Μας λέει ο ευαγγελιστής Λουκάς στη σημερινή περικοπή:
καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς
τῶν μαθητῶν ἐν ῾Ιερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον
τῇ πίστει. (Πραξ. 6, 7)
Και ο λόγος του Θεού αύξανε, και πλήθαινε ο αριθμός των
μαθητών στην Ιερουσαλήμ πάρα πολύ, και πολύ πλήθος των ιερέων υπάκουε
στην πίστη.
Το κήρυγμα του ευαγγελίου προόδευε και αύξανε ο αριθμός των πιστών. Οι απόστολοι καθώς και οι επτά διάκονοι κήρυτταν με ζήλο, απαλλαγμένοι από τις βιοτικές φροντίδες και διοικητικές μέριμνες. Έσπερναν τον καλό σπόρο και ο Θεός φρόντιζε για την καρποφορία του. Μέχρι και πολλοί Ιουδαίοι ιερείς προσχωρούσαν στην πίστη του Κυρίου. Στην περιοχή των Ιεροσολύμων που μαρτύρησε ο Χριστός, αυξήθηκε το κήρυγμα. Αυτό είναι ένα μάθημα για τους εργάτες του ευαγγελίου, ώστε να μην απογοητεύονται αν δεν αποδίδει αμέσως καρπούς το κήρυγμά τους. Η συστηματική διδασκαλία συνδυασμένη με την πίστη στο βίο και τη συμπεριφορά, δεν είναι άσκοπη και μάταιη. Γίνεται γόνιμη, διότι την ενισχύει ο Θεός, ενισχύοντας και τους αποστόλους του. Η διδασκαλία δίχως το προσωπικό παράδειγμα, δίχως τη ζέση της πίστης στον ανεστημένο Χριστό, είναι καταδικασμένη να περάσει απαρατήρητη δίχως να αγγίξει και να ζεστάνει καρδιές.
