ἀναστὰς δὲ Πέτρος συνῆλθεν αὐτοῖς· ὃν παραγενόμενον
ἀνήγαγον εἰς τὸ ὑπερῷον, καὶ παρέστησαν αὐτῶ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι
καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ
Δορκάς. (9, 39)
Σηκώθηκε τότε ο Πέτρος και ήρθε μαζί τους. Όταν αυτός
παρουσιάστηκε, τον ανέβασαν στο υπερώο και στάθηκαν κοντά του όλες οι
χήρες κλαίγοντας και επιδείχνοντας χιτώνες και ρούχα, όσα έκανε όταν
ήταν μαζί τους η Δορκάδα.
Ο Πέτρος παρακλήθηκε να πάει στην Ιόππη, όπου είχε πεθάνει μια ευσεβής γυναίκα, η Δορκάδα. Εκεί, στο υπερώο, συνάντησε όλες οι χήρες που εκείνη προστάτευε, και του έδειχναν τα ρούχα που τους είχε δώσει. Μια σκηνή, που δεν συναντάμε εύκολα σήμερα. Δεν έβγαζαν επικήδειους λόγους με βαρύγδουπες κολακείες. Δεν περνούσαν την ώρα τους κουτσομπολεύοντας. Δεν βρίσκονται απ' έξω σαν να κάνουν αγγαρεία (κάτι που το συνηθίζουν συγγενείς και φίλοι...). Αντιθέτως, έκλαιγαν και έδειχναν, με τα ρούχα που έπαιρναν από την εκλειπούσα, την έμπρακτη αγαθοεργία της. Εξείραν έτσι στον Πέτρο τις πραγματικές αρετές της αποθανούσας. Αντί λόγων, έδειχναν δείγματα πράξεων. Η στάση των ευεργετηθείσων γυναικών, είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση, μιας και και εύκολα λησμονούμε ευεργέτες και ελεήμονες.
Άλλο σχόλιο για τη σημερινή περικοπή, εδώ.
