Θάλασσα και διακοπές, για πολύ κόσμο, είναι δύο έννοιες αλληλένδετες. Η ακρογιαλιά που ανοίγει την ψυχή στο κοίταγμά της, και που την κλείνει όταν αυτή χαθεί στο τέλος των διακοπών... Το παρακάτω ποίημα του Δημήτρη Τυραϊδή (από τη συλλογή «της μούσας μου απανθίσματα» Χανιά, 2019) περιγράφει τόσο παραστατικά αυτή την σχέση ψυχής με την ακρογιαλιά, που παρότι ο Αύγουστος βρίσκεται στα τελειώματά του, τίποτα δεν μπορεί να της βάλει οριστικό τέλος. Ένα ποίημα για όσους οι διακοπές συνεχίζονται ακόμα, κι ας έχουν γυρίσει πίσω...
