ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (01/09/2029) ΚΥΡΙΑΚΗ Ι' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ)

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς (Α' Τιμ. 2, 5)

Γιατί ένας είναι ο Θεός κι ένας ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός

Ο Θεός, για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως τι πιστεύουν αν πιστεύουν, είναι ένας. Μεταξύ αυτού και εμάς των ανθρώπων, λόγῳ της παρακοής και της επιλογής μας στην αμαρτία, δημιουργήθηκε ένα αγεφύρωτο χάσμα. Για να αποκατασταθούν οι σχέσεις Θεού και ανθρώπου χρειάζεται κάποιος μεσίτης. Εν προκειμένῳ, ο μεσίτης είναι ένας και δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος από τους ανθρώπους όσο ευσεβής και να ήταν, διότι η αμαρτία μας είχε επιφέρει μεγάλη αλλοίωση από την προπτωτική κατάσταση που βρισκόμασταν. Μεσίτης λοιπόν, για να φέρει ειρήνη και καταλλαγή στις δύο πλευρές, είναι ένα πρόσωπο του τριαδικού Θεού, ο Υιός Λόγος. Αυτό το πρόσωπο, με την ενανθρώπησή Του, αφενός κοινωνεί με το Θεό (ως ομοούσιος με τα άλλα δύο πρόσωπα, Πατήρ-Αγ. Πνεύμα) αφετέρου κοινωνεί με τους ανθρώπους, λόγῳ της ανθρώπινης φύσης που έλαβε (η οποία δεν είχε αλλοιωθεί όπως αλλοιώθηκε η φύση του ανθρώπου μετά την παρακοή). Στη δική του υπόσταση έχουν ενωθεί με μυστηριακό τρόπο οι δύο φύσεις. Εδώ ο απ. Παύλος, τονίζει τον άνθρωπο Ιησού Χριστό, διότι με αυτή του τη φύση εξαγόρασε με το αίμα του τις αμαρτίες μας. Όχι βέβαια, ότι δεν ήταν κατά την στιγμή του πάθους και Θεός παράλληλα, αλλά μόνον η ανθρώπινη φύση έπαθε.  

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΩΡΙΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ»

Θάλασσα και διακοπές, για πολύ κόσμο, είναι δύο έννοιες αλληλένδετες. Η ακρογιαλιά που ανοίγει την ψυχή στο κοίταγμά της, και που την κλείνει όταν αυτή χαθεί στο τέλος των διακοπών... Το παρακάτω ποίημα του Δημήτρη Τυραϊδή (από τη συλλογή «της μούσας μου απανθίσματα» Χανιά, 2019) περιγράφει τόσο παραστατικά αυτή την σχέση ψυχής με την ακρογιαλιά, που παρότι ο Αύγουστος βρίσκεται στα τελειώματά του, τίποτα δεν μπορεί να της βάλει οριστικό τέλος. Ένα ποίημα για όσους οι διακοπές συνεχίζονται ακόμα, κι ας έχουν γυρίσει πίσω... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ: ΚΟΥΖΙΝΑ

Μαγειρεύεις; Μπράβο σου. Από το να παίρνεις τα έτοιμα... Κάνεις σωστή χρήση του μαγειρικού σου εξοπλισμού και κυρίως της κουζίνας; Μερικοί νομίζουν ότι την χρησιμοποιούν καλά εντούτοις δείχνουν κάποια επιπολαιότητα. Ενδιαφέρουσες οι υποδείξεις, παρά την... ηλικία τους, από τη Βεντέτα Νο 08 (2/7/1965) για όσες δεν έχουν καταλάβει ότι η κουζίνα δεν είναι και τόσο αθώο εργαλείο όσο δείχνει... ενίοτε κάνει τζιζ! 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (25/08/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Θ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. (Α' Κορ. 3, 9)

Γιατί εμείς είμαστε συνεργάτες στην υπηρεσία του Θεού κι εσείς το χωράφι του Θεού, το οικοδόμημα του Θεού.

