Πρωινό Πέμπτης, και πνιγμένος μέσα σε πολλές δουλειές που λόγῳ καραντίνας έμειναν πίσω και πρέπει να διεκπεραιωθούν το ταχύτερο, δεν έχω παρά να ρίξω μια ματιά στο ημερολόγιο με τα ποιήματα. Το παρακάτω ποίημα του Στἐργιου Πολύζου, «Στην κόψη του χρόνου» είναι πολύ ενδιαφέρον και αξίζει προσοχής. Διότι κάποτε στη ζωή μας γίναμε ή θα γίνουμε αν δεν είμαστε, λίγο πολύ αδιόρθωτοι Δον Κιχώτες, ὀπως λέει ο ποιητής, που μονίμως πασχίζουμε! Το τι καταφέρνουμε, είναι ένα θέμα που χρήζει ενδελεχούς συζητήσεως...
