τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; (Μαρκ. 8, 36)
Τι θα μας ωφελήσει εάν κερδίσουμε τον κόσμο, που αντιπροσωπεύει τα υλικά αγαθά και τις επίγειες απολαύσεις; Μπορεί ο κόσμος να φαίνεται όμορφος και θελκτικός, εντούτοις είναι φθαρτός και πεπερασμένος. Έχει αρχή και τέλος. Είναι εφήμερος, και τελειώνει με το θάνατό μας. Από την άλλη μεριά η ψυχή μας παραμένει αθάνατη και δηλώνει τη σχέση μας με το Δημιουργό μας. Είναι πλασμένη κατ’ εικόνα του Θεού και έχει σκοπό να ομοιωθεί με Αυτόν. Αυτό το αθάνατο κομμάτι του εαυτού μας πρέπει έχουμε σε προτεραιότητα. Ο υλιστικός τρόπος ζωής με τις σωματικές απολαύσεις και ηδονές δεν είναι παρά η παγίδευση που μας οδηγεί στο να απωλέσουμε το μόνο πολύτιμο κομμάτι του εαυτού μας. Ας δούμε λοιπόν τη μηδαμινή αξία όλων των γήινων απολαύσεων κι ας δούμε το όφελός μας και πέραν του σωματικού θανάτου.