Πως παρουσιάζει τους χριστιανούς ο απ. Παύλος; Ως χωράφι και ως οικοδόμημα. Χωράφι που χρειάζεται αγροτική δουλειά ώστε να παράγει συνεχώς καρπούς και οικοδόμημα που χρειάζεται επίσης συνεχώς δουλειά για να διατηρείται αφενός και για να αυξάνεται αφετέρου. Είτε το χωράφι, είτε το οικοδόμημα, παραμεληθούν για κάποιο μόνο χρονικό διάστημα, τότε το χωράφι δεν θα καρπίσει ούτε το οικοδόμημα θα είναι κατοικήσιμο. Ποιοί επιτελούν αυτό το έργο; Εν προκειμένῳ ο Παύλος μαζί με το συνεργάτη του τον Απολλώ, οι οποίοι είναι συνεργάτες στην υπηρεσία του Θεού. Αυτοί εργάζονται κάτω από την καθοδήγηση και τις διαταγές του Θεού. Κατ' επέκτασιν βέβαια, οι ιερείς σήμερα. Για να μπορέσει όλο αυτό το οικοδόμημα του Θεού να συντηρείται και να αποδίδει, χρειάζεται δουλειά. Και όχι μόνο από τους ιερείς. Διότι και οι ιερείς είναι μέρος αυτού του χωραφιού. Από αυτό αναδεικνύονται, ξεχωρίζουν και προωθούνται στο αξίωμά τους. Αλλά από όλους όσους μπορούν. Ούτε να τα περιμένουμε όλα μόνο από τους ιερείς, ούτε οι ιερείς να επαναπαύονται αν όλα βαίνουν ομαλά. Συνεργάτες Θεού είμαστε δυνάμει όλοι μας, και ενεργεία οι εκάστοτε ικανοί με προεξάρχοντες τους συνεχιστές των αποστόλων, τους ιερείς. Και γινόμαστε χωράφι του Θεού, όταν καλλιεργείται ο σπόρος του ευαγγελίου, και όχι της αμαρτίας...

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΛΕΓΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ»!

Και ενώ οι αυγουστιάτικες διακοπές συνεχίζονται (για όσους τυχερούς βεβαίως), το διάβασμα στην παραλία είναι από τα πιο διαδεδομένα θερινά σπορ! Από την Βεντέτα Νο 208 (1/5/1969) το παρακάτω πικάντικο διηγηματάκι, το οποίο λέει μια μεγάλη αλήθεια! Κι εγώ δεν το περίμενα να διαβάσω σε αυτά τα... κουλτουροζετέμ αναγνώσματα εκείνης της εποχής, κάτι που δείχνει ότι ο συγγραφέας έχει μετουσιώσει την εμπειρία στις γυναίκες, σε ένα ρητό, εξ ου και ο τίτλος του διηγήματος: Λέγε «όχι» στις γυναίκες! Για τόλμα να πεις όχι, και δεν ξέρεις τι σε περιμένει... Βέβαια στο τέλος εξηγεί τι εννοεί με αυτόν τον βαρύγδουπο τίτλο. Θέλει και λίγο πονηριά το πράμα, κι όποιος την έχει, πρέπει να την θέσει σε λειτουργία!   

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΜΑΚΙΓΙΑΖ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ»

Βρισκόμεθα στην περίοδο των διακοπών για αρκετό κόσμο, οπότε όσες (και όσοι...) με το κατάλληλο μακιγιάζ θέλουν να αναδείξουν την... μαυρισμένη επιδερμίδα, δεν έχουν παρά να ρίξουν μια ματιά στο παρακάτω αρθράκι από την Βεντέτα Νο 329 (26/8/1971). Παλιές συμβουλές μεν, αλλά σάματι διαφέρουν με τις τρέχουσες; Το θέμα είναι να μην την έχεις ψώνιο με την φάτσα σου! Αφού έχεις, τότε πρέπει να προσέξεις το μακιγιάζ. Μην βάλεις πολύ... αλεύρι και κρυφτεί η μαυρίλα! Εκτός κι δεν μαυρίζεις, οπότε έχεις ένα αβαντάζ, τρόπῳ τινά!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (18/08/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα (Α' Κορ. 1, 10)

