Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· (Α' Κορ. 3, 10)
Σύμφωνα με το ειδικό χάρισμα που μου έδωσε ο Θεός, ως σοφός αρχιτέκτονας, έβαλα εγώ το θεμέλιο. Άλλος τώρα χτίζει πάνω σ’ αυτό. Ο καθένας όμως ας προσέχει πώς χτίζει.
Ο απ. Παύλος αναφέρεται στην ίδρυση εκκλησιών. Αυτό είναι χάρισμα που του το έδωσε ο Θεός. Αυτοαποκαλείται μεν σοφός αρχιτέκτονας αλλά και αυτή η ιδιότητα προέρχεται από το Θεό, ο οποίος έχει συλλάβει το σχέδιο της οικοδομής της Εκκλησίας (από το προαιώνιο σχέδιο για τη σωτηρία του ανθρώπου) και ο Παύλος διεκπεραιώνει και διευθύνει αυτό το σχέδιο. Δεν επαίρεται, ούτε δείχνει σημάδια αυταρέσκειας. Προσδιορίζει το ρόλο του και τονίζει ότι το έργο δεν σταματάει σ' αυτόν αλλά συνεχίζεται από άλλους. Και σε επίπεδο τοπικής εκκλησίας αλλά και σε ατομικό επίπεδο. Και στην πνευματική προκοπή εκάστου των μελών και στην προκοπή της εκκλησίας ως συνόλου. Δεν αναφέρεται μόνο στους επισκόπους και τους ιερείς αλλά και στο ποίμνιο. Διότι αν όλοι μας δεν ασκήσουμε τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε τίποτα το στέρεο στην εκκλησία. Και εδώ ο απ. Παύλος προφανώς, εφιστά την προσοχή μας. Ούτε εύκολη είναι η γερή και σωστή οικοδόμηση, ούτε άνευ σημασίας, και κυρίως μη νομίζουμε ότι επειδή το θεμέλιο το έβαλε ο Παύλος διά της χάριτος του Θεού, εμείς μπορούμε να ξενοιάσουμε και δεν χρειάζεται να κοπιάσουμε. Συνεχίζουμε το έργο των προηγούμενων και θα λογοδοτήσουμε στο Θεό για το τι θα παραδώσουμε στους επόμενους. Για να έχουμε κι εμείς τη χάρη του Θεού, όπως ο απ. Παύλος, οφείλουμε να κινούμαστε στα πλαίσια των όσων δίδαξε ο Χριστός, κι έτσι θα συνεχίσουμε με επιτυχία το έργο του.
