κλέπτων δ' ὅταν τις ἐμφανῶς ἐφευρεθῇ,σιγᾶν ἀνάγκη, κἂν καλὸν φορῇ στόμα.
Όταν κάποιος πιαστεί να κλέβει στα φανερά,
είναι ανάγκη να σωπαίνει, κι αν
ακόμα μπορεί να μιλάει ωραία.
(Σοφοκλέους αποσπάσματα)
Που να 'ξερε ο Σοφοκλής πόσο επίκαιρος θα παρέμενε χιλιάδες χρόνια μετά θάνατον... Όποιος λοιπόν πιαστεί στα πράσα, δεν έχει λόγο για να προσπαθήσει να αποδείξει την «αθωότητά» του. Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με τους πολιτικάντηδες που λυμαίνονται τον τόπο. Όχι μόνο αποδεικνύονται οι μίζες, αλλά το ομολογούν κιόλας χωρίς ντροπή. Αλλά παράλληλα προσπαθούν να μας πείσουν πως... δεν φταίνε σε τίποτα (!) και εμείς οι πολίτες σε τελική ανάλυση είμαστε οι υπαίτιοι για τα ελλείμματα στα δημόσια ταμεία!
Η σιωπή όμως, προϋποθέτει και λίγη ντροπή. Αλλά η αλαζονεία δεν γνωρίζει από ντροπές. Και εμείς ξεχάσαμε τι μας λένε οι πάλαι ποτέ ένδοξοι πρόγονοί μας, και καθόμαστε και ακούμε αυτούς που θα έπρεπε να σιωπούν. Αντί να αποδώσουμε δικαιοσύνη, παρασυρόμαστε στην δημαγωγία των πολιτικάντηδων, που με τη συνεργασία των τηλεδημοσιογράφων μας παραμυθιάζουν ασύστολα. Καλά να πάθουμε αφού λησμονούμε την ιστορία μας αφενός, και αφετέρου δεν θέλουμε και να τη μάθουμε! Και όχι ότι μας λείπουν τα μέσα... Σκεφτείτε πόσοι πληρώνουν σύνδεση στο ίντερνετ όχι για να διαβάζουν, αλλά μόνο για να παίζουν τα αποχαυνωτικά παιχνίδια στο Facebook!