και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα

Δυστυχώς από πολύ νωρίς εμφανίστηκαν στην αρχέγονη Εκκλησία διαφωνίες. Όχι σε βασικά δογματικά θέματα, όπως προέκυψαν τους αμέσως επόμενους αιώνες. Όχι όμως και σε ήσσονος σημασίας. Εν προκειμένῳ δεν είχαμε κάποια διαφορετική ερμηνεία σε κάποιο εδάφιο της Κ. Δ. [δεν είχε γραφτεί ακόμη ούτε το παλαιότερο ευαγγέλιο, του Μάρκου (60 μ.Χ.) τότε. Η Α' Κορινθίους γράφτηκε γύρω στο 53-54 μ.Χ.)] αλλά στο κάποιοι θεωρούσαν ότι είχαν καλύτερη θέση στην τοπική Εκκλησία με βάση αυτόν που τους βάπτισε! Οι διαφωνίες τους ήταν τόσο ισχυρές που έγιναν πεποιθήσεις και έφεραν διαιρέσεις. Δεν μπήκαν στον κόπο καν να ζητήσουν λύση από τον Παύλο ή έστω να πάρει θέση. (Ο Παύλος αυτά τα μαθαίνει από συγγενείς της Χλόης στχ. 11). Ακόμη δεν πρόλαβε να φτιαχτεί η Εκκλησία στην Κόρινθο (την ίδρυσε ο Παύλος μεταξύ 50 και 51 μ.Χ.) και αμέσως άρχισε η διάσπαση! Μην δημιουργείτε σχίσματα έλεγε από τότε ο Παύλος, αλλά τα πάθη αποδείχθηκαν (και αποδεικνύονται) πολλές φορές ισχυρότερα από τις παραινέσεις και τις προτροπές. Οι έριδες λόγῳ εγωισμού έφεραν σχίσματα, και όχι λόγῳ αγνοίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις στον εκκλησιαστικό χώρο. Από τον τσακωμό των μαθητών μεταξύ τους (Μαρκ. 10, 41) έως το σχίσμα των εκκλησιών το 1054. Ωστόσο όταν εμείς για οποιανδήποτε λόγο, αξιώνουμε θέσεις και προβολή στην Εκκλησία, ας θυμόμαστε αυτήν την προτροπή του Παύλου. Όσο πιο πολύ εγωισμό καλλιεργούμε  μέσα μας, τόσο πιο κοντά σε σχίσμα βρισκόμαστε. Κυρίως αποκόπτουμε εαυτόν από τον Κύριο, και κατ' επέκτασιν με το σώμα της Εκκλησίας Του...  

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

Έφτασε το «Πάσχα του καλοκαιριού», όπως αποκαλούν την Κοίμηση της Θεοτόκου, και οι περισσότεροι είτε βρίσκονται στας διακοπάς, είτε εκεί έχει πάει μόνο το μυαλό τους ενώ σωματικώς παραμένουν στο σπίτι τους. Όπως και να 'χει, εκτός από αργία, είναι μία θεομητορική εορτή, και καλό θα ήταν μια βόλτα το πρωί στην Εκκλησία. Έστω για ένα κεράκι, ως μια μικρή ανταπόδοση στη Θεοτόκο για όσες φορές στα δύσκολα αναφωνούμε το Παναγία βόηθα! Εξάλλου και η αργία για χάρη της θεσπίστηκε. Από το περιοδικό Προς τη Νίκη Νο  157 (16/8/1970) το παρακάτω ποίημα που είναι αφιερωμένο στην Παναγία, που μεσιτεύει για μας, κι ας μην το αξίζουμε τις περισσότερες φορές...

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ»

Πλησίασε η εορτή της Παναγίας και είσαι από εκείνους που την κοπανάνε από την πόλη προς τας εξοχάς, την τελευταία στιγμή; Μην ανησυχείς, δεν είσαι ο μόνος, οπότε μικρές συμβουλές της τελευταίας στιγμής είναι χρήσιμες. Ειδικά όταν το μυαλό βρίσκεται ήδη στην παραθέριση! Και επειδή τα εισιτήρια των πλοίων είναι ακριβά, προτίμησες να πας κάπου με το αυτοκίνητο; Ε, το παρακάτω αρθράκι από  την Βεντέτα No 371 (15/6/1972)  που έδινε συμβουλές σε όσους θα ταξίδευαν με αυτοκίνητο, είναι και για σένα! Ειδικά η συμβουλή για το... αεροζόλ, πραγματικά έχει την πλάκα της!

