Αλήθεια, αν κάποιος αποφασίσει πως δεν τον ικανοποιεί η ζωή που κάνει, και θέλει να απαλλαγεί από αυτήν, έχει το δικαίωμα να πεθάνει αυτοβούλως; Αν αισθανθεί πως δεν τον γεμίζει η ζωή, ή πως δεν μπορεί να υπάρχει πλέον ως έμβιο όν, μπορεί να αυτοκτονήσει; Εύκολη η απάντηση, μπορεί. Άρα έχει το δικαίωμα να αυτοκτονήσει. Αν πάλι υπάρξει νόμος του κράτους που να απαγορεύει την αυτοκτονία, τότε δεν θα μπορέσει να επιβάλλει ποινή στον αυτόχειρα. Οπότε λοιπόν, η αυτοκτονία αποκτά χαρακτήρα δικαιώματος. Που προφανώς δικαίωμα στην αυτοκτονία έχει κάθε άνθρωπος που ζει συνειδητά, και επιθυμεί να πάψει να ζει. Εννοείται βεβαίως πως ο υποψήφιος αυτόχειρας πρέπει να έχει σώας τας φρένας και να μην επηρεάζεται από κάποια ασθένεια, μιας κι εδώ θέλω να αναφερθώ κυρίως στην αυτοκτονία και όχι στην ευθανασία.
Είδαμε 300 παράνομους λαθρομετανάστες, που εισήλθαν παράνομα στη χώρα και δούλευαν παράνομα, με την απειλή της αυτοκτονίας, να καταλύουν τους νόμους ενός, υποτίθεται, ευνομούμενου κράτους! Και αυτό γιατί οι κυβερνώντες δεν τους άφησαν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην αυτοκτονία. Μάλιστα! Απείλησαν πως τάχα θα αυτοκτονούσαν και έκαναν έτσι εφικτή την παρέκκλιση των νόμων υπέρ τους! Αντί να πάνε φυλακή που βρισκόντουσαν και δούλευαν παράνομα και να απελαθούν, νομιμοποιήθηκαν νταηλίδικα παρακαλώ! Αφού ήθελαν να αυτοκτονήσουν, κύριοι της κυβέρνησης, τους αφήνεις να το κάνουν. Ανθρώπινό δικαίωμα τους είναι, άλλωστε. Αν πάλι δεν θέλατε να αυτοκτονήσουν εν Ελλάδι, τότε τους μαζεύεις και τους απελαύνεις πριν πεθάνουν από την απεργία πείνας. Τόσο δύσκολο είναι;
Αφού λοιπόν το δικαίωμα της αυτοκτονίας λειτουργεί ως αποτελεσματική απειλή προς τους ενδοτικούς κυβερνώντες, τότε και άλλοι παράνομοι λαθρομετανάστες θα πράξουν αναλόγως. Και άντε μετά να βγάλεις τα κάστανα απ' τη φωτιά! Και βέβαια, γιατί να μην το κάνουν αυτό και οι Έλληνες; Ναι, οι Έλληνες που δεν ζουν εδώ παράνομα, αλλά που έχασαν τη δουλειά τους λόγῳ της μασαμπούκας και της κακοδιαχείρησης των πολιτικών. Οι Έλληνες που αναγκάζονται να δουλεύουν για λιγότερα λεφτά στον ιδιωτικό τομέα, μιας και οι κυβερνώντες δίνουν το δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν οι εταιρείες στους εργαζόμενους. Οι Έλληνες που πλήρωναν μια ζωή αυξημένες εισφορές και παίρνουν μια σύνταξη πείνας.
Dura lex sed lex (= σκληρός νόμος αλλά νόμος) έλεγαν σοφά οι αρχαίοι λατίνοι, αλλά εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Ειδικά άμα απειλεί κάποιος να αυτοκτονήσει. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να αφήσουμε να δούμε εάν η απειλή γίνει πράξη; Εάν δηλαδή αυτός που απειλεί με αυτοχειρία, όντως έχει αποφασίσει να θέσει τέρμα στη ζωή του, και δεν μπλοφάρει. Διότι αν όντως είναι αποφασισμένος, τότε κανείς δεν φέρνει ευθύνη για την αυτοχειρία του. Έτσι επιθυμούσε άλλωστε, δικαίωμά του. Εκτός και αν πρέπει να «νομιμοποιήσουμε» τη μπλόφα! Και να αφήσουμε τον όποιο αριβίστα που μπλοφάρει πως τάχα θα αυτοκτονήσει να κάνει ότι θέλει. Γιατί αυτός που όντως θέλει να αυτοκτονήσει δεν απαιτεί τίποτα και από κανέναν, και δεν απειλεί κανέναν. Απλά το κάνει. Πρέπει λοιπόν να μάθουνε οι αφελείς κυβερνώντες πως η μπλόφα της αυτοκτονίας δεν πρέπει να έχει πάντα ως θύμα την κοινωνία αλλά και τον μπλοφατζή! Γιατί κάπου και η ανοχή των Ελλήνων έχει και όρια.
Υ.Γ. Αυτοί οι 300 τόσο καιρό στην Ελλάδα, δούλευαν με μαύρα λεφτά για να επιβιώσουν. Γιατί δεν τους αναγκάσατε να μας πουν τους εργοδότες τους ώστε να τους βάλετε το νόμιμο πρόστιμο κ. Ραγκούση και κ. Παπακωνσταντίνου; Από τη μια δήθεν κυνηγάτε τη φοροδιαφυγή και από την άλλη τη νομιμοποιείτε;
