Κάποτε, η αλεπού, ήθελε να πηδήσει ένα φράχτη ενός χωρικού για να πάει να του φάει καμιά κότα. Όμως ο φράχτης ήταν ψηλός και όσο και να προσπαθούσε, δεν τα κατάφερνε. Βλέποντάς την να μην βρίσκει κάποιον τρόπο, ένας θάμνος που ήταν εκεί δίπλα, της είπε:
- Κυρ, αλεπού βλέπω πως αδυνατείς ν' ανέβεις τον φράχτη. Άμα θες, εγώ μπορώ να σε βοηθήσω. Πήδα πάνω στα δυνατά μου κλαριά και θα κατορθώσεις ν' ανέβεις!
Πήδηξε η αλεπού στο θάμνο για να πηδήσει στο φράχτη, αλλά τα αγκάθια του θάμνου της τρύπησαν τα πόδια! Και από τον πόνο του λέει η αλεπού του θάμνου:
- Πανάθεμάσε, αντί για βοήθεια τα αγκάθια σου με σούβλισαν και πονάω πολύ!
- Μα καλά δεν ήξερες πως τα αγκάθια μου όλους τους τσιμπούν και μόνο πόνο προκαλούν; Ας μη δεχόσουν τη βοήθεια μου!
Όπως μας λέει σοφά ο Αίσωπος, να προσέχουμε σε ποιόν καταφεύγουμε για βοήθεια. Γιατί ίσως αντί να μας βοηθήσει, μας προκαλέσει κι άλλα δεινά...
Πήδηξε η αλεπού στο θάμνο για να πηδήσει στο φράχτη, αλλά τα αγκάθια του θάμνου της τρύπησαν τα πόδια! Και από τον πόνο του λέει η αλεπού του θάμνου:
- Πανάθεμάσε, αντί για βοήθεια τα αγκάθια σου με σούβλισαν και πονάω πολύ!
- Μα καλά δεν ήξερες πως τα αγκάθια μου όλους τους τσιμπούν και μόνο πόνο προκαλούν; Ας μη δεχόσουν τη βοήθεια μου!
Όπως μας λέει σοφά ο Αίσωπος, να προσέχουμε σε ποιόν καταφεύγουμε για βοήθεια. Γιατί ίσως αντί να μας βοηθήσει, μας προκαλέσει κι άλλα δεινά...
