Ακούμε στη σημερινή περικοπή:
οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. (Πραξ. 6, 6)
οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. (Πραξ. 6, 6)
(μέλη εκ της κοινότητας) τους έφεραν μπροστά στους αποστόλους, οι οποίοι προσευχήθηκαν κι έβαλαν τα χέρια επάνω σ' αυτούς τους εφτά.
Για να μπορέσουν οι απόστολοι να συνεχίσουν κανονικά το κήρυγμα τους, εξέλεξαν μαζί με την κοινότητα επτά διακόνους για να τους βοηθήσουν στο διακόνημα της διανομής των τροφίμων, μιας και η ανάγκες της ολοένα και αυξανόμενης σε μέλη Εκκλησίας, αύξαναν και δεν προλάβαιναν οι απόστολοι. Δεν έμειναν μόνο στην εκλογή τους. Ουσιαστικώς τους χειροτόνησαν σ' αυτήν την νέα τους υπηρεσία. Η επίθεσις των χειρών, δεν ήταν κάτι ξένο στους Ιουδαίους. Με αυτόν τον τρόπο κάθε ραββίνος εγκαθίστατο στο έργο του διδάσκοντος διδασκάλου. Εδώ όμως έχουμε και την προσευχή των αποστόλων. Προσευχήθηκαν στο Άγιο Πνεύμα για να τους ενισχύσει με χαρίσματα ώστε να έχουν την ικανότητα και τη σοφία που απαιτείται για την τέλεση του έργου τους. Δεν τους ανάθεσαν απλώς καθήκοντα. Έδειξαν έτσι τη μεγάλη σημασία που έδιναν σ' αυτό το γεγονός.
Ας δούμε σήμερα όσους βοηθούν, σε όποιο πόστο, την Εκκλησία. Αντί να ζητούν αρκετοί εξ αυτών, τέτοιες θέσεις που τις εκμεταλλεύονται για την προσωπική τους προβολή στην ενορία, καλό θα ήταν να προσεύχονται. Και οι ίδιοι και οι ιερείς γι' αυτούς. Μπορεί σήμερα οι εβρισκόμενοι στα βοηθητικά πόστα να μην χρειάζονται χειροτονία, εντούτοις χρειάζονται την καθοδήγηση και ενίσχυση του Αγίου Πνεύματος. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να περατώνουν επαρκώς το έργο τους, μακριά από αυτοπροβολή και ίδια συμφέροντα...
