Ακούμε στην αυριανή περικοπή:
καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα (Α' Κορ. 1, 10)
και να μη υπάρχουν μεταξύ σας σχίσματα
Δυστυχώς από πολύ νωρίς εμφανίστηκαν στην αρχέγονη Εκκλησία διαφωνίες. Όχι σε βασικά δογματικά θέματα, όπως προέκυψαν τους αμέσως επόμενους αιώνες. Όχι όμως και σε ήσσονος σημασίας. Εν προκειμένῳ δεν είχαμε κάποια διαφορετική ερμηνεία σε κάποιο εδάφιο της Κ. Δ. [δεν είχε γραφτεί ακόμη ούτε το παλαιότερο ευαγγέλιο, του Μάρκου (60 μ.Χ.) τότε. Η Α' Κορινθίους γράφτηκε γύρω στο 53-54 μ.Χ.)] αλλά στο κάποιοι θεωρούσαν ότι είχαν καλύτερη θέση στην τοπική Εκκλησία με βάση αυτόν που τους βάπτισε! Οι διαφωνίες τους ήταν τόσο ισχυρές που έγιναν πεποιθήσεις και έφεραν διαιρέσεις. Δεν μπήκαν στον κόπο καν να ζητήσουν λύση από τον Παύλο ή έστω να πάρει θέση. (Ο Παύλος αυτά τα μαθαίνει από συγγενείς της Χλόης στχ. 11). Ακόμη δεν πρόλαβε να φτιαχτεί η Εκκλησία στην Κόρινθο (την ίδρυσε ο Παύλος μεταξύ 50 και 51 μ.Χ.) και αμέσως άρχισε η διάσπαση! Μην δημιουργείτε σχίσματα έλεγε από τότε ο Παύλος, αλλά τα πάθη αποδείχθηκαν (και αποδεικνύονται) πολλές φορές ισχυρότερα από τις παραινέσεις και τις προτροπές. Οι έριδες λόγῳ εγωισμού έφεραν σχίσματα, και όχι λόγῳ αγνοίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις στον εκκλησιαστικό χώρο. Από τον τσακωμό των μαθητών μεταξύ τους (Μαρκ. 10, 41) έως το σχίσμα των εκκλησιών το 1054. Ωστόσο όταν εμείς για οποιανδήποτε λόγο, αξιώνουμε θέσεις και προβολή στην Εκκλησία, ας θυμόμαστε αυτήν την προτροπή του Παύλου. Όσο πιο πολύ εγωισμό καλλιεργούμε μέσα μας, τόσο πιο κοντά σε σχίσμα βρισκόμαστε. Κυρίως αποκόπτουμε εαυτόν από τον Κύριο, και κατ' επέκτασιν με το σώμα της Εκκλησίας Του...