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (11/08/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ. (Ρωμ. 15, 7)

Να δέχεστε ο ένας τον άλλο, όπως δέχτηκε κι εσάς ο Χριστός, προς δόξαν του Θεού.

Μια αυτονόητη εξήγηση μας δίνει ο απ. Παύλος. Μας εξηγεί το γιατί μας δέχτηκε ο Χριστός στην Εκκλησία του, και κατ' επέκτασιν για τον ίδιο λόγο πρέπει κι εμείς να δεχόμαστε ο ένας τον άλλο. Ο Χριστός μας δέχτηκε προς δόξα του Θεού. Για να μας δείξει το μεγαλείο του (τριαδικού) Θεού. Βέβαια, αυτό το μεγαλείο εκτείνεται σε όλες του τις τελειότητες, ωστόσο εδώ για εμάς, το μεγαλείο του φαίνεται στην αγάπη του για τα πλάσματά του. Ο Θεός παρά την εκούσια απομάκρυνσή μας, έστειλε τον Υιό Λόγο να ενανθρωπιστεί και να θυσιαστεί για τη σωτηρία μας. Μας επανάφερε στην αρχική μας πορεία επειδή απλά το ήθελε. Αυτήν του την αγάπη προς εμάς, που είναι τέλεια εφόσον προέρχεται από το Θεό που είναι τέλειος, την έθεσε ως βάση στο ευαγγέλιο του ο Κύριος και αυτή διέπει την Εκκλησία Του. Γίνεται λοιπόν εμείς, ο καθένας ξεχωριστά, να μας έχει δεχτεί ο Χριστός στην Εκκλησία του λόγῳ της αγάπη του, ενώ εμείς να μην δεχόμαστε τους άλλους που κατ' αυτόν τον τρόπο τους δέχτηκε ο Χριστός στην Εκκλησία; Γίνεται να απολαμβάνουμε την αγάπη που μας δίνει ο Κύριος, και να μην πράττουμε ομοίως προς στους εν Χριστῷ αδελφούς μας; Μας το είπε ο ίδιος ο Ιησούς στην  παραβολή του κακού δούλου (Ματθ. 18, 23-35). Συνεπώς λοιπόν, εφόσον η (ἐν Χριστῷ) αγάπη προς τον κάθε χριστιανό από μας, πηγάζει από την αγάπη του Κυρίου προς εμάς που έγινε για να δοξάσει το Θεό, τότε και η δική μας αγάπη γίνεται προς δόξαν Θεού. Τα έργα μας ουσιαστικά εκεί πρέπει να αποσκοπούν, στο μεγαλείο του Θεού.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΜΙΑ ΕΞΥΠΝΗ ΤΑΚΤΙΚΗ»

Για ουκ ολίγους τυχερούς οι διακοπές ξεκίνησαν. Όχι του ρεύματος, αλλά οι καλοκαιρινές. Οπότε, το μοτίβο είναι γνωστό: Ξάπλα στην παραλία με το βιβλίο στο χέρι. Αντί να κρατάς το βιβλίο που μπορεί να φθαρεί, συν ότι είναι ένα περιττό βάρος στην τσάντα, δεν έχεις παρά να διαβάσεις το παρακάτω αισθηματικό διηγηματάκι από την Βεντέτα Νο 172 (22/8/1968) για να περάσει η ώρα. Με τίτλο «Μια έξυπνη τακτική», αναφέρεται στις γυναικείες τακτικές για να πιάνουν κορόιδο τους άντρες! Τι, πρωτότυπο... Καλή ανάγνωση. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«Η ΠΕΡΟΥΚΑ»

Με τη ζέστη στο φόρτε της, που θα βρουν λίγη δροσιά όσοι δεν έφυγαν για διακοπές; Στις κοντινές παραλίες βέβαια. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή στην εμφάνιση. Όσοι δεν πρόλαβαν να κάνουν δίαιτα, ας πρόσεχαν. Οι φαλακροί δε... ας μην προτρέξουν να φορέσουν καμιά περούκα, όπως ο ήρωας του παρακάτω χιουμοριστικού άρθρου από το Ρομάντσο Νο 1326 (30/7/1968)... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ (4/08/2024) ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Ακούμε στην αυριανή περικοπή:

ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. (Ρωμ. 12, 13)

Να βοηθάτε τους άλλους χριστιανούς, όταν βρίσκονται σε ανάγκη, και να επιδιώκετε να φιλοξενείτε τους αδερφούς.

