε ότι ο ενθουσιασμός και τα μεγάλα λόγια που εύκολα ξεστομίζονται πρέπει να συνοδεύονται και από τα ανάλογα κότσια! Χρειάζεται πολύ πνευματική άσκηση για να συνάδουν οι πράξεις με το συναίσθημα και τα λόγια. Καλή είναι η αυτοπεποίθηση, αλλά ο Κύριος δεν χρειάζεται από εμάς προθέσεις, ενθουσιασμό και μεγαλοστομίες. Πράξεις θέλει να δει. Ο Πέτρος κατάλαβε τι του είχε πει προηγουμένως ο Κύριος και μετάνοιωσε. Αντιλήφθηκε το πόσο εγωιστικά είχε συμπεριφερθεί και ζήτησε συγχώρεση. Δεν άφησε την ενοχή του να τον κυριεύσει και να του σκοτεινιάσει το νου όπως τον Ιούδα που προτίμησε την αυτοκτονία. Στράφηκε ταπεινομένος στο Κύριο ζητώντας την ευσπλαχνία Του. Ένα καλό παράδειγμα για όλους μας που δεν καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος της σωτηρίας που χάραξε ο Χριστός.
