Α' ΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΩΝ

Ξεκινούν οι Χαιρετισμοί στη Θεοτόκο σήμερα, και ας δούμε τι μας λέει το πρωίμιο του Α' Οίκου της Πρώτης Στάσης:

Ἄγγελος πρωτοστάτης,
οὐρανόθεν ἐπέμφθη,
εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε·
καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ,
σωματούμενόν σε θεωρῶν, Κύριε,
ἐξίστατο καὶ ἵστατο,
κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·

Άγγελος πρωτοστάτης στάλθηκε από τον ουρανό για να πει το χαίρε, στη Θεοτόκο. Και μαζί με την ασώματή του φωνή, βλέποντάς σε να παίρνεις σώμα, εκπλήσσετο και στεκόνταν, φωνάζοντας προς αυτήν ταύτα.

Χαῖρε, δ' ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει,
χαῖρε, δι' ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.

Χαίρε συ, από την οποία θα εκλάμψει η χαρά,
χαίρε εσύ διά της οποίας θα θα εκλείψει η κατάρα (του προπατορικού αμαρτήματος)

Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις,
χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις.

Χαίρε εσύ που έκανες να ανακληθεί ο πεσμένος Αδάμ,
χαίρε εσύ που έγινες η λύτρωση των δακρύων της Εύας.

Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀθρωπίνοις λογισμοῖς,
χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς.

Χαίρε ύψος στο οποίο δύσκολα μπορούν να φθάσουν ανθρώπινοι λογισμοί,
χαίρε βάθος που αδυνατούν να δουν ακόμη και οι οφθαλμοί των αγγέλων.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις Βασιλέως καθέδρα,
χαῖρε, ὅτι βαστάζεις τὸν βαστάζοντα πάντα.

Χαίρε διότι υπάρχεις ως καθέδρα του Βασιλέως
χαίρε διότι βαστάζεις Εκείνον που βαστάζει τα πάντα.

Χαῖρε, ἀστὴρ ἐμφαίνων τὸν ἥλιον,
χαῖρε, γαστὴρ ἐνθέου σαρκώσεως.

Χαίρε αστέρι που προμηνύεις τον Ήλιο ,
χαίρε γαστέρα της θεϊκής σαρκώσεως (του Λόγου)

Χαῖρε, δι' ἧς νεουργεῖται ἡ κτίσις,
χαῖρε, δι' ἧς βρεφουργεῖται ὁ Κτίστης.

Χαίρε εσύ διά της οποίας γίνεται καινούργια η κτίση,
χαίρε εσύ διά της οποίας γίνεται βρεφος ο Κτίστης

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Χαίρε Νύμφη που δεν νυμφεύθηκες ποτέ.