Δύο προτροπές δίνει (και σε μας) ο απ. Παύλος. Πρώτα όμως να εξηγηθεί γιατί ονομάζει «αγίους» τους χριστιανούς. Αυτήν την προσφώνηση την ακούμε και σήμερα, συνήθως για μητροπολίτες ή ηγουμένους. Είναι όλοι τους άγιοι; Η λέξη άγιος εδώ, έχει τη σημασία αυτού που έχει κληθεί στον αγιασμό. Αυτού που μετέχει στην αγιότητα που παρέχει η Εκκλησία. Κατ' επέκτασιν σήμερα, καλούμε άγιο κάποιον εν ζωή, όταν αυτός μεταδίδει την αγιότητα (δηλ. είναι ιερωμένος). Η προτροπή περί βοηθείας των άλλων χριστιανών, δεν αντιτίθεται στη βοήθεια οποιουδήποτε έχει ανάγκη. Εξάλλου ο Κύριος βοηθούσε τους πάντες ανεξαρτήτως καταγωγής ή θρησκεύματος. Απλώς εδώ ο Παύλος τονίζει τι πρέπει να κάνουν τα μέλη της Εκκλησίας εντός της εκκλ. κοινότητας. Δεν σημαίνει δηλαδή, το ότι όσοι βρίσκονται στην εκκλ. κοινότητα, δεν έχουν ανάγκες ή δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η δεύτερη προτροπή, είναι κάπως πιο... δύσκολη. Εύκολο είναι το να δώσεις ένα ποσόν για φιλανθρωπία και να ξεμπερδεύεις, αλλά να παραχωρήσεις το σπίτι σου... Κάπως έτσι δεν σκεφτόμαστε σήμερα; Μη λησμονούμε ότι τότε οι χριστιανοί βρίσκονταν μέρη που αλλού ήταν αφιλόξενα γι' αυτούς ή εχθρικά. Συνεπώς, ήταν σημαντικό να βρίσκει, όποιος χριστιανός ταξίδευε, σπίτια που θα ήταν καλοδεχούμενος. Η επιδίωξη λοιπόν προς φιλοξενία, είναι κάτι που συνέβαλε στην ενότητα των κατά τόπους εκκλ. κοινοτήτων. Σήμερα αν μας το προέτρεπε αυτό η Εκκλησία, μάλλον δεν θα μας έβρισκε πρόθυμους, ε; Η αποξένωση είναι γενικότερο κοινωνικό πρόβλημα, και περί της ενίσχυσης των δεσμών μεταξύ των μελών της, πρέπει να καταβάλλει η Εκκλησία μεγάλες προσπάθειες.

Άλλα σχόλια για την αυριανή περικοπή, εδώ, εδώ και εδώ.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...

«ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΦΙΛΙΕΣ»

Ξεκίνησε ο μήνας των διακοπών. Και μόνο που ακούς τη λέξη διακοπές, που πάει το μυαλό; Όχι βέβαια σε διακοπές ρεύματος! Φτου, φτου και μακριά από 'μας! Στις καλοκαιρινές διακοπές. Στη θάλασσα, στα τζιτζίκια, στον ήλιο! Το παρακάτω ποίημα του Γιώργη Κρόκου, (από το Ανθολόγιο για παιδιά Δημοτικού έκδοση ΚΣΤ 2001) αναφέρεται σ' αυτά, γεμάτο ενθουσιασμό και λαχτάρα. Λογικό είναι άλλωστε. Για όσους ετοιμάζονται να αποδράσουν, μόνο τέτοια έχουν στο μυαλό τους. Το λογαριασμό ωστόσο... όχι! Αυτά για τους πολλούς μόνο τσάμπα δεν είναι... 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (=read more)...